คำกล่าวของ ลอร์ด ลีออนเนล ( Lord Lionel Robbins ) ที่ว่า “เศรษฐศาสตร์ คือศาสตร์ที่ศึกษาเกี่ยวกับทางเลือกหนทางในการใช้ทรัพยากรอันมีอยู่จำกัด เพื่อตอบสนองสินค้าและบริการเพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุด”เป็นเรื่องสำคัญต่อชีวิต และเป็นเรื่องที่ใช้ในชีวิตประจำวันอยู่เสมอ...เพราะตั้งแต่ผมรู้จักคุณ ผมก็เริ่มสังเกตุเห็นว่า ผมเลือกที่จะรัก เเละอยากมอบเเต่สิ่งดีๆให้กับคุณ
คุณสอนให้ผมเข้าใจทุนทางเศรษฐศาสตร์มากขึ้น...
ที่ดิน คือทรัพยากรธรรมชาติ ต่างๆ ที่ผมนำมา...ให้คุณ
แรงงาน คือ แรงกาย แรงใจ ความรู้สึกนึกคิดของผม...ที่มีต่อคุณ
ทุน คือ สิ่งที่ใช้เพื่อผลิตสินค้าและบริการ...ซึ่งสำหรับผมแล้ว...มันได้แก่ความรักที่ผมมอบให้กับคุณ
ผู้ประกอบการ คือ ผู้รวมปัจจัยการผลิตต่างๆ ซึ่งมันก็คือตัวของผม..คนที่รักคุณ
คุณสอนให้ผมรู้จักคำ ว่าเศรษฐทรัพย์ (สินค้าที่มีราคามากกว่าศูนย์) โดยไม่ต้องมีตัวอย่าง...
ผมต้องมีต้นทุนคือความรัก เพื่อจะมอบเป็น สินค้าให้เปล่า( สินค้าที่มีมูลค่าแต่มอบให้เนื่องจากความห่วงหา..) ให้กับคุณ และคุณทำให้ผมเข้าใจว่า สำหรับคุณแล้ว ความรักของผมเป็นเพียงสินค้าไร้ราคา ( มันก็ชัดเจนแล้วอ่ะนะ TT ^ TT ) โดยไม่ต้องอธิบายเพิ่มเติม
คุณสอนให้ผมเข้าใจคำว่า เศรษฐศาสตร์วิเคราะห์ และเศรษฐศาสตร์นโยบาย มากขึ้น...ผมรักคุณ เศรษฐศาสตร์วิเคราะห์ ( ข้อเท็จจริง เรื่องจริง )
คุณน่าจะรักผมบ้างนะ เศรษฐศาสตร์นโยบาย ( เรื่องที่ควรจะเป็น )
คุณสอนให้ผมตอบปัญหาเศรษฐกิจได้ง่ายขึ้น ( ปัญหา what , how , for whom )
what ผลิตอะไร ก็คือผลิตความรักให้คุณ ผลิตจำนวนเท่าไหร่ ก็ต้องผลิตเท่าที่ใจของคุณต้องการ
how ผลิตอย่างไร คือผลิตจากความห่วงหาและจริงใจ สัดส่วนเท่าไหร่ คือทั้งหมดที่ผมมี
for whom เพื่อใคร คือ เพื่อคุณคนที่ผมรักเพียงคนเดียว
คุณสอนให้ผมรู้จักกลไกราคาของตลาด...
ผม..คนที่เลือกที่จะรักคุณ มีแต่จะมอบความรักให้คุณมากขึ้นทุกๆวัน ในขณะที่คุณจะต้องการมันน้อยลงทุกวัน
คุณสอนให้ผมรู้ว่าจุดดุลยภาพระหว่างเราหายากเพียงใด...
ในระหว่างความรักที่มีแต่ให้...กับหัวใจคนที่ไม่ต้องการ
คุณสอนให้ผมเข้าใจ ความหมายของเส้น PPC (เส้นความเป็นไปได้ในการผลิต) การมีอยู่การจำกัด การเลือก และ ค่าเสียโอกาส ได้อย่างชัดเจน...
ความรักจากหัวใจของผมมีอยู่อย่างจำกัด เพราะฉะนั้นผมจะต้องเลือกที่จะมอบความรักให้กับใครแค่คนเดียว และผมจะเสียโอกาสในการที่จะรักใครคนอื่นอีก แต่ค่าเสียโอกาสแค่นี้ มันน้อยเกินไป เมื่อเทียบกับการได้รักคุณ
คุณสอนให้ผมเข้าใจความหมายของอุปสงค์อุปทานและความยืดหยุ่นดีขึ้น
อุปสงค์ คือ ความต้องการความรักจากคุณ และความยืดหยุ่นของมันจะมีค่าเป็นศูนย์ตลอดไป หมายความว่า ไม่ว่าจะเวลาจะผ่านไปนานเท่าไหร่ ผมก็ยังจะต้องการคุณและอยากอยู่ดูแลคุณอยู่เสมอ เพราะคุณคือสิ่งจำเป็นสำหรับการมีชีวิตอยู่ของผม
อุปทาน คือ ความต้องการให้ความรักของผม มันจะอยู่คงที่ เช่นนั้นอยู่เสมอ มีความยืดหยุ่นมีค่าเป็นศูนย์ คือ ผมจะรักคุณเท่าเดิม ( คือหมดหัวใจ )ไม่ว่าเวลาจะเปลี่ยนไปนานแค่ไหน
เเละสุดท้ายคุณสอนให้ผมเข้าถึงหัวใจของวิชาเศรษฐศาสตร์มากขึ้นทุกครั้งที่คิดถึงคุณ ( หัวใจของวิชาเศรษฐศาสตร์คือการ สมมติ)
ขอขอบคุณผู้เขียน ที่ให้มุมมองใหม่กับหลายๆคน ความจริงนำมาลงให้นักศึกษาอ่านในช่วงที่เตรียมตัวสอบค่ะที่ learners.in.th แต่คิดว่าคนที่ไม่ใช่นักศึกษาก็น่าจะอ่านได้ เพราะความรักสามารถเกิดขึ้นได้กับทุกคน พลังแห่งความรักนี่ช่างมากมายเหลือเกิน
อ.ขจิตคะ...
แม่หมอลูกหว้าทำนาย.....
ความรักจากหัวใจของผมมีอยู่อย่างจำกัด เพราะฉะนั้นผมจะต้องเลือกที่จะมอบความรักให้กับใครแค่คนเดียว และผมจะเสียโอกาสในการที่จะรักใครคนอื่นอีก แต่ค่าเสียโอกาสแค่นี้ มันน้อยเกินไป เมื่อเทียบกับการได้รักคุณ
ข้อความข้างต้นเรียกว่ารักด้วยสมอง..ได้หรือเปล่าครับ