"เวลา"เปลี่ยน "อะไร ๆ"ก็เปลี่ยน

ตื่นขึ้นมาเช้านั้น ตื่นตาตื่นใจกับหมอกสีขาว ทึบหนา ที่ปกคลุมไปทั่วทั้งบริเวณ จนแทบจะมองไม่เห็นอะไร น่าจะเป็นวันที่หมอกหนาแน่นที่สุดในฤดูหนาว ซึ่งแทบจะไม่หนาวของปีนี้ และก็เป็นอย่างนั้นจริง ๆ

หากเป็นหมอกบาง ๆ ลอยเรี่ยผืนนา ช่วงหนาวนับเป็นความปกติ แต่ขนาดแทบจะไม่เห็นวัตถุ แม้จะอยู่ใกล้ ไม่ได้เห็นบ่อยนัก หากมองในที่สูงลงมา คงเป็นเช่นภาพทะเลหมอกในสถานที่ท่องเที่ยวต่าง ๆ อันคุ้นชินตา

วันนั้นคว้ากล้องผลุนผลันลงจากบ้าน ตั้งใจจะเก็บภาพให้ทั่วทั้งหมด เสียงชัตเตอร์ลั่นรัวเป็นระยะ ๆ ตามจังหวะก้าวย่างเพื่อเลือกมุมภาพ ชั่วครู่เดียวที่สังเกตได้ว่าหมอกที่ทึบหนานั้น จางลงอย่างรวดเร็ว

ถ่ายภาพมักเป็นเช่นนี้ ต้องแข่งกับเวลาที่ทำให้ทุกอย่างแปรเปลี่ยนไป ใครเคยถ่ายภาพดวงอาทิตย์ขึ้นหรือตกจะรู้ ซึ่งเป็นตัวอย่างได้ชัด ถ้าไม่เตรียมการหรือไม่วางแผนให้ดี อาจไม่ทันช่วงกำลังตกหรือขึ้นที่รวดเร็วมาก

คล้ายชีวิตคนเราเหมือนกัน หากมัวแต่รี ๆ รอ ๆ จด ๆ จ้อง ๆ โดยไม่ขยับหรือไม่ได้ลงมือสักที ว่าจะ..อยู่อย่างนั้น อาจพลาดความสำเร็จ ต้องพบกับผิดหวัง อันเนื่องมาจากความสายเกินการณ์ก็เป็นได้

ไม่มีอะไรครับ! นอกจากร้อนมาก ๆ เข้า ทำให้หวนถึงวันที่ไม่ค่อยร้อนและสวยงามที่สุดวันหนึ่งของฤดู(ไม่ค่อย)หนาวที่ผ่านมา..