เรื่องสั้น : โกรธพ่อ

...

เรื่องสั้น : โกรธพ่อ

เธอเป็นอาจารย์สถาบันสอนภาษาต่างประเทศ ด้วยดีกรีนักเรียนนอก ชีวิตในวัยเยาว์ของเธอราบรื่นมาก ด้วยมีพ่อที่เป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยที่มีฐานะดี รักและทุ่มเทกับลูกสาวคนเดียวอย่างเธอเป็นที่สุด

บาดแผลทางใจระหว่างเธอกับพ่อได้เกิดขึ้นในวัยที่เธอยังอยู่ในรั้วของมหาวิยาลัย มันเริ่มขึ้นจากการที่เธอโทร.ไปพูดคุยระบายเรื่องปัญหาการคบเพื่อนของเธอ แต่พ่อเธอกลับกล่าวตำหนิเธอว่า เป็นเพราะเธอไปเปิดเกมส์ที่ไม่ถูกต้องกับเพื่อนของเธอก่อน เธอโกรธและน้อยใจพ่อเธอมากที่ไม่ฟังเธอ เธอบอกพ่อเธอว่า จะให้เธอวางสายก่อน หรือพ่อเธอจะเป็นผู้วางสายเอง พ่อเธอถอนหายใจเบา ๆ แล้วยิ้มกับโทรศัพท์มือถือแล้วกล่าวว่า หนูเป็นคนวางก่อนก็ได้ เธอก็กล่าวว่า โอเค

ธุรกิจการงานของเธอราบรื่นดี เธอเริ่มมีความรักและก็มีความสุขกันดี อยู่มาวันหนึ่ง แม่เธอโทร.มาให้ไปเยี่ยมพ่อที่กำลังป่วยหนักที่โรงพยาบาล เธอกับคนรักจึงรีบรุดไปเยี่ยม หมอบอกว่าอย่ารบกวนคนไข้เลย เพราะคนไข้สั่งไว้ว่าขอไปอย่างเงียบ ๆ สงบ ๆ เธอเริ่มเครียดแล้วซักถามหมอเพิ่มเติมว่า ทำไมอาการป่วยจึงทรุดมากขนาดนี้ หมอบอกว่าคนไข้ไม่ให้ความร่วมมือเลยมีแต่โกหกมาตลอด

เธอขออนุญาตหมอเข้าไปดูพ่อตอนที่เขาหลับก็ได้ หมอก็อนุญาต พอเธอเข้าไปที่เตียงในห้องคนไข้พิเศษ เธอก็พบว่าหมอนที่รองศีรษะพ่อเธอเอียงใกล้หลุดตกจากคอแล้ว เธอจึงไปขยับหมอนให้เข้าที่ พลันมือเธอก็ไปสะดุดเอากับซองพลาสติกเล็ก ๆ ซองหนึ่ง เธอจึงดึงมันออกมาดู

เมื่อแกะซองออกดู เธอก็พบว่า มันคือเสื้อนักเรียนอนุบาล ที่หน้าอกปักชื่อเด็กหญิงที่เป็นชื่อของเธอนั่นเอง

...