คำแทนความ : ความเหงา

คุณอุทิศ เหมะมูล นักเขียนซีไรท์ชื่อดัง เคยเขียนว่า จงแสดงให้เห็น อย่าเพียงเอาแค่บอกเล่า เมื่อลงมือเขียนถึงตัวละครสักตัวที่เหงา เศร้า และโดดเดี่ยว คุณต้องไม่เขียนคำว่า เหงา เศร้า และโดดเดี่ยว ลงไปในงานของคุณ ทำให้ผมมีแรงบันดาลใจเขียนคำแทนความ เพื่อใช้กับงานเขียนของตนเอง (หรือมือใหม่หัดเขียนทุกท่านครับ)

-ผมเดินคนเดียวท่ามกลางความมืดมิด

-ไม่มีวันใดเลยที่ผมจะไม่แหงนขึ้นมองท้องฟ้า

-อยู่อย่างโดดเดี่ยวบนโลกใบนี้

-ผมคิดถึงจิตใจอันแหลกสลายที่ผลักดันให้เธอต้องทิ้งผมและเลือกที่จะไปจากโลกใบนี้

-ผมรู้สึกเหมือนได้เห็นเงาของตัวเองในอดีต

-เหมือนเม็ดฝนเม็ดหนึ่งที่หล่นลงท้องทะเล

-เหมือนตัวคนเดียวที่ไร้ญาติพี่น้อง

-เหมือนตัวคนเดียวกลางทะเลทราย

-ราวเด็กแรกเกิดที่ถูกแม่ทิ้งไว้เพียงลำพัง

-ขังตนเองไว้กับความหนาวที่ยาวนานและทุกข์ทน

-เดียวดายเหมือนนกไร้รัง

-มองฟ้ายามมืดมิดไม่เห็นดาวสักดวง

-ผู้อื่นเดินผ่านไปผ่านมาและมองเราแบบเมินเฉยและเย็นชา

-ใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ เหม่อลอยไปวันๆ

-ทำตัวไม่ต่างจากคนชราเกษียณอายุแล้วและมีเวลาว่างเหลือเฟือ

-ใช้ชีวิตอยู่เพียงลำพัง

-คล้ายชีวิตไม่มีตัวตน

-เหมือนตัวเองตัวเล็กๆ กับห้องที่ว่างเปล่า

-ผมปล่อยให้ตัวเองจมอยู่ในความตายของพ่อ

ฯลฯ

[พ.แจ่มจำรัส]

ขอบคุณคำแทนความดีๆครับ

สบายดีนะครับคุณหมอ