เมื่อเมฆอ้วก..เพลงอึ..ครูประจำชั้นจึงแปลงร่างเป็น......ตอนที่1
ช่วงนี้ไม่รู้ว่าเป็นอะไรจึงพบเจอแต่เรื่องเหม็นๆ(เฮ่อ!) เริ่มจากเมื่อวันที่ 15 มกราคม 2550 ตอนบ่ายๆ ในขณะที่ข้าพเจ้ากำลังแจกนมถุงให้นักเรียนดื่มอยู่ด้านนอกห้องเรียน ก็มีนักเรียนในห้องวิ่งหน้าตาตื่นมาบอกว่า ครูครับ..เมฆอ้วกครับ(ขออภัยที่ใช้คำไม่สุภาพ) ข้าพเจ้าจึงรีบเข้าไปดูด้วยความเป็นห่วงกลัวนักเรียนจะไม่สบาย เพราะช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย(เอ๊ะ..เหมือนชื่อของภาพยนตร์เรื่องหนึ่งเลย) ก็พบว่าหน้าห้องเรียนบริเวณใต้กระดานดำ มีกองเศษอาหาร ผสมนม กระจายเป็นบริเวณกว้าง แถมด้วยกลิ่นอันชวนให้อาหารกลางวันออกมาวิ่งเล่นซะจริงๆ (คำเตือน หากรับประทานอาหารอยู่ให้ทานได้ไม่เกินครั้งละ 2 คำ โปรดอ่านคำเตือนบนฉลากก่อนทานทุกครั้ง..เกี่ยวกันไหมเนี่ย) ส่วนนายเมฆวิ่งไปล้างปากอยู่หลังห้องเรียน และตอนนี้ในห้องเรียนก็โกลาหลเพราะกองอาหาร ผสมนมที่ส่งกลิ่นคละคลุ้ง..เฮ่อ...กลิ่นมาดามหอมชื่นใจ(อ๊วก..ก..ก)
ข้าพเจ้าจึงให้นักเรียนคนอื่นๆออกไปอยู่นอกห้องเรียน ให้นักเรียนคนหนึ่งไปนำไม้กวาดทางมะพร้าวด้ามยาวมา เมื่อสั่งการเรียบร้อยข้าพเจ้าก็กลับเข้าห้องเพื่อจัดการกับความเละเทอะ ก็พบว่านายเมฆคงจะกลัวครูดุจึงนำน้ำไปล้าง แต่ราดน้ำเปรอะไปซะครึ่งห้องเรียน ข้าพเจ้าจึงถามเมฆว่าเป็นอย่างไรบ้าง เมฆตอบว่าหายแล้วครับ(เอ๊ะไม่สบายทำไมหายเร็วจัง) ครูประจำชั้นอย่างข้าพเจ้าจึงแปลงร่างเป็น.....ภารโรงจำเป็น...เพื่อทำความสะอาดห้อง และนั่นทำให้ข้าพเจ้าพบสาเหตุที่แท้จริงที่ทำให้นายเมฆอ้วกคือ...การทานอาหารโดยไม่ได้เคี้ยวคงจะรีบกลืน เพราะเมื่อพิจารณากองเศษอาหารแล้วพบว่าเป็นผัดผักกาดดองกับไข่ที่ยังไม่มีการย่อยสลาย คือยังคงเป็นชิ้นผักกาดดองหั่นตามขวางที่ยังสมบูรณ์ไม่มีรอยบดเคี้ยวของฟัน(อะไรจะดูละเอียดขนาดนั้น) เมื่อไต่ถามนายเมฆบอกว่า ทานตั้งแต่เมื่อเช้าแล้วครับ(พระเจ้าช่วยกล้วยทอด) ข้าพเจ้าจึงก้มหน้าก้มตาทำความสะอาดห้องเรียนด้วยความเหนื่อย และความคับแค้นใจ และก็ต้องนำเหตุการณ์นี้มาสอนนักเรียนคนอื่นๆ เพื่อให้เป็นบทเรียน และระวังในเรื่องของการทานอาหาร
ยัง....ความเหนื่อยและความคับแค้นใจ(แต่ทำอะไรไม่ได้....เพราะแววตาอันใสซื่อของนายเมฆ) ยังไม่หมดเพราะเมื่อทำความสะอาดแล้วห้องก็ยังไม่แห้งสนิท แต่ได้เวลากลับบ้านซะก่อน ประกอบกับข้าพเจ้าต้องไปซ้อมกีฬาจึงต้องรีบปิดห้อง และวันที่ 16 มกราคม เป็นวันครูหยุดเรียน 1 วัน เมื่อเปิดเรียนมา ในห้องเรียนก็ยังมีกลิ่นเหม็นอยู่ข้าพเจ้าจึงต้องแปลงกายเป็นภารโรงลงมือทำความสะอาดห้องอีกครั้ง เฮ่อ...เหนื่อยจัง สู้ต่อไป...ทาเคชิ(คนละเรื่องกันเลย)
แล้วพบกันใหม่ตอนที่2...เมื่อเพลงอึ...
ความเห็น (19)
- ขอคุณค่ะคุณไม่แสดงตนสำหรับคำชม
- เป็นทั้งหน้าที่และความเต็มใจ สำหรับคนเป็นครูค่ะ
- มาให้กำลังใจคุณครูครับ
- คงมีโอกาสได้พบอาจารย์นะครับ
- ขอให้มีความสุขกับการทำงานครับ
- ขอบคุณ คุณนาย ขจิต ฝอยทอง ที่เข้ามาให้กำลังใจกันค่ะ
- จริงๆแล้วก็แวะเวียนไปในบันทึกของคุณนาย ขจิต ฝอยทอง บ่อยๆ โดยเฉพาะ เรื่องของทองผาภูมิ เพราะเคยอยูมาตั้งหลายปี แต่ยังไม่มีโอกาสได้เข้าไปแสดงความคิดเห็น วันหลังจะเข้าไปอีกค่ะ
- ขอให้มีความสุขกับการทำงานเช่นเดียวกันค่ะ
- สวัสดีค่ะคุณจันทรรัตน์ จริงๆแล้วอยากบรรยายให้มากกว่านี้ แต่กลัวเนื้อเรื่องจะยาวไป และกลัวผู้อ่านจะมีอาการเหมือนนายเมฆ
- อย่าลืมมาติดตามตอนที่ 2 นะคะ รับรองว่ากลิ่นจะปนกันจนไม่รู้ว่ากลิ่นไหนเป็นกลิ่นไหน ตอนนี้ครูตุ๊กยังแยกกลิ่นไม่ออกเลยค่ะ
- ขอบคุณที่เข้ามาทักทายกันค่ะ
- ขอบคุณ คุณนาย ขจิต ฝอยทอง ที่เข้ามาให้กำลังใจกันค่ะ
- เหมือนผมเป็นผู้หญิงเลยครับ ท่าทางสนุกดี ไปอยู่ที่ทองผาภูมิกี่ปีครับ
- อาจารย์ลองเอานี้ไปให้เด็กเล็กๆฟังนะครับที่ www.starfall.com
- เลือกการฟังเสียง A B C นะครับ เด็กๆได้ออกเสียงตาม
- ขอบคุณมากครับ
- สังสัยจะลืมเว้นวรรค ขออนุญาตเรียกใหม่ อาจารย์ขจิต o.k. นะคะ
- ไปอยู่ทองผาภูมิมาประมาณ 4 ปีกว่าๆ สอบบรรจุได้ที่นั่นค่ะ
- พอดีว่าไม่ได้สอนภาษาอังกฤษ แต่จะนำไปเผยแพร่กับครูที่สอนแทนนะคะ(ของฟรีชอบ)
ขอบคุณที่แนะนำค่ะ
ครู...เทพบุตร...เทพธิดา ของศิษย์
ครู...พ่อแม่ผู้ให้ความรักและหวงแหน
ครู...ครูที่คอยอบรมสั่งสอนให้ศิษย์เป็นคนดี
ครู...พระผู้คอยอบรมคุณธรรมจริยธรรมแก่ศิษย์
ครู...ทนายความที่คอยดูแลตัดสินคดีให้แก่ศิษย์
ครู...หมอดูชี้โชคชะตาให้แก่ศิษย์
ครู...พยาบาลที่คอยรักษาเยียวยาให้แก่ศิษย์
ครู...คือเรือจ้าง
ครู...ผู้นำที่ดีแก่ศิษย์
ครู...ตัวอย่างที่ดีสำหรับศิษย์
ครู......ครู......ครู........
ครู....คงไม่ใช่..ยักษ์
ครู....คงไม่ใช่ตัวมารร้าย
ครู...คงไม่ใช่เพชฆาต
ครู...คงเป็นอะไรอีกไม่ได้แล้ว (คิดไม่ออก) นอกเสียจากเป็นภารโรงคอยปัดกวาดเช็ดถูทำความสะอาด....อ้วก..ซ์ และ อึ..... ของนักเรียน (เห็นภาพชัดเจน)
- คุณครูน้องตุ๊กเล่าเรื่องสนุกมาก ๆ เลยค่ะ
- ชอบความเห็นของคุณ อดิศร ค่ะ เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง
- ครูเราต้องเป็นได้ทุกอย่างนั่นแหละ โดยเฉพาะคุณครูที่ต้องดูแลนักเรียนเล็ก ๆ อย่างคุณครูน้องตุ๊กจ้ะ
- จะรออ่านเรื่องเหม็น ๆ กันต่อนะคะ... แม้ว่าเหม็น เราก็ยังรอคอย.....
- ครูท่านพี่อดิศร หนูชอบจริงๆ ครูในความหมายของท่านพี่ แต่ไม่ว่าจะอย่างไร ครูต้องทำให้ได้ทุกอย่างเพื่อลูกศิษย์ของเรา แล้วสิ่งที่ทำก็ต้องเป็นสิ่งที่ดีด้วยใช่ไหมคะ
- ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นที่น่าประทับใจ(น่าจะไปเขียนบันทึกนะเนี่ย)
- สวัสดีค่ะ ศน.พี่กุ้ง ขอบคุณที่ชมว่าหนูเล่าเรื่องสนุก(นักเรียนชอบบอกว่า ครูตุ๊กทำไมตลกจัง)
- ตอนนี้ วันๆหนึ่งหนูมีลูก..ศิษย์ เดินตามล้อมรอบตัวเป็นลูกกระพรวน(เด็กบอกว่ากลัวครูหาย..แล้วเมื่อไหร่หนูจะหา.....ได้ซะที) เลยทำให้รู้สึกว่า เราเป็นที่ไว้ใจ เป็นที่รักของเด็กๆ ทำให้มีกำลังใจในการทำงานมากขึ้น เยอะ.....
- รออ่านตอนที่ 2 นะคะ รับรองกลิ่นติดจมูกแน่นอนค่ะ
- ตามมาเพราะได้กลิ่นเหม็นเปรี้ยว จากบันทึกนี้นี่เองค่ะ
- ไม่เป็นไรค่ะคุณครูตุ๊ก...nutim เจอมาเยอะกว่านี้.. แต่ขอบอกสามารถค่ะ ...สู้ต่อไปทาเคชิ...
- สวัสดีค่ะพี่nutim
- จริงๆ ก็เจอมาเยอะเหมือนกัน แต่เป็นกรณีที่นักเรียนไม่สบายซึ่งเป็นเรื่องปกติ แต่กรณีนี้ อ้วกเพราะรีบทาน และทานโดยที่ไม่เคี้ยว(มันน่า....)
สวัสดีค่ะคุณครูตุ๊กส๊วยสวย อิอิ
หนูอ่านตอนแรกก็ทานข้าวไม่ลงแล้ว
ตอน2จะขนาดไหนเนี้ย โอ๊ยตาย
ไปและค่ะ บ๊ายบาย อ่านหนังสือก่อน
ที่แท้ครูก็เจอตัวจริงเข้าแล้ว อเขียนเล่าเรื่องได้สนุกจังเลย นี่แหละที่ครูชอบ เพราะความสุขสนุกของครุอยู่ที่เด็ก ๆ รับรองว่าที่บ่นไว้กับพี่กุ้ง ต้องได้แน่ ๆ จ้ะ ขนาดลุกศิษย์ยังสังเกตซะขนาดนั้น ถ้าลูกตัวต้องสังเกตตอน 2 ด้วยนะจ้ะ งานนี้ครูทำมาแล้ว ทไมมันแข็ง ทำไมมันเหลว มันมีมูกไหม มันกินไรเข้าไป โฮ้ย ......บ่นทำไมก้ลูกเรานี่นา
- ชื่นชมว่าครูตุ๊กแกสมกับเป็นแม่คนที่ ๒ อย่างแท้จริง
ครูตุ๊กแกเองค่ะ
อาจารย์ย่าขา
ขอโทษค่ะ เพิ่งเห็นจริงๆค่ะว่าอาจารย์ย่าเข้ามา พอดีแวะมาพรวนบันทึกตัวเองถึงได้เห็นค่ะ
ขอบคุณสำหรับคำชม เดี๋ยวจะตามไปเยี่ยมที่บ้านนะคะ
เห็นหัวกระทู้แล้วดูวุ่นวายไปหมดนะครับสำหรับภารกิจของครูประจำชั้น
ในฐานะอยู่ในวงการศึกษาเหมือนกันขอให้กำลังใจในการแก้ไขปัญหาต่างๆที่เกิดและจะเกิด จงแก้ไขได้สำเร็จและราบรื่น ให้มีความสุขกับการเป็นครูนะครับคุณครูตุ๊กแก
โรงเรียนอุตรดิตถ์ยินดีแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับทุกท่านครับ และขอชมว่าบล็อกสวย สีสรรน่าชมทีเดียว