เรื่องเล่าระหว่างวันที่ 31 ตุลาคม - 3 พฤศจิกายน 2560

5 พฤศจิกายน   2560

เรียน  ผู้บริหาร  เพื่อนครูและผู้อ่านที่รักทุกท่าน

วันจันทร์ที่ 30 ตุลาคม 2560  เป็นวันออกทุกข์วันแรกของปวงชนชาวไทย หลังการเสร็จพระราชพิธีถวายพระเพลิงพระบรมศพสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ค้นหาเสื้อผ้าที่เก็บใส่ตู้ไว้ปีกว่า เลือกเสื้อสีเหลืองเนื่องจากรัชกาลที่ 9 และรัชกาลที่ 10 ทรงพระราชสมภพวันจันทร์และวันนี้เป็นวันจันทร์  มีการประชุมหัวหน้าส่วนราชการประจำจังหวัดนนทบุรี ได้มอบ ผอ.กลุ่มอำนวยการ คุณอัมพร  สงประชา ไปประชุมแทน เพราะผมติดประชุมคณะกรรมการกลั่นกรองเลื่อนขั้นเงินเดือนข้าราชการในสำนักงาน 38 ค.(2) ที่ทบทวนใหม่ สัญลักษณ์แห่งการไว้ทุกข์ถูกเก็บเรียบร้อยตามที่รัฐบาลประกาศ แต่คนส่วนใหญ่ก็ยังสวมเสื้อผ้าโทนสีทึบเป็นส่วนใหญ่  เวลา 09.30 น. เป็นประธานปาะชุมคณะกรรมการกลั่นกรองการเลื่อนเงินเดือน เล่าข้อเท็จจริงให้ที่ประชุมฟัง ทุกคนเห็นด้วยมีมติเป็นเอกฉันท์ เลิกประชุมคณะแรกเสร็จต้องต่อด้วยคณะกรรมการจัดสรรงบประมาณ 2561 และเตรียมตั้งงบประมาณ 2562 นั่งได้สักพักมอบท่านรองฯ พีรากร บุนนาค ดำเนินการต่อ เที่ยงขับรถไปห้างโลตัส โอนเงินให้เจ้าหนี้สองราย คือสหกรณ์ออมทรัพย์ครูปทุมธานี จำกัด เป็นค่าหุ้น รายที่สองเป็นค่าเช่าบ้าน  ถือโอกาสแวะ Swensen กินไอศกรีมไป 1 ถ้วย บ่ายลงชื่อในแฟ้มเอกสาร เย็นไปห้างโฮมโปรซื้ออุปกรณ์ไฟฟ้าให้เต้ยจาก สพป.ปทุมธานี เขต 1 มาติดตั้งให้ 

วันอังคารที่ 31 ตุลาคม 2560  เช้าประชุมเตรียมรับการประเมิน ITA มี ผอ จริยา สวนคล้าย เป็นเจ้าของเรื่อง ให้แนวทางดำเนินการเสร็จ มอบท่านรองฯ สุชาติ เต่าสุวรรณ ดำเนินการต่อ ผมและรองฯ พีรากร  บุนนาค ออกมาพบประธานกรรมการสถานศึกษาโรงเรียนหนึ่งที่มายื่นหนังสือให้ย้าย ผอ.รร. นั่งคุยกันนานเขายืนยันถึงความไม่เหมาะสมของ ผอ.รร. ในการบริหารงานขอให้ย้ายออกไป ขอเวลาสืบข้อเท็จจริงหนึ่งเดือน เขาตกลง เที่ยงไปเลี้ยงส่ง จนท.ลูกจ้างในสำนักงานสอบได้ไปบรรจุเข้ารับราชการที่สำนักพระราชวัง ที่ครัวกันเอง  เชียงราก ปทุมธานี กลับถึงสำนักงานรับแจ้งว่าบ่ายนี้รองเลขาธิการ กพฐ นางสาวอุษณีย์ ธโนศวรรย์ จะมาตรวจเยี่ยมโรงเรียนน้ำท่วมที่โรงเรียนอนุบาลบางกรวย และโรงเรียนวัดปรมัยยิการาม จึงนำท่านไปดูตามประสงค์ โรงเรียนอนุบาลบางกรวยเปิดเรียนเตรียมการเป็นวันแรก น้ำไม่ท่วมแล้ว แต่มีนักเรียนหลายคนยังเดือดร้อนเพราะน้ำท่วมบริเวณบ้าน ส่วนโรงเรียนวัดปรมัยยิการาม อยู่บนเกาะเกร็ด ต้องนั่งเรือข้ามฟากเข้าไป น้ำยังท่วมสูง 50 ซม. กว่าจะได้กลับโล้เพล้พอดี 

วันพุธที่ 1 พฤศจิกายน 2560 เช้านี้ทำงานแฟ้มจน 10 โมง เดินทางไปโรงพยาบาลศิริราช เพื่อเยี่ยมบิดาของ รองฯ วิชุชลดา โชคคณาพิทักษ์ ซึ่งเคยทำงานด้วยกันที่ สพท.ชุมพร เขต 1 การจราจรไม่ติดขัด ผู้ป่วยพักฟื้นหลังผ่าตัดที่ตึกเฉลิมพระเกียรติชั้น 5 อาการดีมากสามารถเดินได้พูดได้ อายุ 92 ปี ยังดูแข็งแรง ท่านบอกว่าเพราะกินใบกระท่อม สรุป ใบกระท่อมน่าจะเป็นยารักษาโรคมากกว่ายาเสพติด เที่ยงแวะกินข้าวที่ร้านเก่าแก่ชื่อ ฉวาง เป็นข้าวแกงปักษ์ใต้ที่มีมานาน สมัยเรียนที่ประสานมิตรหากมาเที่ยวแถวสนามหลวง จะต้องข้ามเรือจากท่าพระจันทร์มาขึ้นที่ท่าพรานนก เดินดุ่ม ๆ ไปทานข้าวที่ร้านนี้  บ่ายกลับมาทำงานแฟ้มเอกสาร 

วันพฤหัสบดีที่ 2 พฤศจิกายน 2560 เช้าทำงานเอกสารจนเวลา 10:00 น. ไปสถาบันโรคทรวงอก ตั้งใจจะฉีดวัคซีนป้องกันปอดอักเสบ เพราะปีที่แล้วฉีดเมื่อเดือนธันวาคม ไปถึงดำเนินการจนไปรอในห้องฉีดยา มีพยาบาลอาวุโสถามว่าเคยฉีดไหม บอกเธอว่าฉีดเมื่อปีที่แล้ว เธอค้นประวัติจนเจอแล้วบอกว่าวัคซีนตัวนี้ไม่ได้ฉีดทุกปี แล้วไปหาข้อมูล ในที่สุดได้ข้อสรุปว่าฉีดครั้งเดียวอยู่ได้ 5 ปี จึงต้องทำเรื่องคืนยาที่เบิกมา ให้รถไปส่งที่เดอะมอลล์ งามวงศ์วาน ซื้อสายสะพายกล้องถ่ายรูป 1 เส้น ของ Peak Design ราคา 2550 บาท เที่ยงพอดีชวนทีมงานที่ไปส่งโรงพยาบาลกินสุกี้ MK บ่ายทำงานเอกสารจนบ่ายสามโมง เดินทางไปวัดบางไผ่พระอารามหลวง เป็นประธานฌาปนกิจศพน้าของคุณชูชาติ กาญจนธนชัย ประธานสหกรณ์ออมทรัพย์ครูนนทบุรี จำกัด ขากลับสำนักงานแวะ Home Work ซื้อคีมตัดเหล็ก 1 อัน เพื่อซ่อมแซมของใช้ในบ้าน เวลา 17:00 น. เดินทางไปวัดน้อยนพคุณ แถวสะพานแดง บางซื่อ เพื่อฟังสวดพระอภิธรรมศพบิดาของเจ้าหน้าที่ในสำนักงาน สวดเสร็จ 2 ทุ่มครึ่ง 

วันศุร์ที่ 3 พฤศจิกายน 2560 วันนี้เป็นประเพณีลอยกระทง บรรยากาศเหงา ๆ ไม่คึกคักครึกครื้น  ทำงานเอกสารจากแฟ้มงานที่มีไม่มากนัก สลับกับการอ่านหลักกฎหหมายปกครองเกี่ยวกับการคุ้มครองชั่วคราวก่อนมีคำพิพากษา เพื่อดูรายละเอียดในทางปฏิบัติเป็นความรู้ประเทืองปัญญา ไม่มุ่งหมายจะไปชี้แนะใครอีก สพฐ.ได้แบ่งโควตาเข้าเข้าเยี่ยมชมพระเมรุมาศให้นักเรียนในจังหวัดนนทบุรีมาจำนวนหนึ่งในวันเสาร์และอาทิตย์นี้ จึงต้องรีบแจ้งโรงเรียนเพื่อดำเนินการ เที่ยงออกไปทานข้าวข้างนอก ถือโอกาสแวะชมวัดชลประทานรังสฤษฎ์ เปลี่ยนแปลงไปมากจนต้องเรียกว่า New Version มีตัวอาคารประยุกต์ที่เป็นระเบียบ กลมกลืนไปกับสภาพแวดล้อมเดิมที่สร้างไว้สมัยหลวงพ่อปัญญานันทภิกขุ เจ้าอาวาสรูปปัจจุบันก็ชื่อเจ้าคุณปัญญาเหมือนกัน เป็นพระปักษ์ใต้เหมือนกัน เป็นนักเทศน์นักปฏิบัติเหมือนกัน  จึงนำพาวัดที่มุ่งเน้นพุทธธรรมเป็นหลักมากกว่าพิธีการ จึงได้เห็นกฎกติกาใหม่ๆออกมา เช่น รณรงค์ไม่ให้วางหรีด เพราะเป็นการเพิ่มขยะให้วัด จัดระเบียบศาลาสวดพระอภิธรรม ตัดตัวกูของกู ระยะแรกจึงมีแรงต้านจากกลุ่มเสียประโยชน์ค่อนข้างมาก ทุกวันนี้เงียบไปพร้อมระบบใหม่เกิดขึ้นญาติโยมก็ชมว่าดี  ต้องเรียกว่าค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน จะหาเวลามาทำบุญเนื่องในงานสลายสรีรท่านปัญญานันทภิกขุในวันเสาร์หรืออาทิตย์นี้ หากพลาดโอกาสจะรู้สึกติดค้างในใจ ท่านปัญญานันทภิกขุ เป็นคนพัทลุง ผมก็เป็นคนพัทลุง รู้จักท่านแต่ชื่อเสียงและผลงาน ไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัว แต่กับเจ้าอาวาสปัจจุบัน คุ้นเคยกันมาก แต่พักหลังหน้าที่การงานผมมันวุ่นวายจนขาดสมาธิประกอบกับสุขภาพที่ไม่ดี จึงไม่ได้ไปกราบท่านนานแล้ว  เคยเห็นแต่แผนผังการพัฒนา พอมาเห็นของจริงในวันนี้ต้องบอกว่า ขอกราบงาม ๆ สามครั้งกับผลงานที่ฝากไว้ในพระพุทธศาสนา   ชอบข้อเขียนนี้มาก อ่านเมื่อไหร่ก็โดน ค่านิยมแห่งชีวิต ผู้อัจฉริยะ คือผู้สามารถที่วางตัวเอง ถูกที่ ส่วนผู้โง่เง่าในสายตาเรา อาจจะเป็นผู้มีความสามารถ ที่บังเอิญวางตัวเองผิดที่ นั่นเอง ตัวอย่างเช่น  คุณกับคนป่าผู้หนึ่ง ขณะหลงทางในป่าอัฟริกา ขาดแคลนทั้งน้ำและอาหาร ในภาวะเช่นนั้น คุณต้องถือว่าคนป่าผู้นี้เป็น อัจฉริยะ เพราะเขารู้วิธีเอาตัวรอดในป่า ในทางกลับกัน หากคุณพาคนป่าเข้าเมือง สั่งให้เขาใช้คอมพิวเตอร์  สถานการณ์จะกลับหน้ามือเป็น หลังมือ เพราะเขากลายเป็น idiot ไปแล้ว   คนเราเกิดมาย่อมใช้ได้ ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง นักวิทยาศาสตร์บางคน แยกบันไดเสียงไม่ออก จิตรกรบางคน เขียนจดหมายไม่เป็น แต่คนเหล่านี้ วางตัวเองถูกที่ จึงประสบความสำเร็จใหญ่หลวง  Picasso เดิมทีอยากจะเป็นกวี แต่บทกวีของเขาถูก Gertrude Stein กวีหญิง วิจารณ์จนไม่มีชิ้นดี   แต่เพราะมีสุภาพสตรีคนหนึ่ง มาสะกิดเตือน เขาจึงวางตัวเองในจุดใหม่ จนกลายเป็น จิตรกรผู้ยิ่งใหญ่   อันที่จริง ผู้คนและเรื่องราวต่างๆ ล้วนน่าชื่นชมทั้งนั้น ถ้าอยู่ในกาลเทศะที่เหมาะสม  เช่น ซุปรสเด็ด เมื่อหยดลงบนเสื้อเชิ้ต กลับกลายเป็นจุดด่างพร้อย  คำหวานลับเฉพาะบนเตียง เมื่อเล็ดลอดไปสู่สาธารณชน กลับกลายเป็นคำหยาบโลน  แปลกดีไหม  อาหารที่อมอยู่ในปาก ถ้าบ้วนออกมา ดูน่าขยะแขยง  ถ้ากลืนเข้าไป กลับมีคุณค่า ทางโภชนาการ  ต่อให้เป็นขยะสกปรกสิ้นดี ถ้าวางถูกที่ เช่นฝังกลบดิน ก็จะกลายเป็นปุ๋ย หล่อเลี้ยงดอกไม้งาม และผลิตอาหารสุขภาพ ให้เรา อาจกล่าวได้ว่า ในโลกนี้ไม่มีสิ่งใด คนใด ต่ำต้อยหรือไร้ประโยชน์ ทุกคน ทุกสิ่ง ถ้าวางอยู่ถูกที่ถูกเวลา ย่อมอำนวยประโยชน์ได้ทั้งนั้น จุดหมายสูงสุดของชีวิต คือสรรหาเวทีที่เหมาะสม บุกเบิกเส้นทางของตน แล้วแสดงความสามารถเฉพาะตัว ให้สุดเหวี่ยง

ขอขอบคุณ ผู้เขียนไว้ในทุกโอกาส (ซึ่งไม่ทราบว่าเป็นใคร) 

นายกำจัด  คงหนู

ผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานนทบุรี เขต 1