นิเทศครูรัก(ษ์)ถิ่น รุ่น ๑ รหัส ๖๓ : "โรงเรียนเทศบาลวัดป่าแพ่ง ครั้งที่ ๑" (ศ ๒ ก.ค.๖๔)

การนิเทศครั้งนี้ ตอนแรกตั้งใจจะไปโรงเรียนทางสายแม่ริมก่อน แต่มีคนส่งข่าวมาว่า โรงเรียนปิดทำความสะอาดและฉีดยาฆ่าเชื้อ ทำให้นักศึกษาไม่ได้เข้ามาที่โรงเรียน วันนี้จึงทำการเปลี่ยนแผนในยามบ่ายว่า จะย่องมานิเทศที่ “โรงเรียนเทศบาลวัดป่าแพ่ง” แทน

โรงเรียนเทศบาลวัดป่าแพ่ง เป็นโรงเรียนที่อยู่ใกล้มหาวิทยาลัยในเมืองมากที่สุด ด้วยความเป็นโรงเรียนที่ติดกับวัด ดังนั้น จากวันเวลาที่ผ่านมามักจะมาวัดในตอนเย็น ๆ ย่ำ ๆ ค่ำ ๆ มากกว่า คือ การไปงานศพ เวลาไปจอดรถก็จะจอดรถอยู่หน้าโรงเรียน แต่ก็ไม่เคยเข้าไปในโรงเรียนสักที

หน้าที่สิ่งที่ต้องทำในสัปดาห์แรกนี้คือ การไปพบผู้อำนวยการโรงเรียนเสียก่อน เพื่อพูดคุย สอบถามในการอนุเคราะห์ฝึกฝนให้กับเด็กครูรัก(ษ์)ถิ่นว่า ชั้นปีที่ ๒ แล้วจะฝึกอะไรพวกเขาบ้าง ซึ่งโครงการครูรัก(ษ์)ถิ่นนั้นมีกรอบการฝึกประสบการณ์ที่ขอความอนุเคราะห์ทางโรงเรียนอยู่ ซึ่งตอนชั้นปีที่ ๑ ท่านอธิการบดีผู้เป็นประธานโครงการฯ เป็นผู้นำนักศึกษาเข้ามามอบให้ทางโรงเรียนช่วยฝึก

ท่านผู้อำนวยการอัธยาศัยดีมาก ให้การต้อนรับอาจารย์นิเทศผมเป็นอย่างดี พูดคุยกันทำให้ทราบว่า อีก ๑ ปี ท่านก็จะเกษียณอายุ ซึ่งหมายความว่า หากโครงการครูรัก(ษ์)ถิ่นยังจะมาขอความอนุเคราะห์โรงเรียนนี้อีก คงต้องมาทำความเข้าใจกับทางผู้อำนวยการคนใหม่ต่อไป

เมื่อเสร็จสิ้นการเข้าพบท่านผู้อำนวยการฯ ได้มีคุณครูพาเดินมาส่วนของอนุบาล สิ่งที่ได้เห็นคือ อาคารเป็นระบบระเบียบ การรักษาความปลอดภัยอยู่ในระดับสูง สิ่งแวดล้อมต่าง ๆ คือ โรงเรียนอนุบาลจริง ๆ คุณครูหลายท่านก็เป็นศิษย์เก่าของมหาวิทยาลัย

มีนักศึกษาครูรัก(ษ์)ถิ่นมาฝึกที่นี่ ๔ คน วันนี้มีนักศึกษาคนหนึ่งมีอาการอาหารเป็นพิษนอนพักอยู่ จึงต้องเตือนให้ดูแลตัวเองให้มากกว่านี้

นักศึกษาได้ไปประจำอยู่แต่ละชั้นเรียน มีพี่ปี ๕ กับคุณครูประจำชั้นเป็นผู้ดูแล ให้ทำกิจกรรมทุกอย่างที่ครูอนุบาลพึงกระทำ ยกเว้นการสอน ซึ่งเรื่องนี้ก็ได้มีโอกาสพูดคุยกับหัวหน้าระดับชั้นในเงื่อนไขที่โครงการขอความอนุเคราะห์ไว้