สวัสดีโกทูโน สวัสดีวันแห่งความรัก
การใช้ชีวิตในโลกยุคปัจจุบัน ของคนยุคปัจจุบัน ไม่เกี่ยงว่าจะอายุมากหรืออายุน้อย
หลายคนใช้เทคโนโลยีเป็นเครื่องมือในการอำนวยความสะดวกจนเป็นส่วนสำคัญของชีวิตที่ขาดเมื่อไร ความกระวนกระวายจะมาเยือนทันที
การเตือนความจำเป็นอีกเรื่องหนึ่งที่เทคโนโลยีทำให้เราย้อนรำลึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในชีวิตช่วงหลายๆ ปีที่ผ่านมาในโลกโซเชียลได้
หลายครั้งที่กลับมาอ่านแล้วตั้งคำถามกับตัวเองว่า
ตอนนั้นฉันกำลังคิดอะไรอยู่
ตอนนั้นฉันกำลังรู้สึกอะไรอยู่
ตอนนั้นฉันกำลังตกอยู่ในสถานการณ์อะไรอยู่
แล้วฉันผ่านช่วงเวลาเหล่านั้นมาได้อย่างไร
หลายครั้งที่นึกไม่ออกเลยว่า วลีเหล่านั้นที่เขียนทิ้งไว้ เกิดขึ้นจากความคิดใด ความรู้สึกใด หรือสถานการณ์ใด
บางครั้งก็อดขำกับความคิด ณ เวลานั้นไม่ได้
บางครั้งก็อยากกลับไปลบข้อความพวกนั้นทิ้งเสีย
วันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่ได้เห็นเหตุการณ์ในวันแห่งความรักในหลายปีที่ผ่านมา
เรื่องความรักไม่ได้สะกิดใจอะไร เท่ากับ การอยู่กับการเรียนตลอด 3 ปีที่ผ่านมา
และปีนี้ก็เช่นกัน...เตือนตัวเองอีกครั้งว่า
"จงรักในหน้าที่ของตัวเองให้มากพอๆ กับความรักที่ให้คนอื่นนะเธอ"
อีกการเตือนหนึ่งที่ยังคงมองเห็นและเฝ้ามองเสมอ คือ เมล์แจ้ง "บันทึกใหม่จากสมาชิกที่ท่านติดตาม"
อ่านแต่อาจไม่ได้ทักทาย วันนี้เลยมาทักทายกันสักหน่อย
ว่าแล้วก็ลงมือทำสมาธิแล้วขีดๆ เขียนๆ เรื่องราวที่ผุดขึ้นมาในวันแห่งความรักนี้
สวัสดีวันแห่งความรัก สวัสดีโกทูโน หลังจากไม่ได้พบกันนาน
^___^
ความเห็น (1)
สวัสดีค่ะน้องพิมพ์ดีด
แวะมาส่งความระลึกถึงค่ะ :)