เสวนาเรื่อง"ทำงานอย่างไรให้มีความสุข" (ตอนที่ 6) : มีความสุขเพราะเราทำดี
เราทำดี ใครไม่เห็นไม่เป็นไร แต่เราเห็นตัวเราเอง
มาถึงเรื่องเล่าตอนสุดท้ายในซีรีส์ชุด ทำงานอย่างไรให้มีความสุข เรื่องนี้เล่าโดยคุณสุบหยาน ผู้ที่ทำงานเกี่ยวกับศพ คล้ายๆ กับคุณวิทยาคุณสุบหยานเล่าว่า ทำงานมา 25 ปี เบื่อ (ศพ) เต็มที เจอมาแล้วทุกประเภท ทั้งศพหัวขาด ศพเน่าเฟะ แต่เราทำใจว่า "เราทำดี" ใครจะว่าอย่างไรขอให้เรานึกแต่ว่า เราทำดี เพื่อที่ที่เราอยู่ เพื่อ ม.อ. ของเราถึงแม้ว่าเราเป็นเพียงน็อตตัวเล็กๆ หลุดไปซักตัวคงไม่เป็นไร แต่.. ถ้ามีคนมาบอกว่า คน ม.อ. ไม่ดี เราเองก็เจ็บปวดไปด้วยเราทำดี ใครไม่เห็นไม่เป็นไร แต่เราเห็นตัวเราเอง อย่างเช่นว่า ถ้าเราทิ้งงานไปเที่ยวห้าง พอเพื่อนถามเราโกหกไปว่าไป...พอตอบไปแล้วตัวเราเองนั่นแหละจะรู้สึกไม่สบายใจไปทั้งวันหลักในการทำดีของคุณสุบหยาน คือ ไม่ขัดต่อหลักศาสนา ไม่ขัดกฎหมาย และไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อนคุณสุบหยานบอกว่า ทุกวันนี้ทำงานห้องเก็บศพ อย่างมีความสุข ทำอย่างสบายใจ และไม่เคยคิดจะลาออกก่อนอายุ 60 เพราะคิดว่าทำเพื่อ ม.อ. ทำดีเพื่อรักษาที่ของเรา ดูแลที่ที่เราอยู่ให้ดี.
.
คุณสุบหยาน เล่าเรื่องอย่างมีความสุข
หมายเลขบันทึก: 83584เขียนเมื่อ 12 มีนาคม 2007 23:44 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:52 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (3)
ชื่นชมแนวคิดจังเลยค่ะ
"เราทำดี เพื่อที่ที่เราอยู่ เพื่อ ม.อ. ของเรา" เพิ่งทราบเหมือนกันว่า คุณสุบหยาน ที่ทำงานด้วยกันบ่อยๆ ในหน่วย AP เธอมีความคิดใหญ่ แม้จะเป็นฟันเฟืองเล็กๆ ในองค์กร เวทีดีๆ แบบนี้ จะยุให้อาจารย์เสาวรัตน์จัดอีก
ทึ่งในแนวคิดของ คุณสุบหยาน มากๆ เลยค่ะ
อยากให้หลายๆ คน คิดแบบนี้บ้างจังเลย