มาอย่างไร ไปอย่างไร ให้งดงาม

อนิจจัง สังขาร ล้วนพานพบ
เกิด แก่ เจ็บ ตายเป็นศพ จบที่นี่
เหลือชื่อเสียง ติดตัว ชั่วกับดี
ใครจะมี อย่างไหน ใหญ่กว่ากัน
เป็นนายก เป็นรัฐมนตรี มีคนก้ม
เขาชื่นชม เกรงอำนาจ หวาดไหวหวั่น
แต่พอถึง คราวตาย วายชีวัน
เสียงสนั่น แช่งหรือเชิด เกิดจากกรรม
ถ้าทำดี มีค่า คู่ฟ้าดิน
ถ้าทำชั่ว คนติฉิน อยากเหยียบย่ำ
ถ้าใจซื่อ มือพิสุทธิ์ ยุติธรรม
คนจดจำ ยกย่อง ก้องโลกา
จะร่ำรวย ล้นฟ้า มหาศาล
หรือขอทาน ไร้สุข ทุกข์หนักหนา
หนีไม่พ้น หรอกหนอ มรณา
ต่างแต่ว่า ตายอย่างไร ให้งดงาม
มามืด ไปสว่าง สร้างกุศล
มามืดมน ไปมืดมัว ชั่วล้นหลาม
มาสว่าง ไปมืดมิด ชีวิตทราม
มาสว่าง ไปแวววาม จึงงามจริง