อนงค์ในความทรงจำของพี่อ๋อย

คุณสมบัติของ CO

อนงค ์(ปัจจุบัน อนงค์ภานุช ปะนะทังถิรวิทย์) ในความทรงจำ 2/4/61

จำได้ว่ารู้จักอนงค์ครั้งแรกประมาณปลายปี 2543 ในเวทีการประชุมงานวิจัยประเด็นเด็กและเยาวชนภาคเหนือท่ี่ได้รับการสนับสนุนการวิจัยจาก ฝ่ายวิจัยท้องถิ่น (ตอนนั้นยังใช้ชื่อว่า สกว.ภาค)่ สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย(สกว.)
 เวทีวันนั้นเป็นการประชุมเพื่อหาแนวทางการวิจัยเกี่ยวกับปัญหาเด็ก/เยาวชนในจังหวัดเชียงใหม่ซึ่งมี  บี๋ _ปิ่่นทิพย์ ชะเอม(เสียชีวิตแล้ว) เป็นผู้ประสานงาน  วันนั้นจัดเวทีประชุมที่ดอยสุเทพใน ช่วงค่ำ  ฉันไปร่วมสังเกตุการณ์การประชุมในบทบาทของพนักงาน สกว. ส่วนอนงค์น่าจะได้รับเชิญในฐานะนักจิตวิทยาของศูนย์ฮอทไลน์ จ.เชียงใหม่ ซึ่งเป็นผู้ที่มีีประสบการณ์และเชี่ยวชาญการบำบัด/แก้ไขปัญหาเด็ก/เยาวชน ที่มีปัญหาหลากหลายรูปแบบ มายาวนาน

ในเวทีการประชุมมีบุคลากรจากหน่วยงานต่างๆที่มาร่วมสนทนากัน ส่วนใหญ่ก็จะมารู้จักกันในที่ประชุมวันนั้น
ฉันสนใจประเด็นการประชุมและการสนทนาพอๆกับผู้เข้าร่วมประชุม เพราะเป็นงานและหน้าที่ที่ต้องสนใจทั้งประเด็นและเครือข่ายผู้ร่วมงานจากที่ต่างๆ

ทราบจากการแนะนำตัวในที่ประชุมว่านงค์เป็นนักจิตวิทยาจากศูนย์ฮอทไลน์ เลยมีความสนใจและอยากสนทนากับอนงค์ เพราะช่วงนั้นกำลังสนใจความรู้ด้านจิตวิทยาและตัวฉันก็เคยเป็นผู้ป่่วยและต้องไปรับคำปรึกษาจากจิตแพทย์อยู่เป็นครั้งคราว จึงมีความสนใจข้อมูล/มุมมองเพิ่มเติมด้านนี้เพื่อเป็นความรู้ในการดูแลตัวเองและบุคคลรอบข้าง้
่
ดูจากบุคลิกภายนอกที่เห็นอนงค์ในวันนั้น์ ฉันรู้สึกว่าอนงค์เป็นผู้หญิงธรรมดาๆที่ี่ค่อนข้างเรียบง่าย ไม่ได้มีความโดดเด่นอะไรมากนัก หากเป็นทะเลก็น่าจะเป็นทะเลที่ราบเรียบ ไม่มีคลื่น/ลม ให้น่าตื่นตา ตื่นใจ สำหรับผู้พบเห็นนัก

แต่ความน่าสนใจของอนงค์น่าจะอยู่ที่การสนทนากันมากกว่า  อนงค์มีีคุณสมบัติที่โดดเด่นในการให้คำแนะนำ/ให้คำปรึกษา และ เป็นผู้ฟังที่ดี
โดยเฉพาะน้ำเสียงที่มีเอกลักษณ์ในโทนเสียงเรียบ ไม่สูงๆ ต่ำๆเหมือนโทนเสียงของคนส่วนใหญ่ซึ่งผู้ฟังอย่างฉันรู้สึกว่าน้ำเสียง/การตอบคำถาม/ข้อสงสัยต่างๆของอนงค์มีวุฒิภาวะทางความคิดและอารมณ์.   ที่นิ่ง/คงที่ ใส่ใจผู้ฟัง เป็นบุคคลที่ มีความน่าไว้วางใจในการสนทนาด้วย  
     ิไม่แน่ใจเหมือนกันว่าคุณสมบัติเช่นนี้เป็นธรรมชาติของอนงค์หรือเป็นการหล่อหลอมจากการทำงานด้านจิตวิทยา/แต่ฉันัั่คิดว่าน่าจะเป็นธรรมชาติและบุคลิกเฉพาะตัวของอนงค์มากกว่า เพราะนักจิตวิทยาคนอื่นๆที่เคยสัมผัสและพบเห็นก็ไม่ได้เป็นเหมือนอนงค์ คิดว่าคุณสมบัติข้อนี้ของอนงค์มีความน่าสนใจ(สำหรับฉัน) รู้สึกว่าอนงค์เป็นผู้ที่ควบคุมอารมณ์ตัวเองได้ดี ไมมีน้ำเสียงที่่แสดงกิเลสในอารมณ์ ทั้ง โมหะ โทสะ และความโกรธให้ผู้สนทนาสัมผัสและรู้สึกได้ และน่าจะ เป็นคุณสมบัติที่สำคัญในวิชาชีพด้านจิตวิทยา้
้
จากการสนทนาในครั้งแรกทำใหฉันรู้สึกประทับใจในบุคลิกของอนงค์อยู่ไม่น้อย แม้ว่าจะอยู่ไกลกัน(กรุงเทพฯ/เชียงใหม่) ก็รู้สึกประทับใจในการสนทนาด้วยเสมอ์ ฉันมักจะโทรศัพท์ไปคุยกับอนงค์บ่อยครั้งที่มีโอกาส/และเมื่อต้องขึ้นไปทำงานที่เชียงใหม่ก็จะนัดเจออนงค์และไปค้างที่ศูนย์ฮอทไลน์ด้วย์บ่อยๆ  เราสนทนากันได้เรื่อยๆในหลากหลายประเด็น /ไปทำกิจกรรมด้วยกันตามโอกาสและเวลาที่สะดวกเป็นครั้งคราว

ถ้านับเวลาที่รู้จักกับอนงค์มาร่วม 20 ปี ทั้งๆที่ไม่ได้เป็นทั้งเพื่อนเรียนและเพื่อนทำงาน แต่คงมีเหตุผลบางประการ(ที่ไม่ใช่ความบังเอิญ)ให้มารู้จักกัน  และยังคงมีี มิตรภาพที่ดีต่อกันเสมอ/ ฉันและนงค์ ไม่เคยมีความขัดแย้งกันทั้งความคิดและการกระทำ แต่มีอัธยาศัยที่ดีต่อกันตลอดเวลาที่รู้จักกันมา สิ่งเหล่านี้น่าจะมาจากคุณสมบัติส่วนตัวที่ดีิของอนงค์มากกว่า  ทำให้ฉันยอมรับอนงค์ได้ทุกมิติ
ิ
ช่วง 10 ปีหลัง  อนงค์ย้ายไปเป็นนักจิตวิทยาที่ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม (เปลี่ยนชื่อเสียงเรียงนามเป็นคุณ อนงค์ภานุชไปแล้ว) และฉันก็เป็นผู้ว่างงาน ไม่ได้เดินสายไปไหนๆเหมือนเดิม ทำให้ไม่ค่อยมีโอกาสพบปะกันเหมือนในช่วง 10 ปีแรก/นานๆก็สนทนากันบ้าง แตฉันก็ยังคงมีความรู้สึก/ความสัมพันธ์ที่ดีกับอนงค์เหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง

ตลอดระยะเวลาที่รู้จักกันมา นับได้ว่าอนงค์เป็นเพื่อนรุ่นน้องที่เป็นกัลยาณมิตรที่ดีและรู้สึกโชคดีที่ได้รู้จักกับอนงค์ในครั้งนั้นที่เชียงใหม่์
์
อ๋อย_พรทิพย์
์
# มิตรภาพมีคุณค่ายิ่งกว่าเงินทอง
# การมีกัลยาณมิตรถือเป็นความโชคดีของชีวิต
# ความจริงใจสำคัญต่อมิตรภาพ์

่