เล่นปิงปองต้องรักใจพรักพร้อม
และต้องยอมฝึกฝนทนเหน็ดเหนื่อย
เหงื่อชโลมโทรมกายใช่เปล่าเปลือย
ความปวดเมื่อยคือคำธรรมดา
มีความเร็วเริงแรงเข้าแข่งขัน
มีความฝันอันใฝ่ให้ฟันฝ่า
ตั้งสติจดจ้องด้วยสองตา
เติมลีลาอารมณ์ให้กลมกลืน
เล่นลูกตัดตัดตอบชอบลูกตบ
ทำให้ครบรบลูกยาวราวลูกคลื่น
เล่นลูกสั้นหมั่นสลับตบกลับคืน
วิ่งแล้วยืนนิ่งอยู่อย่างรู้ทัน
มือถนัดซ้ายขวาขึ้นหน้าเน็ท
บางคราวตบชนเช็ดจนเน็ทสั่น
ปั่นใต้โต๊ะไต่เน็ทสำเร็จพลัน
มองลูกปั่นวนเวียนเปลี่ยนทิศทาง
เล่นปิงปองต้องเป็นศิลปะ
เพราะแปลกเปลี่ยนสภาวะจะสรรค์สร้าง
หยอดลูกตัดลัดลงบรรจงวาง
ลงมุมขอบรอบข้างระหว่างตี
ตบแล้วต้องจ้องตามาตามติด
ให้รู้ทิศทางเล่นเห็นวิถี
ลูกคดโค้งหมุนคว้างอย่างพอดี
เสน่ห์มีมากมายในปิงปอง
โสภณ เปียสนิท
เมษายน 2560
ไม่มีความเห็น