นึกถึงเรื่องราวใจมันอิ่ม@ไม่ได้ร่ำรวย...แต่อยากช่วยเหลือ
เป็นปิติสว่างจ้าในใจ...
เรื่องราวของเด็กชาย"ทุ่ง" เป็นสังกะลีมาอยู่ที่วัด หลายปีก่อน...ลาสึกจากสามเณรภาคฤดูร้อน(ตอนนั้นอยู่ ป.4) มายืนเงียบๆ และบอกว่า "ผมอยากมาอยู่วัด"
@ณ ตั้งแต่ ป.5 ถึงปัจจุบันซึ่งอยู่ในความดูแล อบรมสั่งสอนจากพระอาจารย์ต้อ และเมตตาบารมีขององค์หลวงปู่
แม้กระบวนการคิดของทุ่งจะช้าเพราะเคยเจ็บป่วยในช่วงวัยเด็ก คลานไปเอายาของพ่อมาทานจนได้ส่งล้างท้องที่โรงพยาบาล
ทุ่งเกิดกลางทุ่งนา...แม่จึงตั้งชื่อว่าทุ่ง
ภาษาอีสานเรียกว่า "ท่ง"
อุปนิสัยเป็นเด็กว่านอนสอนง่าย
ใช้ง่าย ไม่ก้าวร้าว เป็นที่รักของน้องๆ
ในช่วงปิดเทอม...บวชเป็นสามเณรทุกปี
ครั้งนี้เป็นครั้งที่ 7
ปีนี้ขึ้น ม.4 พระอาจารย์พาไปซื้ออุปกรณ์การเรียนและชุดนักเรียนใหม่หมด ...เพราะต้องเปลี่ยนเครื่องแบบใหม่
โดยแม่ครูและในนามกิจกรรมบ่มเพาะต้นกล้าศีลธรรมถวายปัจจัยเป็นเจ้าภาพ 2,000 บาท
================
อนุโมทนาบุญด้วยกันนะคะ
สาธุ สาธุ สาธุ
@จากภาพ --> ทุ่ง คือ สามเณรที่นั่งคุกเข่าผูกสายบาตรให้เณรพีท
ไม่มีความเห็น