ในยุคสมัยที่มีการเปลี่ยนแปลงและรับวัฒนธรรมจากต่างประเทศอย่างเต็มที่นั้น ย่อมส่งผลให้วัฒนธรรมไทยอันเป็นรากเหง้าของเราเองได้รับผลกระทบอย่างหลีกหนีไม่พ้น ทั้งในด้านภาษา อาหาร ขนบธรรมเนียมประเพณี และสิ่งที่เห็นได้ชัดเจนอีกอย่างหนึ่งก็คือ "การแต่งกาย"
ลักษณะการแต่งกายของคนในสังคมก็มีการปรับเปลี่ยนไปตามยุคสมัย เด็กสมัยใหม่มีการแต่งตัวแบบตะวันตกมากยิ่งขึ้น จนเกือบจะละเลยการแต่งกายแบบท้องถิ่นของตนเอง จนปัจจุบันได้มีการส่งเสริมและรณรงค์ให้องค์กรหรือหน่วยงานต่าง ๆ แต่งกายด้วยผ้าไทย/ผ้าประจำท้องถิ่นของตนเองมากยิ่งขึ้น โรงเรียนบางแห่งเริ่มปลูกฝังให้นักเรียนรู้จักการแต่งกายด้วยผ้าประจำถิ่นหรือประจำกลุ่มชาติพันธุ์ตนเอง เช่น กะเหรี่ยง มอญ ยวน ลาว เป็นต้น นับเป็นเสน่ห์ของชุมชนที่แสดงให้เห็นถึงความหลากหลายทางวัฒนธรรมในสังคมไทยด้วยการแสดงออกทางการแต่งกายประจำท้องถิ่น
เรามาช่วยกันอนุรักษ์การแต่งกายประจำท้องถิ่นของตน เพื่อไม่ให้เสน่ห์ด้านการแต่งกายท้องถิ่นเลือนหายไปจากสังคมเพราะกระแสค่านิยมต่างชาติที่เข้ามาอย่างต่อเนื่อง เพียงแค่เริ่มจากตัวเรา ก็นับว่าลมหายใจของผ้าไทยไม่สูญหายไปจากสังคมไทยอย่างแน่นอน นอกจากนี้ภูมิปัญญาของผู้ทอที่ได้ถักทอลงไปในผืนผ้าแต่ละผืน ได้แสดงถึงความคิด วิถีชีวิต และความเป็นตัวตนของผู้ทอหรือชุมชนลงไปในลวดลายผ้า ทำให้ผ้าไทยแต่ละผืนล้วนแฝงไปด้วยคุณค่าที่มากกว่าเป็นเพียงเครื่องนุ่มห่มเท่านั้น อย่างนี้จะไม่ให้ลงเสน่ห์ความงดงามของผ้าไทยได้อย่างไรคะ อย่างน้อยน้องจิก็ขอเป็นส่วนหนึ่งในการส่งเสริมให้ผ้าไทยคงอยู่คู่สังคมไทยไปนาน ๆ ด้วยการใส่ผ้าไทยในโอกาสต่าง ๆ เพื่อเป็นการสร้างพื้นที่ในสังคมให้ผ้าไทยได้มีลมหายใจอยู่ต่อไป
เป็นกำลังใจให้ทุกท่านนะเจ้าคะ-------> น้องจิ ^_^
ไม่มีความเห็น