ข่าวดีจากครูปาด
ข่าวดีจากครูปาดเป็นอีกเรื่องเล่าที่สร้างความซาบซึ้งใจให้กับคนเป็น"ครู" เนื่องจากเช้าวันนี้มีเรื่องราวของจูล - ด.ญ.ชาลิสา กฤตนัย อายุ ๑๓ ปี นักเรียนชั้น ม.๑ โรงเรียนเพลินพัฒนา ที่แล่นเรือใบประเภทออพติมิสต์ ออกจาก อ.หัวหิน จ.ประจวบคีรีขันธ์ ตั้งแต่คืนวันอังคารที่ ๒๘ มี.ค.๖๐ เวลา ๐๑.๐๐ น. โดยมุ่งหน้าสู่หาดเตยงาม อ่าวนาวิกโยธิน ค่ายกรมหลวงชุมพร อ.สัตหีบ จ.ชลบุรี ในเวลา ๒๑.๒๑ น. วันพุธที่ ๒๙ มี.ค.๖๐ ซึ่งการเดินทางครั้งนี้ระยะทาง ๖๐ ไมล์ทะเล หรือ ๑๑๐ กิโลเมตร ใช้เวลาทั้งสิ้น ๒๑ ชั่วโมง ๔๑ นาที
ครูปาดเล่าว่า "...จูลเป็นนักเรียนของเรา ที่สามารถทำตามความตั้งใจของตัวเองจนสำเร็จ ด้วยการแล่นเรือใบตัดอ่าวตามตามรอยพระบาทขององค์พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช โดยใช้เวลาเดินทางเกือบหนึ่งวันเต็ม นับเป็นการเดินทางที่ยาวนานสำหรับเด็กที่อายุน้อยที่สุด บนเรือที่เล็กที่สุด ท่ามกลางความมืดมิด พายุและฝน..." ขณะที่ได้รับฟังหัวใจฉันมันทั้งตื้นตันและพองโตอย่างบอกไม่ถูก
และ "...หากเราทำในสิ่งที่มีคุณค่า และหากผู้ปกครองได้มองเห็นคุณค่า หรือความดีนั้น ครูหรือโรงเรียนแทบไม่ต้องทำอะไรเลย เพราะเขาจะเดินทางไปสู่คุณค่านั้นๆ ได้ด้วยตัวเขาเอง"
ครูปาดชี้ชวนให้ทุกคนได้ใคร่ครวญหลังจากที่ได้รับรู้เรื่องราวของจูล แล้วบอกกับทุกคนว่า "...ลองหยั่งหัวใจให้ลึกว่าเรามีหัวใจแบบไหนที่เต้นอยู่..." ฉันรู้สึกเหมือนได้คิด ใคร่ครวญตนเองอีกครั้ง ทำให้ได้เรียนรู้ว่า ทุกอย่างเกิดขึ้นได้ ทุกอย่างมีช่องทางไปเสมอ และ "ครู"ก็คือส่วนหนึ่งในส่วนเล็กๆของความสำเร็จนี้...
ทุกคนต่างลุกขึ้นยืนปรบมือให้กับจูลด้วยแรงกายแรงใจที่เต็มเปี่ยม เราร่วมร้องเพลง"คำพ่อสอน"ด้วยกัน
ฉันได้เรียนรู้ว่า ทุกเรื่องราวมีความสัมพันธ์กัน ฉันรู้สึกรื้นๆ ตื้นๆ ตันๆ ในใจไม่หยุด งานชื่นใจได้เรียนรู้กำลังเริ่มต้นอย่างงดงาม แล้วเสียงของครูใหม่ก็ดังขึ้นว่า "...รู้ว่าคุณครูทุกคนเหนื่อย เพราะเราอยากให้เด็กๆ ได้รู้จักความเป็นไทยให้ลึกซึ้งขึ้น... วันนี้อยากจะขอให้ทุกคนจริงจังกับการเรียนรู้เพื่อที่เราจะสามารถสร้างการเรียนรู้ที่ดีขึ้นให้กับเด็กๆ ของเรา และงานเขียน KM ที่เพื่อนของเราติดเอาไว้บนบอร์ดก็คือการส่งต่อประสบการณ์จากการปฏิบัติของครูทุกคน..."
ฉันรู้สึกประทับใจความร้อยเรียง เชื่อมโยงของกระบวนการในขั้นตอนนี้อย่างบอกไม่ถูก รู้เพียงแต่ว่าเป็นการส่งต่อไปสู่กิจกรรมการอ่านงาน KMจากงานเขียนของเพื่อนครูที่ทรงพลังเสียจริงๆ
สิ่งที่ฉันได้เรียนรู้จากการแลกเปลี่ยน
คุณครูเกมส์ - สาธิตา รามแก้ว บันทึก
ไม่มีความเห็น