บนวิถีทาง..ของครู (๕)
การศึกษาคือการจุดไฟ
---------------------
“ศิลปะแห่งการสอน คือ ศิลปะแห่งการช่วยให้ค้นพบ”
มาร์ก แวน คอเรน ได้กล่าวไว้
การอบรมสั่งสอนของครูย่อมส่งผลต่อการงอกงามทางสติปัญญา
ของเหล่าเด็กเด็กเพราะครูต้องมอบแสงสว่างแห่งปัญญา
เพื่อเป็นอาวุธแห่งการค้นพบ
“เมื่อใครสักคนได้รับการสั่งสอนให้มีความสุขที่ได้เรียน
การเรียนก็จะเป็นกระบวนการตลอดชีวิตที่ไม่รู้เลิกรา
เป็นกระบวนการที่สร้างบุคคลที่เคารพเหตุผล
นี่แหละคือความท้าทายและความสุขในการสอน”
เป็นคำกล่าวของ มาร์วา คอลินส์
หากยังจำกันได้พระอภัยมณีกล่าวกับศรีสุวรรณ
ในตอนที่ต้องออกจากพระนครว่า
“มีความรู้อยู่กับตัวกลัวอะไรชีวิตไม่ปลดปลงคงได้ดี”
และฤาษีให้สติแก่สุดสาครว่า
“รู้อะไรไม่สู้รู้วิชารู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี”
กล่าวแม้กระทั่ง นางพิมพิลาไลย ให้โอวาทแก่พลายงามด้วยความรักว่า
“ลูกผู้ชายลายมือนั้นคือยศเจ้าจงอดเรียนร่ำสม่ำเสมียน”
ความรู้ยังคงต้องเป็นสิ่งที่ครูควรมอบให้นักเรียน
ด้วยหัวใจเปี่ยมรักและสิ่งที่ควรจำคือ
คำกล่าวของWillliam Butter Yeats ว่า
“Education is not the filling of a pail,But the lighting of a fire.”
การศึกษาไม่ใช่เป็นการเทน้ำลงถังให้เต็มแต่เป็นการจุดไฟ.
--------------ครูอภิเชษฐ ปรางสุวรรณ
ไม่มีความเห็น