เปลวไฟในควัน

 

เมื่อเหม่อมองปล่องควันอันสูงสุด

มวลมนุษย์สุดลงที่ตรงนี้

เกิดเพื่อกอปรกิจกรรมทำชั่วดี

แล้วหยุดที่ความตายคล้ายคล้ายกัน

เมื่อเกิดกายมือกำหวังทำกิจ

ภาพเตือนจิตคิดทำไปตามขั้น

หวังกอบกำทำดีนี่สำคัญ

ความชั่วนั้นหมั่นเว้นเห็นสมควร

เมื่อยามเด็กเล็กเพียรเรียนหนังสือ

ย่อมยึดถือแนวทางอย่างถูกถ้วน

จบแล้วหางานทำตามกระบวน

ต่างก็ล้วนเดินทางไม่ต่างตาม

โตตั้งตาหาเสบียงเลี้ยงชีวิต

ทุ่มอุทิศมิพักหยุดทักถาม

การอยู่กิน ที่ดิน รถ อันงดงาม

พยายามซื้อบ้านล่วงวันคืน

วัยกลางคนพ้นไปสู่วัยแก่

เหมือนเป็นแค่การนับหลับแล้วตื่น

โอ้ชีวิตอนิจจังไม่ยั่งยืน

ความสดชื่นไม่นานพลันร่วงโรย

มองเปลวไฟในควันอันเคว้งคว้าง

ในระหว่างวันวัยเสียงไห้โหย

เพียงธุลีชีวิตถูกปลิดโปรย

ลมโบกโบยเบาเบาเราแบบบาง

+5

 

1Saichon Than