ชีวิตที่ยากจะผ่านพ้น
ในช่วงมิดมืดหลับใหลที่ผ่านมา 4 คืน
คล้ายตอนไปถอนฟันกรามครั้งแรกในชีวิต
ทันตแพทย์บอกว่า "ฉีดยาชา เข็มนิดๆ เจ็บน้อยๆ"
เจ็บมากแต่เหมือนไม่รู้สึกอะไร ลิ้นราวก้อนหิน ชาทั้งปาก
ได้ยินเสียงหัวใจเต้นแรงแทบกระโจนออกจากอก
สักพักทีมคุณหมอ 3-4 ท่าน เริ่มโยก งัด ดึง
เสียงเครื่องมือดังแข่งกับเสียงหัวใจ แต่เต้นระบำคนละจังหวะ
ตึง ๆ หน่วง ๆ
ผมเอามือบีบต้นขาทั้งสองข้าง
แอร์เย็นฉ่ำ แต่เหงื่อโซมหน้าผาก
พอถอนเสร็จรู้สึกหน้าบวมๆ โย้ๆ กับใบหน้า ลิ้น เหงือกยังชาๆ
ความรู้สึกตอนนี้เป็นอย่างนั้น
แต่เพิ่มความเจ็บปวดทวีคูณขึ้นอีก
เพราะตอนนั้นถอน "ฟัน" กรามไปซี่เดียว
แต่ตอนนี้ เหมือนถอน "ฝัน" ไปทั้งจักรวาล
ถ้าพระองค์ท่านรับรู้ว่า ชีวิตของผมหมดหวังลงไปและดับฝันพังทลาย
ท่านคงเสียใจมากๆ
ผมจะกลับมาเข้มแข็งอีกครั้ง ทำหน้าที่ของตนเองให้เต็มความสามารถ
รักแผ่นดิน เหมือนที่พระองค์รัก
รักผู้คน เหมือนที่ท่านไม่เคยทิ้งประชาชน
แม้ผมทำได้เพียงเศษเสี้ยวพระธุลีบาท
แต่จะทำหน้าที่ของตนเองให้สุดความสามารถ
"...ศรัทธา ฉันมี ฉันรู้
ฟ้าดู แลดิน มองเห็น
ฉันเดิน สู่แดน ลำเค็ญ
มอบรัก และเป็น กำลังใจ..."
จันทร์ 17 ตุลาคม 2559
จะนำเอาคำสอนของพ่อ
เป็นแสงส่องนำทางตลอดไปจ้ะ
เราจะผ่านความทุกขฺ์ยากไปด้วยกัน