nobita
นาย ชัยพร รัตนดิลก ณ ภูเก็ต

น้อยหน่า


น้อยหน่า : ภาพจาก Samsung A7 แต่งภาพโดย Photo scape @ ระเบียบบ้าน สวนบ้านพิศ พร พรรณ 21:38 น.

น้อยหน่า.. หน้าระเบียงบ้าน มีดอก มีผลเกือบเต็มต้น แต่สุดท้ายยังไม่เคยได้ลิ้มชิมรสชาดสักครั้ง...

เมื่อตอนที่เห็นต้นน้อยหน่าเริ่มโตขึ้นมาใหม่ ๆ ไม่ได้มีความคิดว่าจะดูแลให้เติบใหญ่ แค่ปล่อยให้ธรรมชาติดูแลไปเรื่อย ๆ จนมาถึงวันที่น้อยหน่ามีดอก ออกผลเต็มต้น จึงได้รู้ว่าเขาเป็นส่วนหนึ่งของบ้านนี้ไปแล้ว  แต่ละรอบที่ผลิดอกออกมาก ผมและแม่ก็จะเฝ้าด้อม ๆ มอง ๆ ดูว่าจะมีสักกี่ดอก แล้วดอกจะติดผลมากน้อยแค่ไหน..  จนเวลาผ่านไปจากดอกเป็นผล ก็จะมอง ๆ เล็งกันว่า ลูกนั้นโต ลูกนี้กำลังสวย แล้วก็รอ.... สุดท้ายก็ไม่รอดและไม่เหลือให้ชิมเลย เพราะสมาชิกในสวนมีมากมายเหลือหลาย  กระรอก นก หนู  ต่างก็เทียวมา เทียวแทะ เทียวกันกินกันอย่างเอร็ดอร่อย ..

แรก ๆ ก็รู้สึกเคืองอยู่บ้าง แต่ก็คิดว่า ที่บริเวณนี้คืออาณาจักรของพวกเขา เราแค่มาอาศัยเขาอยู่ ต้นไม้ ผลไม้ที่เติบโตในนี้เขาก็เป็นเจ้าของเหมือนกัน ให้เขาได้กินดีแล้ว เขาจะไม่หนีไปที่อื่น เราก็จะได้ดูความสวยงามและความน่ารักของพวกเขาได้ตลอดไป..

ถ้าจะว่าไป เมื่อสมัยผมเป็นเด็ก อยู่ในวัยที่ยังเล่นหม้อข้าว หม้อแกง (สมัยนั้นผมเรียกว่าเป็นการเล่นขายของ) ผมไม่รู้จักเลยว่าต้นไม้หน้าบ้านผมเป็นต้นอะไร พวกเราจะเด็ดใบมาเล่นกันจนต้นโกร๋นไปหมด เอามาหั่น ๆ ตำๆ หรือสมมติเป็นเบียไว้ซื้อของหลอก ๆ กัน

ถัดมาสักพัก ได้รู้จักต้นน้อยหน่า ในฐานะสมุนไพร ที่นำใบมาตำพอกหัวคนที่เป็นเหา โดยเฉพาะเพื่อนผู้หญิงที่มักจะมีเหาเต็มหัว 

แล้วมารู้จักเพิ่มอีกตอนเรียนเรื่องเกี่ยวกับผลไม้ ที่เวลากินต้องระมัดระวัง ไม่ให้เม็ดน้อยหน่าหลุดติดคอ เพราะอาจจะเป็นอันตรายถึงชีวิตได้

จนปัจจุบัน น้อยหน่า เป็นผลไม้มีการพัฒนาพันธุ์ไปมากมาย ทำให้มีเนื้อที่มากขึ้น เมล็ดเล็กลง กลิ่นหอม  มีการนำน้อยหน่าไปแปรรูปเป็นไอศครีมรสน้อยหน่าที่หอมอร่อยเหมือนกินน้อยหน่าจริง ๆ 

สำหรับผม น้อยหน่า นาน ๆ จะซื้อกินสักครั้ง เพราะถ้ากินมากไปจะทำให้รู้สึกระคายเคืองตา แต่ถ้าเป็นน้อยหน่าที่บ้าน ต้องยกให้เจ้าของสวนตัวเล็ก ๆ เขาจัดการกันเองครับ

หมายเลขบันทึก: 635830เขียนเมื่อ 5 กันยายน 2017 09:17 น. ()แก้ไขเมื่อ 5 กันยายน 2017 09:17 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

สัตว์ตัวเล็กไม่เป็นไรขอกินกันได้..สัตว์สองขาเนี่ยะซิ..หอบเข่งมาด้วย..เก็บเอาๆไม่เกรงใจเจ้าคนปลูก..น่ะซิ..น่าเป็นห่วง...(เจอมาแล้ว..ถามว่า..มาเก็บไปทำไม.."เอาไป..ขาย"..(๕๕๕เพราะเขาบอกว่ามันขึ้นเอง..อิอิ)

ขอบคุณยายธี ครับ ที่อ่านแล้วให้ดอกไม้ บ้านผมมีมะม่วงริมรั้ว ต้นอยู่ในบ้าน แต่ลูกออกไปนอกกำแพงให้เพื่อบ้านช่วยกิน ก็ต้องปล่อย ถือว่า แบ่ง ๆ กันทานครับ 555 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท