นิราศเกาหลี๔

นิราศเกาหลี ตอนที่ ๔

๙๑รู้รับ และรู้คอย
รู้จักถอย รู้จักถาม
รู้เพียร พยายาม
รู้ติดตาม รู้ต่อตี

๙๒รู้หลบ และรู้หลีก
รู้หางปีก ฉีกตัวหนี
รู้ใช้ กลวิธี
รู้ชั่วดี รู้หนีภัย

๙๓ชมเพลิน จนม่อยหลับ
เอนคอพับ ยามหลับใหล
ฝันแอบ แนบยาใจ
สุขฤทัย ได้อิงนาง

๙๔อิงไหล่ ได้ใกล้ชิด
แนบสนิท ไม่ติดขวาง
หลับเห็น ไม่เว้นวาง
อยู่เคียงข้าง ทางสัญจร

๙๕ฝันได้ ไปกับเจ้า
สองคนเรา เข้าสิงขร
ชมป่า พางามงอน
ในดงดอน แดนพงไพร

๙๖เสียงดัง สะดุ้งตื่น
ลืมตาฝืน ชื่นสดใส
เป็นเพียง แค่ฝันไป
เจ้าทรามวัย ไม่ได้มา

๙๗แวะพัก ระหว่างทาง
แดดลางลาง กลางหมอกหนา
เย็นหนาว ร้าวอุรา
หากเธอมา คงอุ่นใจ

๙๘ห้องน้ำ ทำสะอาด
เขาปัดกวาด สามารถไหม
ขยัน หมั่นทำไป
ประทับไว้ กลางใจเรา

๙๙ครึ่งทาง พลางเมื่อยล้า
เหยียดกายา คราวันเสาร์
แกว่งแขน แกว่งขาเอา
พอบรรเทา เฝ้าผ่อนคลาย

๑๐๐ข้ามเขา เข้าอีกฝั่ง
ต้องทนนั่ง ยังที่หมาย
มองเห็น เป็นท้าทาย
ทั้งหญิงชาย ไปดูงาน

๑๐๑เย็นย่ำ ยังคร่ำเคร่ง

เหยียบคันเร่ง เล็งเป็นฐาน

คนขับ ช่างชำนาญ

พาเราผ่าน ถึงจอนจู

๑๐๒เมืองเก่า ที่เล่าถึง

เป็นเมืองหนึ่ง ซึ่งเรียบหรู

เกาหลี นำมาชู

ให้มาดู สิ่งดีดี

๑๐๓ถึงช้า กว่าตะวัน

ความมืดกั้น แสงพลันหนี

หนาวแท้ ณ เมืองนี้

ติดลบที่ สี่องศา

๑๐๔ทุ่มครึ่ง มาถึงที่

แวะร้านนี้ กันดีกว่า

ข้าวยำ เกาหลีมา

ไกด์บอกว่า อร่อยจริง

๑๐๕ข้าวยำ บิบิมบับ

จัดสำรับ นับชายหญิง

คลุกเคล้า เฝ้าประวิง

ไกด์เขาติง อิงวิธี

๑๐๖หอมกรุ่น ละมุนลิ้น

พอได้กิน ถิ่นเกาหลี

ซุปผัก รสชาติดี

เป็นวิถี เกาหลีชน

๑๐๗ผักดอง ของชูรส

น้ำซุปซด รสน่าสน

ตักแบ่ง ให้ทุกคน

ทุกชั้นชน คนกินเป็น

๑๐๘กินอิ่ม ยิ้มกันได้

สบายใจ ไม่ทุกข์เข็ญ

เรียงถ้อย ร้อยประเด็น

แม้นมืดเย็น ไม่เป็นไร

๑๐๙หลายคน หลายความคิด

หลายชีวิต หลายเงื่อนไข

หลายคน หลายดวงใจ

หลายหลากไซร้ ใฝ่ต้องการ

๑๑๐ใจเขา และใจเรา

เข้าใจเขา เฝ้าประสาน

ปล่อยใจ ไปตามกาล

ให้ใจผ่าน สมานใจ

๑๑๑หนักเบา เราก็เพื่อน

อย่าลืมเลือน ฟังเงื่อนไข

เพื่อนกัน มั่นฤทัย

รวมกันไว้ ให้ยืนนาน

๑๑๒หนักนิด หรือเบาหน่อย

ต่างค่อยค่อย คอยสมาน

เพื่อนกัน ทุกวันวาร

ผ่านเหตุการณ์ ผ่านการเรียน

๑๑๓รุ่นนี้ ปอปอรอ

สองหนึ่งหนอ ขออ่านเขียน

มุ่งมั่น หมั่นพากเพียร

กาลหมุนเปลี่ยน มิเปลี่ยนไป

๑๑๔หนึ่งร้อย สี่สิบคน

ต่างตำบล ต่างนิสัย

ต่างจิต และต่างใจ

ต่างกันได้ ไม่แตกกัน

๑๑๕อาจารย์ อรทัย

ท่านมุ่งให้ ใฝ่สุขสันต์

เรียนเล่น สารพัน

ร่วมแบ่งปัน ประสบการณ์

๑๑๖เลขาฯ สถาบัน

ชื่อท่านนั้น วุฒิสาร

อีกท่าน ปณิธาน

ขับเคลื่อนงาน หลักสูตรเรา

๑๑๗แบ่งกลุ่ม เป็นกลุ่มบ้าน

สุขสราญ ไม่อับเฉา

เข้าเรียน อย่าซึมเซา

รีบเร่งเฝ้า เข้าสแกน

๑๑๘สองครั้ง ตั้งใจไว้

ถ้าเผลอไป เสียดายแสน

ซ้ายขวา นำมาแทน

นิ้วสแกน ก่อนเก้าโมง

๑๑๙วิชา มาเป็นกลุ่ม

มีครอบคลุม มาเชื่อมโยง

เรียนไป ไม่สุดโต่ง

มาสายโด่ง จะไม่ทัน

๑๒๐สิบบ้าน สมานมิตร

ร่วมกันคิด มิบิดผัน

น้ำใจ ให้แบ่งปัน

เจือจุนกัน ทุกวันไป...(มีต่อ)