น้ำฝน vs น้ำใจ


ถึงวันฝนตกจะสร้างความไม่สะดวกบ้าง แต่ฉันก็ชอบวันที่มีฝนตกไม่น้อย

นานๆ ครั้งที่ฉันตัดสินใจจอดรถไว้ที่บ้านแล้วนั่งรถไฟฟ้าไปทำงาน เพราะจะได้เดินมากขึ้น ช่วงนี้ที่บริษัทมีกิจกรรมการแข่งขันนับก้าวเดินสนับสนุนการออกกำลังกายเพื่อสุขภาพ ฉันพยายามจะเดินให้มากกว่าหนึ่งหมื่นก้าวต่อวัน ดังที่บางคนบอกไว้หากมีการตั้งเป้าหมาย มีการวัดผล เราจะมีกำลังใจทำให้สำเร็จ

แต่ทว่าพอก้าวออกจากรถไฟฟ้า ฉันแอบรู้สึกว่าคงตัดสินผิดเพราะฝนที่โปรยปรายลงมา ถึงแม้ว่าจากสถานีรถไฟฟ้าไปถึงที่ทำงานจะไม่ไกล แค่ไม่ถึงครึ่งกิโลเมตร แต่ก็คงพอให้เปียกโชกไปทั้งตัว เพราะฉันไม่มีร่มติดกระเป๋ามาด้วย

เห็นคนอื่นๆ ที่ไม่ได้เตรียมร่มมาเดินลัดสายฝนออกไป ฉันจึงตัดสินใจเดินบ้าง แต่เดินได้แค่ร้อยกว่าเมตรก็ต้องหยุดที่ศาลาริมทางเพราะฝนตกหนักเม็ดมากขึ้น

เพื่อนร่วมงานสองสามคนหยุดทักและชวนไปด้วยกันแต่ฉันก็เกรงใจเพราะแต่ละคนใช้ร่มคันเล็กพอดีตัวเท่านั้น จึงเลือกที่จะหยุดรอให้ให้ฝนซาลง และยังเหลือเวลาอีกเกือบครึ่งชั่วโมงกว่าจะถึงเวลาเข้างาน

ฉันนั่งมองสายฝนตกกระทบดอกบุหงาสาหรีที่ปลูกติดกับศาลาที่พักอย่างสงบอยู่นานแต่ก็ไม่มีท่าทีจะว่าฝนหยุดตก หลายๆ คนตัดสินใจเดินฝ่าสายฝนไปเพราะใกล้เวลาเข้างานเต็มที ฉันเห็นฝนเริ่มซาเม็ดลงจึงตัดสินใจออกเดินบ้าง แต่ทว่าฝนก็เริ่มตกหนักเม็ดลงมาอีก 

ทันใดนั้นก็มีเสียงเรียกมาจากข้างหลัง 'น้องสาว มีร่มเพิ่มมาอีกคัน' แล้วเขาก็ยื่นร่มสีขาวมาให้ ฉันจึงรับมาอย่างงง แล้วเขาก็เดินกางร่มอีกคันจูงจักรยานต่อไปอย่างรวดเร็ว พอกางร่มเสร็จฉันพยายามตะโกนเรียกเขาเพราะอยากรู้ว่าจะคืนร่มคันนี้ให้เขายังไง แต่เขาก็เดินต่อไปข้างหน้าไกลออกไป และไม่หันหลังกลับมาเลย ฉันได้แต่ตะโกนขอบคุณเขาท่ามกลางเสียงสายฝน 

แม้จะไม่ทันเห็นหน้าเขาแบบชัด ๆ แต่ก็รู้ว่าเขาเป็นชายหนุ่มที่อายุอ่อนกว่าฉันแน่นอน เขาใส่เสื้อยืดสีเขียวอ่อน  จากสำเนียงภาษาฉันคิดว่าเขาน่าจะเป็นคนจีนแผ่นดินใหญ่ 

เมื่อมาถึงที่ทำงานฉันเล่าถึงความประทับใจให้เพื่อนร่วมงานฟังเพราะไม่รู้จะเอาร่มไปคืนเขาได้อย่างไร เราไม่รู้ว่าทำไมเขาจึงมีร่มสองคัน คงเพราะเขาตั้งใจจะออกไปช่วยใครสักคนในเช้าวันฝนตก เพื่อนร่วมงานแนะนำให้ฉันเอาร่มนั้นไปช่วยเหลือคนอื่นที่เขาต้องการต่อไป เรียกว่า pay it forward...

วันนี้หากไม่มีโอกาสเอาร่มไปช่วยคนอื่น แต่ฉันเชื่อว่าคงจะสามารถช่วยในเรื่องใดเรื่องหนึ่งได้

วันนี้นอกจากจะได้สัมผัสสายฝนอันชุ่มฉ่ำ ฉันก็ยังได้สัมผัสถึงน้ำใจอันชุ่มเย็นของเพื่อนมนุษย์คนแปลกหน้าอีกด้วย 

ขอบคุณชายหนุ่มเสื้อสีเขียวอ่อนกับร่มสีขาวที่การกระทำของเขาบอกฉันว่าการช่วยเหลือคนอื่นโดยไม่หวังผลตอบแทนใดนั้น จะยิ่งเป็นแรงบันดาลใจให้คนอื่นช่วยเหลือคนต่อๆ ไปเป็นวงกว้างขึ้นเรื่อย ๆ ในสังคม

ขอบคุณชายแปลกหน้าคนนั้นที่ช่วยย้ำเตือนให้ฉันยังคงความหวังอันงดงามในมนุษยชาติ

ถึงการเริ่มต้นวันของฉันจะทุลักทุเลเล็กน้อย แต่มันก็จบลงด้วยความสุขใจเพราะคำว่า "น้ำใจ" ของผู้คนในสังคม


สุขสันต์วันที่เราได้รับความช่วยเหลือ และได้เป็นผู้ให้การช่วยเหลือคนอื่นค่ะ

หมายเลขบันทึก: 636180เขียนเมื่อ 9 กันยายน 2017 07:01 น. ()แก้ไขเมื่อ 9 กันยายน 2017 07:01 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)

ความสุขของผู้ให้มากมายเหนือนับคณา ครับ อ.ปริม ;)...

Singapore is coming a long way to 'utopia'.

(Deeply, envy Singapore. Because Thailand seems to go backward even with the utopian religion!)

นั่งยิ้มกับบันทึกแห่งไมรตรีจิต บันทึกนี้นะครับ คุณปริม

คนดี ๆ ย่อมมีสิ่ง ดี ๆ ตามมาเสมอครับ...

ผู้เชื่ออย่างนี้มาตลอดชีวิตของผมเสมอ

..ขอบคุณมากนะครับ..

เชื่อในการให้และแบ่งปัน  ผู้ร่วมงานก็น่ารักนะคะ  เสนอการให้ไม่สิ้นสุด

น่ารักมากค่ะ  ชุ่มใจไปด้วย

ที่นี่ฝนตกเกือบตลอดอาทิตย์....เหมือน กัน เจ้า ค่ะ...

-สวัสดีครับ

-อบอุ่นใจมาก ๆเลยครับ

-ร่มสีขาว...

เหตุที่ไม่ถนัดในการใช้งาน g2k จึงค่อนข้างงุนงง เมื่อตามหาข้อมูลที่อ่านง่าย เข้าใจได้ และเป็นคนภาคเดียวกัน (ถ้าจำไม่ผิด) ไม่พบ  ไถ่ถามคนที่รู้จัก เขาก็ไม่ให้คำตอบ .. เมื่อมีโอกาส ขอติดตาม..และทำได้ จึงได้อ่านบทสะท้อนของชีวิตที่ช่างสรรหามาฝากสมาชิกทุกคน ขอบคุณครับที่เติมแต่งส่วนงดงามของชีวิต ให้พวกเรา ..

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท