เสวนาเรื่องการทำงานอย่างมีความสุข ยังไม่จบ (ง่ายๆ) ค่ะ วันนี้มาต่อด้วยเรื่องของคุณวิทยา หรือคุณเบิร์ด คุณเบิร์ด ณ.พยาธิฯ คนนี้มีเพลงในหัวใจ เหมือนพี่เบิร์ด ธงชัย ณ.แกรมมี่ ต่างกันที่ว่าชอบเพลงลูกทุ่งมากกว่าเพลงสตริงคุณวิทยาบอกว่า ทำงานอย่างมีความสุขทุกวัน งานที่ทำทุกวันนี้เป็นงานช่าง ส่วนใหญ่ทำคนเดียวไม่เกี่ยวกับใคร ทำไปฟังเพลงไป เหนื่อยก็พัก ถ้าร้อนก็เข้าห้องน้ำล้างหน้าล้างตาซะ จะได้สดชื่น บางครั้งงานที่ทำมีเสียงดังหนวกหู ก็คิดซะว่าอยู่ในห้องอัดเสียงส่วนงานอีกงานหนึ่งในหน้าที่ พนักงานรักษาศพ คุณวิทยาบอกว่า อย่ามองศพเป็นสิ่งน่าเกลียดน่ากลัว (เพราะนั่นจะทำให้เรากลัวมากขึ้น) ให้คิดว่าศพนั้นๆ เป็นญาติของเราเอง จะได้ไม่กลัวและไม่รังเกียจ และให้บริการอย่างเต็มที่เสมอ ญาติๆ ผู้มารับศพจะได้ประทับใจ ถือว่าเป็นหน้าเป็นตาของสถาบันด้วยที่ทำอยู่ตรงนี้ เราไม่ได้ทำงานอยู่กับศพ (อย่างเดียว) เราทำเพื่อคนที่มาติดต่อ ซึ่งคือญาติๆ ของศพ อย่างเช่นพ่อมารับศพลูกแล้วร้องไห้ตลอด เราก็ปลอบใจว่า "ถ้าลูกรู้ว่าพ่อร้องไห้เสียใจขนาดนี้ ลูกเค้าจะจากไปอย่างเป็นสุขมั๊ย ตั้งสติแล้วจัดงานให้ลูกดีกว่า" พ่อคนนั้นได้คิดเลยหยุดร้อง.
คุณวิทยา (คนเสื้อขาวด้านซ้าย)คุณวิทยาส่งท้ายว่า ถ้า...วันหนึ่ง มีความรู้สึกว่าทำงานอย่างไม่มีความสุข ก็ต้องถามตัวเองว่า จะทำต่อมั๊ย ถ้าได้คำตอบว่าจะทำต่อ ก็ต้องทำ (หรือหาวิธีทำ) อย่างมีความสุข ซึ่งอันนี้ต้องหาวิธีที่ชอบๆมีวิธีหนึ่งที่คุณวิทยาชอบใช้คือ หมั่นชมและให้กำลังใจตัวเองบ่อยๆ และทำใจให้เป็นหนุ่มกระชุ่มกระชวยอยู่เสมอ"ยืนยันว่าทำงานอย่างมีความสุขทุกวัน ดูได้เลยครับ ตอนนี้ผมอายุขึ้นเลข 5 แล้ว ยังดูดีไม่แก่เลย".....^___^ไม่มีคำว่าแก่ ในพจนานุกรมฉบับคุณวิทยา เพราะหัวใจยังหนุ่มอยู่เสมอค่ะ
อ่านแล้วรู้สึกมีอารมณ์ร่วม
และสามารถเป็นกำลังใจในการทำงานบริการประชาชนได้อย่างมีความสุขครับ
ดีใจจังที่ภาควิชาพยาธิฯ มอ. มีคนดีหัวใจหนุ่มอย่าง
พี่วิทยาครับ
อิทธิธร ปราจีนบุรี
ต้องชมคนเล่าค่ะ พี่โอ๋ คุณวิทยาเล่าเรื่องได้สนุกสนานมากๆ
***ขอบคุณ คุณ ittitorn ค่ะ
พี่วิทยา เป็นคนอารมย์ดี ทำให้คนอยู่ใกล้ๆ พลอยชื่นมื่นไปด้วย