คุยกับลูก : คุยที่นี่ ^_____^
คุยกับลูก : คุยที่นี่ ^____^
ดิฉันจาก Gotoknow ไปหลายปี แต่ก็ยังคิดถึงที่นี่อยู่เสมอ ก่อนหน้านี้ดิฉันเคยคุยเรื่อง การรู้เท่าทันการสื่อสาร ในวิชาการด็อตคอม จนตอนนี้เว็บปิดไปแล้ว ดิฉันได้มารู้จัก Gotoknow ได้พบกัลยาณมิตรจำนวนมาก และได้เรียนรู้ผ่านประสบการณ์หลากหลายร่วมกันมาระยะหนึ่ง แล้วก็ต้องเดินทางไปตามจังหวะชีวิตของตน ..
จนมาถึงวันนี้ วันที่ดิฉันตั้งใจ และเต็มใจกลับมาอีกครั้ง ในวันที่ได้เรียนรู้ผ่านประสบการณ์ ผ่านคืนวัน ผ่านวัยอันรุ่งเรืองและเริ่มร่วงโรย..อย่างสนุกสนานเช่นเคย ..เอาจริงๆเข้า การมีชีวิตอยู่ในวันที่เรารู้ว่ามีปลายทางรออยู่ข้างหน้า เหมือนกันทุกคนนี้ มิใช่เรื่องน่าเศร้าเลย
ในทางตรงกันข้าม การได้รู้ว่ามีปลายทาง.. ก็ยิ่งทำให้รู้คุณค่าของ "เป้าหมาย" ยิ่งขึ้นต่างหาก
ดิฉันกลับมาที่นี่ ในวันที่ถึงวัยกลางคนปลายๆ ด้วยความตั้งใจว่าจะ "เขียนต่อไป"
ดิฉันเป็นครูบ้านนอกธรรมดาคนหนึ่ง และก็คงเป็นต่อไปจนเกษียณ ตราบเท่าที่ยังมีลมหายใจ และมีแรงเขียนได้ ดิฉันจะเขียนต่อไป
ดิฉันเขียนอะไรแนวๆวิชาการไม่เป็น คือบอกตรงๆว่าไม่เป็นสับปะรด ..แต่ถ้าให้บ่นไปเรื่อยๆนี่ ดิฉันแฮปปี้กว่าเยอะ
ดิฉันตั้งใจว่าจะกลับมาบ่นให้เป็นล่ำเป็นสัน และหากต้องบังคับตัวเองให้เขียนอะไรหรูๆรวยๆแบบที่ว่านั่น ดิฉันก็จะขอเริ่มต้นที่ Gotoknow นี่แหละ สบายใจดี
..เพราะที่นี่ คือที่ที่ดิฉัน "เติบโตไปพร้อมกับทุกๆคน" ..
รัก Gotoknow นะคะ ^______^
ความเห็น (3)
มาฟังเสียงบ่นครับ ;)…
สวัสดีด้วยความระลึกถึงเสมอ แปลว่าคิดถึงเสมอนะคะอาจารย์ ดิฉันไม่ได้เข้ามานานหลายปี บัดนี้ไซร้ได้เวลาอันสมควรเแล้ว หลังจากที่อุดมไปด้วยประสบการณ์(แบบบ้านๆ) แถมด้วยประสบกรรมอีกเพียบ คาดว่าจะมีเรื่องเล่าให้นั่งบ่นไปได้จนเกษียณเลยค่ะ ^__^ ดีใจที่อาจารย์แวะมาทักทาย และขอให้อาจารย์มีความสุข สุขภาพแข็งแรงนะคะ
สวัสดีด้วยความระลึกถึงเสมอ แปลว่าคิดถึงเสมอนะคะน้องเสือ พี่แอมป์ไม่ได้เข้ามานานหลายปี บัดนี้ไซร้ได้เวลาอันสมควรเแล้ว หลังจากที่อุดมไปด้วยประสบการณ์(แบบบ้านๆ) แถมด้วยประสบกรรมอีกเพียบ คาดว่าจะมีเรื่องเล่าให้นั่งบ่นไปได้จนเกษียณเลยค่ะ ^__^ ดีใจที่น้องแวะมาทักทาย และขอให้น้องมีความสุข สุขภาพแข็งแรงนะคะปล.ความเห็นบน พี่จำไม่ได้ว่าเคยแทนตัวว่าอะไร ก็เลยสุภาพสุดชีวิตไว้ก่อน พอไปดูความเห็นเดิม ก็นึกออก… แต่แก้ไขในความคิดเห็นไม่ได้ หาไอคอนไม่เจอ ก็เลยพิมพ์ใหม่โลด ขออภัยนะจ๊ะน้อง