เรานัดหมายกันเรียบร้อยว่าจะมาคุยกันในวันพฤหัส เช้าวันนั้นผมเรียบเรียงความคิดทั้งหมดออกมาเป็นเอกสารความยาวหน้าครึ่ง ในระหว่างการเรียบเรียงนั้นทำให้ความคิดต่างๆ ชัดเจนขึ้น ตั้งแต่การอธิบายที่มาที่ไปของงานชิ้นนี้ เป้าหมายที่ต้องการให้เกิดขึ้น รวมทั้งรายละเอียดที่เป็นเนื้อหาตัวอย่าง
ผมพิมพ์แจกให้ทีมงานภายในได้รับทราบ
แต่ในวันนั้นเราไม่ได้พบกัน เพราะเกิดความเข้าใจผิดในเรื่องวันนัด ท่านที่นัดไว้มาในวันรุ่งขึ้น ซึ่งผมไม่อยู่ในกรุงเทพเสียแล้ว ผมบอกว่าไม่เป็นไร ขอให้คุยกับทีมงานที่อยู่โดยอาศัยเอกสารที่ผมได้จัดทำไว้เป็นจุดเริ่มต้น
ผลการพูดคุยดำเนินไปได้ มีความเข้าใจในความต้องการ และผู้รับงานรู้ว่าจะต้องไปคิดอะไรต่อ
ผมอยู่ต่างจังหวัดด้วยความสบายใจว่าทีมงานของผมและผู้รับงานเข้าใจว่าผมวาดภาพงานชิ้นนี้ไว้อย่างไร และสามารถสานต่อได้โดยไม่ต้องรอผม
ผมรู้สึกคุ้มค่าในการใช้เวลา และบังคับตัวเองให้คิดจนตกผลึกออกมาเป็นตัวหนังสือให้ได้ และยังมั่นใจว่าผู้ร่วมงานจะได้ใช้ประโยชน์ในการศึกษาและตีความหมายซ้ำแล้วซ้ำอีก (เพราะการฟังจากคำพูดจะจับได้ไม่ครบถ้วน)
ไม่มีความเห็น