สำหรับการปฏิบัติหน้าที่พี่เลี้ยงครูสมาธิ เมื่อวันอาทิตย์ที่ 20 มีนาคม ที่ผ่านมา ผมได้เจอกับบททดสอบที่สำคัญบทหนึ่ง ซึ่งเมื่อผ่านพ้นไปได้แล้วย้อนกลับมาคิดทบทวนดูก็ได้ข้อคิดให้ตัวเองเป็นอย่างดี
เริ่มต้นการตืนมาแล้วมีอาการท้องเสีย ทีแรกก็คิดว่าไม่น่าจะเป็นอะไรเพราะแค่ถ่ายเป็นน้ำเฉย ๆ ไม่มีอาการปวดท้อง แต่พอไปถึงวัดนี่แหละ อาการปวดท้องเริ่มขึ้นทีละน้อย ๆ จนปวดมาก ปวดแบบว่าเหมือนมีใครมาบิดลำไส้เลยล่ะ และก็ยังคงจะถ่ายต่ออีกหลายยก จนเริ่มมีอาการเพลียแล้วล่ะ
ต้องหายากิน เริ่มต้นจาก ยาหอมเม็ด ๆ ของพี่ปี๊ด ซึ่งคิดว่าน่าจะบรรเทาอาการปวดบิดได้ แต่ก็ไม่อยู่ สักพักได้ยากธาตุน้ำขาวมาอีก ตามด้วยคาร์บอน ก็ยังคงมีอาการปวดอย่างต่อเนื่องอยู่ดี
เนื่องจากงานก็ต้องทำ ปวดท้องก็ปวด พออาการดีขึ้นก็ทำงาน พอปวดก็หยุด พอเพลีย ก็จัดสปอนเซอร์ไป ทำไปหยุดไป ต้องขอขอบคุณพี่ ๆ โดยเฉพาะพี่ปี๊ด ที่เป็นห่วง จัดน้ำแดงทั้งหวาน ทั้งเย็น ให้ดื่ม เพื่อไม่ให้เกิดอาการเพลียมาก และการอาศัยฟุบหลับเป็นระยะ ๆ ก็พอจะมีแรงในการที่จะต้องทำภารกิจสำคัญ ๆ ให้ลุล่วงไปได้
เหนือสิ่งอื่นใด การได้ระลึกถึง พระอาจารย์หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินฺธโร ขอให้บารมีหลวงพ่อ ่ได้โปรดให้ลูกหายจากการการปวด เพื่อที่จะสามารถปฏิบัติหน้าที่พี่เลี้ยงในวันนี้ให้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี การได้กราบได้ระลึกถึง ทำให้ผมมีกำลัง และแรงใจ แรงกายฮึดสู้กับอาการปวดที่ยังคงมีอยู่ และสามารถจะยิ้มให้กับการทำงาน ยิ้มให้กับทุก ๆ ที่ร่วมงานกันในวันนั้นได้ ตลอดถึง สามารถดูแลรุ่นน้อง รุ่น 38 ที่มาเรียนได้เป็นอย่างดี ดูแลอาจารย์ที่มาสอนอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง นับได้ว่า แรงศรัทธา ในบารมีพระอาจารย์หลวงพ่อวิริยังค์ ที่ผมมีนั้น ทำให้ผมสามารถทำให้งานสำเร็จไปได้ด้วยดี และไม่เสียดายที่เรียนจบในรุ่นที่ 37 สัตตัตติงสโม วิริยะพล พลังแห่งความเพียร
กราบขอบพระคุณพระอาจารย์หลวงพ่อ ที่สั่งสอนสมาธิให้ศิษย์ได้เรียนและปฏิบัติจนสามารถนำพลังจิตที่สะสมไว้นั้นเพื่อปฏิบัติให้เกิดสันติสุขในสังคมนี้
ขอบพระคุณพี่ ๆ ทุกคนที่ห่วงใยไม่ทิ้งกัน การทำงานต่อจากนี้ไปจะเป็นสิ่งที่พิสูจน์ได้ว่าใครจะเป็นอย่างไรต่อไป
ขอให้สิ่งดี ๆ จงบังเกิดมีแก่ผู้ที่ตั้งจิตตั้งใจดี เพื่อตอบแทนพระคุณของพระอาจารย์หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินฺธโรนะครับ สาธุ...
สาธุๆครับ
ดีใจเรามีสมาชิกเป็นครูสมาธิหลายท่านมากๆ
ถึงวันนี้ อาการคงดีขึ้นมากแล้วใช่ไหมคะ