ได้อ่านกระทู้ของดร. อ๊าต เรื่อง เมื่อผมโดนซุปตบหน้า จาก เว็บนี้ ทำให้ได้กำลังใจ และโดนใจอย่างแรง อ่านทีเดียวจบเลย สนุกสนาน และได้เรียนรู้วิธีคิด ทำให้ผู้เขียนรู้ว่า ตัวเองต้องปรับเปลี่ยนอะไรอีกเยอะเลย
เอาล่ะ จะสู้ต่อไป ไม่ย่อท้อ ถ้าเมื่อไหร่ท้อแท้ ก็กลับมาอ่านกระทู้ดร.อ็าตอีกทีล่ะกัน จะได้ฮึดอีกครั้ง เพราะหลายๆ อย่างผู้เขียนก็เจอะเจอมาทำให้อินจัง แต่ไม่ได้เพราะความโหดของซุป แต่เป็นความเขลาของตัวเอง แฮะๆ
^____^
สวัสดีครับ
นู๋แนน
อ่านแล้ว
เอาใจช่วยนะคะ
เชียร์ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
ขอขอบคุณอาจารย์ iS
นิวเข้าไปอ่านมาแล้วเช่นกันคะ ถูกใจและโดนใจมาก ๆ เช่นกันคะ สู้โว้ยยยยยย !!!
ขอบคุณกำลังใจทั้งหลายนะคะ
สวัสดีค่ะ Aj. Kae กำลังใจจากลิงค์ต่างๆ ก็ไม่สู้กำลังใจจากตัวเองด้วยนะคะ
^____^
โอ้ เพิ่งรู้ว่ามาจากสถาบันเดียวกัน อิอิ ยินดีที่ได้รู้จักครับอาจารย์ ว่าแต่น้องมาร์คนี่ใครอะครับ
ค่ะ สู้ต่อไปค่ะ
แต่กองทัพต้องเดินด้วยท้อง ไปทานอะไรก่อนนะคะ วันนี้ทำ เนื้อน้องจิงโจ้ผัดกับหน่อไม้ฝรั่ง
^____^
สวัสดีค่ะพี่ Bright Lily
เนื้อน้องจิงโจ้ อร่อยดีค่ะ แต่ไม่เคยทานเนื้อน้องกวาง เลยไม่รู้ว่าอร่อยกว่ามั้ย เนื้อน้องจิงโจ้เค้าจะนุ่มๆ แน่นๆ ทำสแต็กอร่อยมาก แต่บางคนบอกว่าคาว (กลิ่นคล้ายเนื้อน้องแกะ) สีจะเหมือนเนื้อน้องนกกระจอกเทศ เข้มๆ เลยดูโหดๆ หน่อยค่ะ
^_____^
เอาเมนูวันนี้มาฝากพี่ Bright Lily ค่ะ ^___^
คนเรา...มันมีให้ทาน ก็ลองทานอ่ะค่ะ หาซื้อง่ายๆ ทั่วๆ ไป เค้าขายใน Woolworth ซุปเปอร์ของคนออสซี่ คล้ายๆ Big C, Lotus หรือ Tops อ่ะแหละ
ทำเอง ทานเอง อร่อยเองค่ะคุณลุง
^______^
เป็นกำลังใจให้ สู้ๆนะคะ
อาหารน่าทานจัง
อยากกินเนื้อจิงโจ้ดูบ้างอะ อุอุ น้ำลายหก
ขอบคุณคุณ PAN สำหรับกำลังใจนะคะ สู้ค่ะ ^____^ อย่าลืมเช็ดน้ำลายด้วยนะคะ (จริงๆ รูปหลอกตาค่ะ)
ขอบคุณอาจารย์ Panda นะคะ ที่แวะมาเชียร์ แหม... IS มีแฟนด้วยเย้ๆๆ จะได้ไม่โสดแล้ว ...อ้าว...แฟน Blog หรอกหรือเนี่ย ว้า...
อาจารย์ Panda เลือกบล๊อกจากเกณฑ์อะไรคะเนี่ย สงสัยหน้าตาล่ะสิ ฮิฮิ (หน้าตาบล๊อกหรอกน้า รู้ๆ)
^____^
ขอบคุณทั้งสองท่านเลยนะคะ
มาเพิ่มเติมเรื่องของแหล่งกำลังใจของนักศึกษาที่เรียนปริญญาเอก
ส่วนนึงมาจากตนเอง
ส่วนนึงมาจากครอบครัวกับคนรักและเพื่อนๆ
แต่อีกส่วนที่สำคัญ คือ ตัวอาจารย์ที่ปรึกษาของผู้เขียนเอง
ในความคิด...คิดว่าอาจารย์ที่ปรึกษา (Supervisor ที่คนไทยที่นี่เรียกย่อๆ ว่าซุป) จะต้องเป็นคนเครียด ทำให้เครียดได้ ต้องเคี่ยว แต่ผิดคาด จากที่เปลี่ยนอาจารย์มา ทั้งสองคนที่เจอ จะเป็นแนวเดียวกัน คือกระตุ้นต่อมกำลังใจ และต่อมฮึกเหิ่มของเราให้ทำงาน
ก่อนเจอซุปก็กลั๊วกลัว งานคืบหน้าน้อย ไม่รู้จะคุยอะไรกับซุป แต่พอคุย ระหว่างคุย และหลังคุย (ในวันนั้น)
ผู้เขียนรู้สึกได้เลยว่า ซุปมีหน้าที่สำคัญอีกอย่านึง นอกเหนือจากการให้คำปรึกษาเรื่องงานวิจัย
ยังมีหน้าที่กระตุ้นให้เรามีกำลังใจในการทำงานด้วย บอกไม่ถูก อาจจะเพราะเค้ารู้ว่าถ้าเครียดไปมากๆ ก็คิดอะไรไม่ออก จนบางครั้งซุปเรา เชื่อในตัวเรามากกว่าตัวเราเองอีกนะเนี่ย ฮืม...แกอาจจะหลอกเราก็ได้ แต่ก็ทำให้เราฮึกเหิ่มได้หลังจากคุยกับแก
แต่...
พอผ่านไปอีกวัน อารมณ์เดิมก็กลับมา เครียดอีกแล้วครับท่าน ที่เครียดหนักๆ ก็ความขี้เกียจบวกความทึบของสมอง โอ้ววววว
สมาธิและปัญญาจงมา จงมา
บายจ้า
^_____^