233. การศึกษาเพื่อการมีงานทำ

การศึกษาในยุค 4.0 เป็นการมุ่งเน้นให้ผู้เรียนได้เลือกแนวทางการเรียนที่มุ่งเน้นไปใช้ในการประกอบอาชีพได้ เนื่องจากปัญหาการจัดการศึกษาของไทยและปัญหาการขาดแคลนแรงงานบางประเภทที่ไม่มีแรงงานเพียงพอหรือไม่มีคนสนใจเรียนทางด้านนั้นๆ จนเป็นเหตุให้ต้องอาศัยแรงงานจากต่างชาติ หรือจ้างแรงงานที่ไม่ตรงกับคุณสมบัติที่ได้เรียนมา

เป็นปัญหาสำคัญที่ต้องรีบแก้ไข และร่วมกันตะหนักในทิศทางการจัดการศึกษาของประเทศ ที่มีโรงเรียนสายสามัญมากมาย แต่ขาดการส่งเสริมการเรียนรู้เฉพาะทางอย่างจริงจังเพื่อไปประกอบอาชีพ รวมทั้งการจัดการศึกษาเฉพาะทาง น่าจะถูกจำกัดโดยเนื้อหาหลักสูตร ที่บางพื้นที่มีการจัดการเรียนในหลักสูตรไม่สอดคล้องกับปัจจัยหรือคุณลักษณะพิเศษในท้องถิ่น อันส่งผลต่อการเคลื่อนย้ายแรงงานระยะยาวด้วย

ทั้งนี้ ในการแก้ปัญหาในการจัดการศึกษาเพื่อการมีงานทำ คงต้องเป็นโครงการระยะยาว ที่ไทยต้องลองผิดลองถูกอีกนาน เพราะดูจากการปฏิรูการศึกษาไทย ที่มีมาทุกยุคสมัย ยังเป็นการพายเรือในอ่างมาโดยตลอด

วันนี้ ผู้เขียนเป็นตัวแทนสถานศึกษาเข้ารับฟังนโยบายการศึกษาเพื่อการมีงานทำ ณ วิทยาลัยเทคนิคเลย ได้รับฟังแนวทางการจัดการศึกษาและการส่งเสริมการมีงานทำให้กับผู้เรียนอย่างไรบ้าง

น่าชื่นชม แต่ก็อดเป็นห่วงไม่ได้ว่า สาขางานส่วนใหญ่จะรองรับงานในต่างจังหวัด ลูกหลานชาวเลยออกไปทำมาหากิน เมื่อวันหนึ่งก็อยากกลับมาอยู่ที่บ้าน นั่นแหละการเคลื่อนย้ายแรงงานก็มาถึง

การเรียนรู้แบบไหน ที่จะรองรับงานในท้องถิ่นและช่วยกันพัฒนาบ้านเกิดคนเลยของเราอย่างยั่งยืน...

ก็ได้แต่ตั้งคำถาม และรอคำตอบต่อไป...