วันที่พี่ใหญ่ไม่อยู่...แต่อยู่ในใจผมเสมอ
เหมือนนกน้อยไร้รังในไพรสณฑ์
โลกมืดมนเหมือนจะสิ้นกาลอวสาน
เหมือนฟ้าผ่าลงกลางใจดับแหลกราญ
เหมือนน้ำตาลเปลี่ยนรสขมลงฉับพลัน
เหมือนฟ้าสะอื้นร่ำร้องอย่างยิ่งใหญ่
เหมือนบ้านไร้เสาหลักมัั่นอาสัญ
พี่ใหญ่ นงนาท สนธิสุวรรณ
พี่ผู้เป็นแรงให้ความฝันของบ้านเรา
เก็บดอกไม้หอมกรุ่นในจักรวาล
มอบให้แม้ใจร้าวรานอยากปัดเป่า
พี่ใหญ่จะคงอยู่ในใจของพวกเรา
บ้าน GotoKnow จะเป็นเรื่องเล่าแทนความดี
ปล. so down หนักมาก...แต่งได้แค่นี้....
ด้วยรักและอาลัย
ความเห็น (6)
พี่ใหญ่พ้นทุกข์ทางโลกไปแล้วค่ะ ท่านทำความดีไว้มากมาย ต้องไปอยู่ในภพภูมิที่ดีแน่นอนค่ะ ตั้งใจดำเนินรอยตามความดีของพี่ใหญ่กันนะคะ คุณดิเรก
เสียใจ อาลัยรักพื่ใหญ่มากเช่นเดียวกันค่ะ พี่ใหญ่หายหน้าไปจากโกทูโนไปนานพอสมควรจนคิดถึง ไม่คิดเลยว่าจะเป็นการจากไปชั่วนิจนิรันดร์ สู่ดินแดนอันแสนสุขสวยงาม หลับให้สบายนะคะ
ด้วยความอาลัยอย่างสุดซึ้งครับ
ใจหาย และอาลัยยิ่ง
เสียใจและใจหาย ค่ะ...