"คนที่โชคดีที่สุดในชีวิต คือ การตื่นมาตอนเช้า แล้วยังพบว่า พ่อก็ยังอยู่ แม่ก็ยังอยู่ แต่ในขณะบางคนมีไม่ครบ หรือ ไม่มีเลย"
สอนลูกศิษย์เอาไว้เสมอว่า
"คนที่โชคดีที่สุดในชีวิต คือ การตื่นมาตอนเช้า
แล้วยังพบว่า พ่อก็ยังอยู่ แม่ก็ยังอยู่
แต่ในขณะบางคนมีไม่ครบ หรือ ไม่มีเลย"
แน่นอนล่ะ ผมเป็นคนหนึ่งที่ยังโชคดี
ดังนั้น ทุก ๆ ปีในวันเกิด หรือ วันที่แม่ให้กำเนิด
ผมมักจะไม่ชอบจัดงานวันเกิดตามค่านิยมใด ๆ
สิ่งที่ต้องทำเสมอ คือ การพาพ่อกับแม่ไปทำบุญตักบาตรยามเช้าตรู่
..
..
..
..
ยามเย็นก็จะไปซื้อดอกมะลิมากราบเท้าท่าน
และขอคำอำนวยพรจากท่านที่ท่านให้เราได้เกิดมากในโลกนี้
เกิดมาเพื่อทำคุณงามความดีตามที่กำลังเราจะสามารถทำได้
..
..
..
..
งานวันเกิดอันแท้จริงก็จักเป็นเช่นนี้อยู่ทุกปี
..
หน้าที่ของลูก คือ การได้มีโอกาสดูแลพ่อแม่ในยามที่ท่านยังอยู่กับเราให้ดีที่สุด
ไม่ผัดวันประกันพรุ่ง รอเวลาไปเรื่อย ๆ เพราะเวลาไม่คอยรอเรา
สิ่งที่ติดอยู่ในใจ คือ ผมยังไม่สามารถดูแลท่านให้ดีที่สุด
เหมือนที่ท่านคอยดูแลเราตั้งแต่เด็ก ๆ
แต่พยายามจะทำให้ดีที่สุด
บางที "หน้าที่" อาจจะไม่ใช่ "หน้าที่"
แต่อาจจะเป็นสิ่งที่ลูกทุกคนในโลกนี้ควรกระทำ
ทำให้ท่านได้มีความสุขในทุก ๆ วัน
ไม่มีข้ออ้างในความไม่พร้อมต่าง ๆ
เพียงแค่เราใช้ชีวิตอยู่กับท่าน
จัดสรรเวลาให้เหมาะสม
แล้วจะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจในภายหลัง
..
สอนได้ หมายถึง ก็ต้องทำได้
คำสอนเหล่านี้ถูกส่งต่อไปยังลูกศิษย์ทุกคน
ที่บุญวาสนาและโชคชะตาที่ต้องมาเป็นครูและลูกศิษย์กัน
..
รักพ่อกับแม่เสมอครับ
ผมเอง ;)...
..
..
ความเห็น (4)
พี่แก้วเข้าใจแล้วว่า การตอบแทนพ่อกับแม่ตอนมีชีวิตวันนี้เลย
จะได้ไม่เสียใจ วันที่ไม่มีพ่อกับแม่
ขอบคุณมากครับ พี่แก้ว แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช ;)...
อาจารย์เหมือนแม่มาก
แม่ผมยังแข็งแรง
5555
ขอบคุณครับ อาจารย์ ขจิต ฝอยทอง 555