ผลลัพธ์ที่น่าชื่นใจจากเลือดเนื้อของเรา


วันนี้เป็นอีกวันหนึ่งที่ได้รับรู้ความเป็นผู้ใหญ่ของน้องฟุง หนุ่มเล็กสุดของบ้านเรา รู้สึกดีใจในมุมมองและวิธีคิดของเขากับสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิต ลูกอยู่ชั้นม.หก ซึ่งเป็นหัวเลี้ยวอีกช่วงหนึ่งของชีวิต เขามีวิธีวางแผนจัดการตารางชีวิตของเขาเอง และวันนี้ที่เขาสอบทุกอย่างเสร็จแล้ว คะแนนที่ต้องใช้ในการยื่นสมัครเข้าเรียนมหาวิทยาลัยออกมาครบแล้ว พบว่าเขาทำคะแนนได้ดีในทุกวิชา รวมทั้งภาษาไทย (ที่ทำให้แม่ทึ่ง)

และตามธรรมเนียมของทุกโรงเรียนสมัยนี้ที่เด็กจะต้องสอบเข้าแพทย์กันเอาไว้ก่อนเป็นมาตรฐาน น้องฟุงก็สอบตามนั้น

ซึ่งเมื่อรวมคะแนนแล้ว ก็เรียกได้ว่าจะเลือกคณะอะไร สถาบันไหนก็ได้ทั้งนั้น

ทำให้เห็นว่าลูกวางแผนการเตรียมตัวได้ดีมาก โดยที่เขาไม่เรียนพิเศษ แต่ซื้อหนังสือต่างๆเยอะมาก อ่านหนังสือแบบเอาเรื่องแน่นอน เพราะเขาบรรยายให้ฟังได้เลยว่า ภูเขาในประเทศไทยชื่ออะไร อยู่ตรงไหนบ้าง แต่เขามีเวลาอ่านหนังสืออ่านเล่น เล่นเกม ดูการ์ตูนที่เขาชอบ โดยที่พ่อแม่ไม่ต้องไปยุ่งอะไรเลยในเรื่องเรียนของเขา ยกเว้นจ่ายค่าหนังสือ (ทั้งตำราและหนังสืออ่านเล่น)

น้องฟุงได้สิทธิในการยื่นสมัครพิเศษเพราะเขาอยู่ในกลุ่มเด็กโอลิมปิก ซึ่งมีแต่การสัมภาษณ์ สาขาที่ลูกเลือกรับเพียงสองคน มีคนสมัครแปดคน เขามีสิทธิเลือกสี่สาขา เผื่อไว้ได้ แต่เขาไม่เลือก ปกติไม่ค่อยเห็นเขาตื่นเต้นกับการรอผลอะไร แต่คราวนี้เห็นเขารอตั้งแต่เมื่อคืน ผลประกาศเมื่อวานว่าเขาไม่ได้ สงสารเหมือนกันว่าลูกคงผิดหวังมาก แต่ปรากฎว่าลูกก็ดูเฉยๆ

สิ่งที่ทำให้แม่อย่างเราภูมิใจไม่ใช่ผลสอบที่ออกมาดี แต่เป็นความคิดในการวางแผนของลูก และมุมมองเมื่อเขาผิดหวัง ได้เห็นเขาแปะถ้อยความนี้เอาไว้

ทำให้แม่อย่างเราดีใจจริงๆ เชื่อมั่นได้เลยว่า ลูกโตพอที่จะเดินไปข้างหน้าได้อย่างมั่นคง ไม่ว่าจะเผชิญกับอะไร ในช่วงที่ผ่านมาก็ได้ประทับใจกับความคิดของลูกที่แม้จะสอบอะไรๆที่เขาให้สอบกันเป็นมาตรฐาน เช่น สอบตรงของมหาวิทยาลัยต่างๆ ลูกก็เลือกที่จะไม่ไปอันที่ไม่เอาแน่ๆ สอบเฉพาะของที่เราอยู่ และผลสอบก็ดีเยี่ยม เลือกอะไรก็ได้ แต่ลูกก็ไม่ยื่นเพื่อจะไปกันที่คนอื่นหรือเพื่อรางวัลใดๆ (ตามกระแส)

มีความรู้สึกว่า สังคมของเด็กนักเรียนบ้านเรา สร้างค่านิยม สร้างบรรทัดฐานที่ทำให้เด็กเก่ง อวดเก่ง แต่เมื่อลูกเราไม่ติดกับบรรทัดฐานนั้นเลย เขาทำตามหน้าที่อย่างเต็มที่เท่านั้นเอง ทำให้เราภูมิใจว่า เรามาถูกทางในการสนับสนุนลูกให้เป็นตัวของตัวเอง เคารพตัวเอง มั่นใจในคุณค่าของตัวเองโดยไม่ต้องรอให้ใครมายกย่องชื่นชม

นอกจากนั้นอีกมุมมองที่ลูกคงไม่แสดงออกมาในวงกว้าง แต่แม่อย่างเราได้คุยและรับรู้ด้วยความประทับใจ จนอยากเอามาบันทึกไว้ก็คือ คำพูดของลูกเมื่อเราถามถึงข้อสอบ O-Net ที่เพิ่งสอบเมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมาแล้วได้เห็นกระแสการบ่นข้อสอบมากมายว่ายากเกินไป ลูกบอกว่า เท่าที่เห็นคือ คนบ่นก็ว่าทุกอย่าง เรื่องเดียวที่ไม่ว่าคือ ตัวเอง นั่นแหละ ทำให้เราคิดได้เลยว่า เมื่อลูกทำอะไรผิดพลาด เขาจะพิจารณาตัวเองก่อนที่จะโทษเรื่องอื่นๆ ซึ่งเป็นมุมมองที่น่าประทับใจสำหรับคนเป็นแม่อย่างเรา

บอกแล้วว่า รางวัลที่ยิ่งใหญ่สำหรับเรื่องนี้ ไม่ใช่ผลที่เป็นตัวเลขสวยงามหรือทางเลือกที่เขามี แต่เป็นมุมมองและวิธีคิดของลูก ที่ทำให้แม่อย่างเราดีใจที่ได้ผลลัพธ์ของการเลี้ยงเขามาจนถึงวันนี้แบบนี้

ยืนยันได้อีกรอบว่า การสร้างวินัยในชีวิตให้ลูกตั้งแต่เล็กแต่น้อย ให้เกียรติลูกในเรื่องที่เป็นหน้าที่ของเขาเองทันทีที่ถึงวัยที่เขามีหน้าที่ในชีวิต ให้โอกาสลูกคิด ฟังความคิดของลูก อย่าเอาสิ่งที่เราคิดและวางแผนไปตั้งกรอบให้ลูก เราคิดว่าอะไรดี เราต้องลงมือทำให้เป็นนิสัยของเราเอง ถ้าลูกเห็นว่าดี เขาก็จะเป็นคนเลือกเองว่าเขาจะใช้วิธีเดียวกับเราหรือจะดัดแปลงปรับไปอย่างไรที่เข้ากับตัวเขาเอง เป็นการเรียนรู้ที่จะเป็นคนที่ดีขึ้นไปตามเวลาที่ลูกโตขึ้น แล้วเราจะมีผู้ใหญ่ที่ดีอีกคนให้สังคมที่เขาจะเป็นตัวของเขาเอง โดยที่เราเองก็มีผลพลอยได้ในการปรับตัวเองให้ดีขึ้นด้วย

หมายเลขบันทึก: 600918เขียนเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2016 01:18 น. ()แก้ไขเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ 2016 14:06 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)

นอกจากเป็นแม่แล้ว ยังเป็นครูของลูกตัวจริงนะครับ :-)

ยินดีกับน้องฟุงด้วยครับ ตอนนี้พี่โอ๋กับพี่เล็กก็สบายแล้ว ถึงเวลาฉลองแล้วครับ :-)

(เริ่มต้นฉลองด้วยกล้วยเครือใหญ่ที่พึ่งสุกข้างบ้านพี่โอ๋ ผมเล็งไว้ให้แล้วแต่ยังหาทางเอาลงไม่ได้ครับ)

ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น น้องฟุงมีความคิดอ่านที่เป็นผู้ใหญ่มากทีเดียวค่ะป้าโอ๋

ขอชื่นชม

น้องฟุงจำได้ว่าเก่งมาก คุณพ่อและคุณแม่เลี้ยงดี

เอามาฝากครับ

http://www.gotoknow.org/posts/601344

สุดยอดคุณแม่ -คุณพ่อเลยค่ะพี่โอ๋

เด็กกับวินัย สมัยนี้เป็นยาขมนะคะ

ตามมาอ่าน...แกะรอยมาค่ะ...กว่าจะเข้าระบบได้...ปล้ำกันนานค่ะ...เพราะไม่เข้ามานาน...ลืมทุกอย่าง..ชื่นชมๆ...และเป็นแบบอย่างทยอดเยี่ยมของครอบครัวเราเลยค่ะ...ชื่นชมวิธีคิดขอวทั้งแม่ทั้งลูกค่ะ

ขอแสดงความยินดีด้วยอย่างยิ่งกับ

"ผลลัพธ์ที่น่าชื่นใจกับเลือดเนื้อของเรา"

เยี่ยมมากค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท