"ฉันเห็นเธอแล้ว"

"ฉันเห็นเธอแล้ว"

ซูลู เป็นภาษาอาฟริกันภาษาหนึ่ง คำทักทายในภาษาซูลูนี้มีนัยยะที่น่าสนใจ เวลาทักทายกัน คนแรกจะพูดว่า "Sawubona" แล้วคนถูกทักก็จะตอบว่า "Ngikhona"

"Sawubona" แปลว่า "I see you ฉันเห็นเธอแล้ว" เป็นคำทักทายที่น่ารัก และให้ความหมายดีมาก เพราะฉันเห็นเธอ ไม่ได้แค่จะหมายถึง "เห็น" เท่านั้น แต่เป็นการยอมรับการมีอยู่ การสัมผัส รับรู้ถีงความคิด ความรู้สึก ความต้องการ ความปราถนาของอีกผู้หนึ่ง รับรู้ถึงความทุกข์ ความสุข ของอีกผู้หนึ่ง

"Ngikhona" แปลว่า "I am here ฉันอยู่ที่นี่" เมื่อเป็นคำตอบ แทบจะเสมือนว่า "เพราะเธอเห็นฉัน ฉันจึงมีอยู่ because of you seeing me, therefore I exist" คล้ายๆกับการถือกำเนิดของฉัน เพราะเธอตระหนัก รับรู้ และยอมรับฉัน

ใครเลยจะไม่อยากได้การทักทายเช่นนี้?

ทุกวันนี้ที่ social media ประสบความสำเร็จในการมีผู้คน ทุกเพศ ทุกวัย ทุกเชื้อชาติ มาใช้กันอย่างกว้างขวาง ไม่ใช่เพราะใครๆก็อยากจะ "ถูกเห็น" กันหรอกหรือ? "I want to be seen, Hey! I am HERE!" ดังนั้น app อย่าง FB ก็ดี LINE ก็ดี หรืออะไรต่อมิอะไรก็ดี เป็นการ empower การ"มีอยู่"ของตัวตนเราให้ผู้คน "ได้เห็นฉันเสียที"

ตอบโจทย์เบื้องลึกของคนทุกคน

และสะท้อนถึงสิ่งที่คนในปัจจุบันขาดแคลนไปด้วยไหม? "การมองเห็นกันและกันอย่างแท้จริง"??

คนกระหายและโหยหาการถูกเห็นมากขึ้นเรื่อยๆ วัยรุ่นทำตัวแปลกๆ กักขฬะ หยาบโลนหยาบคาย คนแสดงความเห็นขัดแย้ง ตะโกนในรูปแบบต่างๆ เบื้องลึกของการกระทำเหล่านี้เพื่อการ "ถูกเห็น" หรือไม่? แม้ว่าจะถูกเห็น ถูกมองในแง่ไม่ดีก็ยอม ก็ยังดีกว่าเป็น nobody ไม่มีใครเห็นหรือไม่?

ทุกวันนี้เวลาเรากล่าวคำ "สวัสดี" เรากล่าวไปอย่างนั้นเอง หรือว่าเราทำให้คนที่เราสวัสดีด้วย เกิดมีตัวตนขึ้นมาด้วย? ว่าเราคิดถึงเขา เห็นเขา และอยากให้เขา "สวัสดี" คือมีความสุข? หรือว่าทุกวันนี้เราแทบจะไม่เห็นใครเลย เพราะเราเองก็หมกมุ่นอยู่กับการทำให้คนอื่นมองเห็นเราอยู่เหมือนกัน?

และเมื่อคนเป็นมนุษย์ล่องหนมากขึ้นๆ วิธีการทำให้มองเห็นก็จะยิ่งรุนแรงขึ้น ใช้กำลังดิบมากขึ้น จนสักวันหนึ่งก็อาจจะมีคนทำผิดกฎหมาย ทำอะไรที่รุนแรง น่ากลัว เพื่อจะสร้างตัวตนขึ้นมา กลบเกลือนความเหงา ความโดดเดี่ยว กลบเกลื่อนการขาดซึ่งความรัก ความอบอุ่น ความเห็นอกเห็นใจจากสังคม

เราน่าจะ "เห็นกันและกัน" มากขึ้นดีไหม ก่อนจะสายเกินไป?

ref: http://www.clemensfrede.com/sawubona-ngikhona

น.พ.สกล สิงหะ
หน่วยชีวันตาภิบาล ร.พ.สงขลานครินทร์
วันอังคารที่ ๓๐ สิงหาคม ๒๕๕๙ เวลา ๘ นาฬิกา ๓๒ นาที
วันแรม ๑๒ ค่ำ เดือน ๙ ปีวอก

[ธิ]

สวัสดีค่ะ อ.สกล ที่เคารพ

มารายงานตัวให้อาจารย์เห็นค่ะ หวังว่า ^_,^

อ้อ (ดอกอ้อ) สระใคร หนองคาย นะคะ เข้าอบรมกับอาจารย์ที่รอยัลเจมส์ นครปฐม ๒ - ๕ สิงหาคม ๒๕๕๙ ค่ะ

เขียนบันทึกที่นี่ชุด "เขียนชีวิต" ได้ ๑๐ ตอน นะคะ อาจารย์

ยังระลึกให้รู้ตัวค่ะ มีหลุดสัก ๒ ครั้ง นี่ละค่ะ แก้ไขทัน อิ อิ

ขอบพระคุณอาจารย์ทั้งสองมาก ๆ ค่ะ