nui
นาง เสาวลักษณ์ พัวพัฒนกุล

​เที่ยวเขาเหมืองเกลือที่ Hallstat แล้วคิดถึงแหล่งท่องเที่ยวสวยๆ บ้านเรา


ออสเตรียไม่ติดทะเล แต่มีเกลือทะเลจากภูเขาให้กิน การออกแบบนิทรรศการในเหมืองเกลือใต้ภูเขาทำให้สิ่งที่เราคิดว่า ไม่น่าจะเข้าไปดูในตอนแรกกลายเป็นเป็นสิ่งที่คุ้มค่ามากหลังเข้าไป

ฮอลสเต็ท และ ซอลเบิร์ก (ก็มีทัวร์เหมืองเกลือ) เมื่อหลายพันปีก่อนเคยเป็นทะเล เมื่อเปลือกโลกเคลื่อนตัว ยกเป็นขอบ และม้วนเอาน้ำทะเลไว้ข้างใต้ เคลื่อนตัวสูงขึ้น จึงเกิดเป็นแหล่งเกลือมหาศาลใต้ภูเขา

ฉันฟังไม่ทันว่า แล้วมนุษย์ไปพบแหล่งเกลือใต้ภูเขาได้อย่างไร??

สมัยโน้น เกลือมีราคาสูง เป็นทั้งเครื่องปรุงและถนอมอาหาร คนงานในเหมืองทำงานหนักเพื่อเอาเกลือมาให้มนุษย์กิน

จุดเริ่มต้นการเรียนรู้ นักเรียนต้องสวมชุดเหมือนคนงานเหมืองกันทุกคน

เดินเข้าอุโมงค์แคบๆ เข้าไปใต้ภูเขา

แวะชมการนำเสนอเล่าความเป็นมาของเหมืองเกลือใต่ภูเขาเป็นจุดๆ

มีการพบบันไดไม้ที่มนุษย์ยุคโน้นทำไว้เพื่อไต่ลงไปเก็บเกลือ มีแอนิเมชั่นแสดงภาพมนุษย์ไต่บันไดลงไปขนเกลือขึ้นมา น่าตื่นตา เมื่อภาพจบลงเราก็ได้เห็นว่าบันไดไม้ในแอนิเมชั่นนั้นคือของจริงที่ยังคงสภาพเดิม ช่างน่าประทับใจ

นอกจาก “วิธีให้ความรู้” ที่ไม่น่าเบื่อแล้ว ยังมีกิจกรรมสนุกตื่นเต้นให้นักท่องเที่ยวอีกด้วย เช่นมีสไลเดอร์ไม้ให้เราสไลด์ลงไปตั้ง 2 จุด เด็กๆ (อายุมากกว่า 4 ขวบจึงให้เข้าได้) และนักท่องเที่ยวสนุกกันมาก แต่ก็มีทางเลือกคือบันไดให้เราเดินลงก็ได้

จุดสุดท้ายเป็นรถราง ที่ให้นั่งคร่อม วิ่งผ่านอุโมงค์แคบๆ ออกมา คุณไกด์ที่คอยบรรยายเสริมบางจุดเป็นคนขับ นั่งหลังสุด

ก่อนเข้าสงสัยว่า ทำไมจึงต้องสวมชุดมิดชิด และเสริมแผ่นหนังหนาๆ ที่ก้น น่าจะป้องกันไอเค็มติดตัวออกมา กับก้นกางเกงขาด (แน่ๆ)

กลับออกมาพร้อมความสนุก และได้ความรู้

บนเขาที่ตำแหน่ง 800 เมตรเศษ มีจุดชมวิวยื่นออกไปหน้าผา ทุกคนต้องไปยืนชมวิวเมือง Hallstat ถ่ายรูปออกมาสวย และน่าตื่นเต้น คิวยาว ถ้อยทีถ้อยอาศัยผลัดกันถ่ายรูป เป็นมิตรภาพที่อบอุ่น

การออกแบบนำเสนอสถานที่ท่องเที่ยว เหมือนการออกแบบการเรียนรู้ ที่ผู้เรียนทั้งสนุกและได้ความรู้.

..........................................

สิ่งก่อสร้างกับการท่องเที่ยว

ไม่กี่วันมานี้ เกิดกรณีที่ภูทับเบิก ใครใคร่สร้างอะไรก็สร้าง ดูแล้วเป็นภาพอัปลักษณ์มากมาย จนรัฐต้องให้ทุบทิ้ง แก้ไข เกิดเป็นปัญหากับชาวบ้าน เพราะเราไม่ “คิดให้รอบ” แต่แรก

“การคิดให้รอบ” ต้องเป็นความร่วมมือทั้งระหว่างหน่วยงานรัฐในพื้นที่ นักอนุรักษ์ นักศิลปะ นักออกแบบ วางผังเมือง ฯลฯ ให้สวยงามลงตัว เกิดเป็นเอกลักษณ์เฉพาะถิ่น

Hallstat พื้นที่ราบเกือบจะไม่มี การก่อสร้างอยู่ตามไหล่เขา แต่ดูอย่างไรก็ไม่รกตา ไม่ไร้รสนิยม มีเอกลักษณ์เฉพาะ ชาวเมืองก็ได้ทำมาหากินกับการท่องเที่ยวไปได้อีกยาวนาน


ภาพบนนี้คือทางรถไฟฟ้าขึ้นเขาเหมืองเกลือ

แหล่งท่องเที่ยวบนภูเขาในหลายๆ ประเทศมีการทำรถ หรือกระเช้าให้นักท่องเที่ยวขึ้นชม

แต่การก่อสร้างกระเช้า หรือ รถไฟฟ้าขึ้นแหล่งท่องเที่ยวบ้านเราถูกคัดค้านจนต้องพับไปหลา่ยโครงการ

ภาพมุมสูง ลิฟท์จากสถานีปลายทางรถไฟฟ้าขึ้นไปจุดชมวิวบนเขาเหมืองเกลือ ทางเดินข้ามเนินเขาไปยังอาคารที่เป็นร้านอาหาร กับจุดชมวิวริมผา ดูสวยงาม ไม่ได้น่าชังแต่อย่างไร

การทำแหล่งท่องเที่ยวหนีไม่พ้นการก่อสร้างเพื่ออำนวยความสะดวกให้นักท่องเที่ยวทุกเพศ วัย ผู้สูงอายุ รวมทั้งคนมีข้อจำกัดในการเดินทาง ได้เข้าถึงความสวยงามอย่างถ้วนหน้าและเท่าเทียม

รายได้จากกการท่องเที่ยวนั้นมหาศาล หากมองในแง่มุมเศรษฐกิจ กระจายลงไปจากส่วนบนไปถึงรากหญ้าทีเดียว

และหากมองในอีกมุม เพื่อนมนุษย์ทุกคน ทุกชาติ ภาษา ควรได้รับการแบ่งปันให้เข้าถึงความงามธรรมชาติของโลกเช่นกัน

ขึ้นอยู่กับวิสัยทัศน์ และมุมมองของพวกเราคนไทยแล้วละ ว่าเราจะหลับหูหลับตาค้านทุกเรื่องหรือ คิดให้กว้าง ให้รอบ.

....................................

Tips ปิดท้าย

ภาพน่ารักๆ ค่ะ

"ขอคุยด้วยดิ"

"จะหนีไปไหนคะ..."

ขอสักภาพนะครับ...

เขียนบนรถไฟจากซอลเบิร์กไปเวียนนา

พฤหัส 29 ตุลาคม 2558

หมายเลขบันทึก: 596845เขียนเมื่อ 30 ตุลาคม 2015 04:27 น. ()แก้ไขเมื่อ 30 ตุลาคม 2015 04:27 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (14)

-สวัสดีครับพี่หมอ

-ตามมาเที่ยวชมเมืองสวยๆ ครับ

-เห็นภาพแล้วสบายตา.สบายใจ

-อ่านเรื่องเล่าจากต่างแดนพร้อมกับภาพสวย ๆ ใชเช้า"วันสุข"อิๆ

-เหมือนดัง"ภาพวาด"นะครับ...

จริงๆแล้ว นักพิพิธภัณฑ์วิทยาน่าจะมีความรู้เรื่องการจัดการเรื่องการศึกษานะครับ ดูพิพิธภัณฑ์ของเราเวลานี้ ไม่มีรสชาติเอาเสียเลยครับ

วิวสวย ๆ ๆ ค่ะพี่ Nui หวังว่าบันไดไม้ในเหมืองเกลือจะไม่หักผุพังตามกาลเวลาง่าย ๆ นะคะ

ดูหน้าตาชาวเหมืองอย่างคุณลุงแล้ว คงมีความสุขมากนะคะ ^_,^

วิวสวยงามและโรแมนติกมากค่ะพี่นุ้ย น่าจะเป็นมุมเดียวกันกับภาพของกุหลาบซึ่งถ่ายช่วงเช้า กุหลาบชอบที่ว่า Hallstatt เป็นเมืองเล็ก ๆ สวยงาม น่าเดินเล่น น่ามาพักผ่อนมาก คราวที่แล้วพี่นุ้ยตามเส้นทางหนัง The Sound of Music มา ก็คงชมอีกด้านหนึ่งของเขาและทะเลสาบแห่งนี้ และน่าจะอยู่ไม่ไกลจากจุดนี้เท่าไรใช่ไหมคะ


ทึ่งกับการหาเกลือของมนุษย์

อยากทราบเหมือนกันว่าไปพบเกลือใต้ภูเข้าได้อย่างไร

ชอบภาพเด็กน้อยกับห่านมาบอกว่า

อยากเห็นต้นมะนาวและผักบ้านพี่ เอาถั่วพูและกวางตุ้งมาให้ดูบ้างนะครับ

ขอบคุณมากๆครับ


ภาพวาด ภาพถ่าย ยังงามไม่เท่าภาพที่เห็นด้วยตานะคะน้องเพชร

จุดชมวิวที่พี่ไปยืนถ่ายภาพนี่เป็นจุดยอดนิยมค่ะ ว่าไปเช้าแล้ว แต่ยังมีตากล้องมือาชีพไปจับจองที่ยืนก่อนพี่อีก 3 คนแน่ะ แบบว่ายืนเฝ้าเลยละ รอแสงแรกโผล่พ้นยอดเขา

สวยมากจริงๆ ที่ได้เห็นแสงสีทองค่อยๆ สาดลงมา

ขอบคุณค่ะอาจารย์ต้น

แหล่งท่องเที่ยวของเราสวย และมีมาก แต่ขาดการจัดการที่ดี เมื่อเช้าเพิ่งดูข่าวอาจารย์ด้านโบราณคดีออกมาพูดว่า คนบูรณะขาดความรู้ คนดูแลในพื้นที่ก็ปล่อยให้ชาวบ้านบุกรุกเข้าไปมาก

เวลาไปเห็นประเทศอื่นจัดการแหล่งท่องเที่ยวอย่างมืออาชีพแล้วก็เสียดายนะคะที่คนไทยทำลายคุณค่าแหล่งท่องเที่ยวของเรากันเอง

ขอบคุณน้องหมอ

พี่คิดว่าแหล่งโบราณคดีทั่วโลกเป็นทรัพย์สมบัติอันมีค่าของชาวโลกนะคะ พี่ยังแอบไปรักหวงแหนของชาวบ้านเลย ใครทำบันไดไม้เหมืองเกลือผุพังล่ะโกรธตายเชียว

ลุงเที่ยวมีความสุขทุกที่ค่ะ (เพราะมีป้าไปด้วยไง....555)

ขอบคุณค่ะน้องครู

พี่แอบไปยืนมองน้องเขาอยู่นานเชียวละ จนเธอลุกไปแหละ แบบว่าน้องหันมายิ้มๆ ว่าป้ามาแอบดูหนูทำไม

ขอบคุณนะคะน้องกุหลาบ ดูเท่าไหร่ก็สวยนะคะ

น้องคงเที่ยวมาหมดแล้วแน่ๆ ขอบคุณที่เอาภาพมาแบ่งปัน

หนนี้พี่ก็ไปเขา untersberg ที่ถ่ายหนัง The Sound of Music ค่ะ แต่ไม่สวยเหมือนในหนัง ไป Mirabel รอบสองก็หายตื่นเต้นไปแล้ว

พรุ่งนี้เช้าจะไปถ่ายมะนาว ถั่วพู กวางตุ้ง มาให้ดูนะคะน้อง ตอนนี้มืดเร็วมาก

พี่ชอบไปแอบดูชาวบ้าน ชอบอิริยาบถน่ารักๆ โดยเฉพาะเด็กๆ ค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท