บทเรียนจากคนตักกุ้ง

แรกเริ่มเรื่องคนตักกุ้ง มาจากการได้ดูคลิปที่เผยแพร่ทางอินเตอร์เนท เห็นคนมากมายถือจานแล้วจ้วงตักกุ้งอย่างเอาจริงเอาจัง มีการเบียดเสียดกันมีการปีนหรือขี่หลังกันพอประมาณ เมื่อตักแล้วก็นำจานที่มีกุ้งตัวขนาดนิ้วชี้พูนจานถือกันคนละสองสามจาน ในคลิปได้เห็นแค่นั้น

แรกเริ่มที่เห็น ผมนึกว่าเป็นการแข่งขันหรือเล่นเกมส์อะไรสักอย่าง เหมือนที่เคยเห็นทางโทรทัศน์ ที่มีการแข่งกันว่าในระยะเวลาสิบห้านาที จะสามารถหาของที่วางขายในห้างสรรพสินค้าได้ครบถ้วนตามรายการที่กำหนด พอเริ่มเวลาผู้แข่งขันก็วิ่งกันตับแลบ ใครหาของตามรายการได้ครบถ้วนถูกต้องก่อน ก็ได้รางวัลจากทางรายการไป

พอได้เห็นคลิปเดียวกันถูกนำเสนอทางโทรทัศน์ และมีรายละเอียดของข่าวเพิ่มเติม ก็ทราบว่าที่เห็นเป็นกิจกรรมการรับประทานอาหารแบบตักได้เต็มที่ และมีคำวิพากวิจารณ์จากสื่อทั่วโลก ก็เข้าใจได้ว่า สิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องน่าเรียนรู้ระดับโลกเลยทีเดียว

บทเรียนหรือความรู้ที่เกิดขึ้นไม่ได้มีอคติเรื่องเชื้อชาติแต่อย่างใด

ในมุมมองของผม พอสรุปการเรียนรู้ได้ดังนี้ครับ

1. การเข้าแถว สร้างคิว ไม่แตกแถวหรือแทรกคิว สำคัญในการให้โอกาสการเข้าถึงทรัพยากรอย่างพร้อมเพียง คนมาก่อนหรือถูกจัดเรียงให้อยู่ก่อนให้ได้ก่อน

ถ้าร้านอาหารนี้กำหนดกติกาการเข้าคิว มีตัวกั้นสร้างแถว เหมือนเวลาไปเข้าคิวเพื่อเล่นเกมส์ในสวนสนุก คงไม่โกลาหลเหมือนในภาพ หรือจะแจกบัตรคิวให้ตักได้ทีละห้าคนสิบคนก็คงจะดี

ลองมาดูในบ้านเราก็เคยโกลาหลไม่น้อย ในช่วงน้ำท่วมใหญ่ ขณะนำอาหารและน้ำดื่มไปแจกให้ บางแห่งผู้คนเฮโลรุมผู้แจกจนขยับตัวไม่ได้ อาหารและน้ำดื่มหมดไปตั้งแต่คนแรกๆ ภาพช่างต่างจากการเข้าแถวเพื่อรับของในประเทศหนึ่งที่เป็นระเบียบเรียบร้อยมาก

กรณีนี้ก็ประยุกต์เข้าได้กับการใช้ถนนในบ้านเรา การแทรกและไม่ให้ทาง ยังเห็นเป็นประจำ ในบางกรณี ก็มีเหตุรุนแรงถึงขั้นทำร้ายกันก็มี

2. การรับอย่างพอเพียง มีความสำคัญในการแบ่งปันทรัพยากรของโลกที่มีเพียงจำกัด ...

ถ้าทุกคนตักพอประมาณ คงไม่เห็นภาพการเอาจานตักกุ้งอย่างที่ปรากฎ และถ้าตามข่าวจะทราบว่า ตามโต๊ะอาหารมีกุ้งที่บริโภคไม่หมดอยู่ในปริมาณที่มากพอดู ต่างจากการรับของในบางประเทศที่รับของเท่าที่ตัวเองจะบริโภค และเหลือให้คนที่เข้าคิวที่อยู่ด้านหลัง

บ้านเราก็เห็นได้ในบางกรณีเช่น การแบ่งปันน้ำกินน้ำใช้ เพื่อการเกษตร ต้นน้ำได้น้ำไปเต็มๆ ท้ายๆ ไม่มีการปันน้ำมาถึง

@หมอสุข

[ยายธี]

วินัยเป็นสิ่งสำคัญ..กับการดำรงชีวิต..เรากำลังเป็นภูมิแพ้..วินัย...