เมื่อเจอคลื่นประหลาด..จากCapnograph...
แปลก....ทำไมภาพคลื่นที่ได้จากการวัดคาร์บอนไดออกไซด์ (capnograph)จึงแปลกไป...แทนที่จะขึ้นภาพที่เป็น คลื่นกว้าง... กลายเป็นแคบๆ....
เมื่อวานนี้ฉันเข้าช่วย พชท.พจบ.ดมยาสลบในผู้ป่วยหู คอ จมูก......
ไม่ค่อยได้เข้าห้องเหล่านี้นานแล้ว..ดูออกจะแปลกๆไปในการวางเครื่องมือเครื่องไม้ขณะใช้งาน เพราะ เป็นการทำผ่าตัดแถวๆศีรษะ.....เครื่องมือต่างๆของดมยาต้องปรับย้าย...เพื่อ ความเหมาะสมกับการผ่าตัด การส่งเครื่องมือและการดมยาสลบค่ะ....
ฉันเองปรับตัวไม่นาน...ของมันเคยๆ...แป๊บเดียวค่ะ....แป๊บเดียวก็เห็นแล้วว่าอะไรเป็นอะไร......แล้วก็ได้เห็นอะไร?ที่มันแปลกไป.....
เป็นผู้ป่วยชายหนุ่มอายุ 15 ปีวินิจฉัยว่าแก้วหูทะลุ เข้ามาทำผ่าตัดตบแต่งแก้วหู……. หลังใส่ท่อช่วยหายใจ (endotracheal intubation) และตรวจสอบตำแหน่งของท่อว่าอยู่ถูกที่โดยการใช้มือบีบถุงลม(reservoir bag)..(ดังภาพที่1.) เพื่อช่วยหายใจผู้ป่วย จากนั้นก็ปรับเปลี่ยนเป็นการควบคุมการหายใจโดยใช้เครื่องช่วยหายใจ(ventilator)...(ดังภาพที่2.)
ภาพที่ 1...reservior bag
ภาพที่ 2. ventilator
จากนั้นเราตรวจสอบความเรียบร้อยในขั้นตอนสุดท้าย....เราสังเกตเห็นว่า....แปลก....ทำไมภาพคลื่นที่ได้จากการวัดคาร์บอนไดออกไซด์ (capnograph)จึงแปลกไป...แทนที่จะขึ้นภาพที่เป็น คลื่นกว้าง...(ดังภาพที่3.) กลายเป็นแคบๆ.....(ดังภาพที่ 4.)
ภาพที่ 3. กร๊าฟ capnograph (เส้นสีขาว) ปกติ
ภาพที่ 4. ภาพกร๊าฟที่ผิดปกติจาก "หางปลา"อยู่ไม่ตรงตำแหน่งที่ถูกต้อง
Capnograph เป็นเครื่องมือที่ทำหน้าที่ตรวจวัดค่าคาร์บอนไดออกไซด์ในลมหายใจออกของผู้ป่วย...ลักษณะ ของเส้นกร๊าฟที่แสดง บ่งบอกความปกติของรายละเอียดการหายใจ....นั่นก็แปลว่าถ้ามันไม่มีคลื่นหมาย ถึงเครื่องตรวจไม่พบลมหายใจ(ที่มีคาร์บอนไดออกไซด์ปน)ออกมา...อาจจากมีอะไร หลวม หลุดออกของระบบการช่วยหายใจ
เป็น ที่น่าแปลกใจ....อะไรที่เป็นสาเหตุ....ที่ทำให้เครื่องมันบ่งบอกว่าผิดปกติ ไป...มันไม่ได้หายไปหมดจนราบเรียบ....แต่มันมาแค่ครึ่งเดียว....
สุดท้ายฉันก็หันไปเห็น...valve…พวกเราชอบเรียกมันว่า “หางปลา” (ดังรูปที่5.)..มันอยู่ในตำแหน่งที่แปลกไป...เฉียงๆ....
โดยปกติเราใช้ "หางปลา" ทำหน้าที่หลักอยู่ 3 อย่างได้แก่
1. หันขึ้นด้านบนเพื่ออยู่ใน mode manual ventilation...ใช้มือช่วยหายใจ
2. หันขวางเพื่ออยู่ใน mode controlled ventilation...ใช้เครื่องช่วยหายใจ
3. หันลงเพื่ออยู่ใน mode spontaneous ventilation ..ผู้ป่วยหายใจด้วยตนเอง...
แต่ตอนนั้น..ที่ฉันเห็น...มันทำหน้าที่ mode ไหนกัน...เพราะมันเฉียงๆชอบกล......ฉันเอามือไปโยกให้มันลงล็อค...
"กึ๊ก..." เป็นความรู้สึกที่นิ้วมือฉันสัมผัสได้ว่า...มันลงล็อคแล้ว....
นั่นก็หมายถึง...การโยกหางปลาไม่ลงตำแหน่งที่ต้องการ ทำให้ปริมาตรก๊าซที่เราเปิดให้คนไข้หายไปบางส่วน...จึงเป็นเหตุให้คลื่นดูออกจะผอมๆ...
...เอา ละ....รู้ต้นสายปลายเหตุแล้วก็เลยแอบเก็บภาพมาไว้ให้เพื่อนๆดู...เผื่อสัก วันนึง....ใครเกิดพบพา....จะได้แก้ไขได้ทัน...ไม่มองข้ามไปเพื่อความ ปลอดภัยของผู้ป่วย
...ผู้ป่วยรายนี้ปลอดภัยค่ะ....เพราะทีมงานเราตรวจสอบซ้ำเสมอเพื่อป้องกันความผิดพลาดที่อาจจะเกิดขึ้น.....
ฉันกลับมาทบทวนดู...เรื่องราวของ Capnograph เพิ่มเติม...
การเกิดปัญหาของเครื่องมือ(Equipment problems )จากรายงานใน Anesthesia 2003; 58: 856-63 พบว่า 39% ของอุบัติการณ์งานบริการวิสัญญีมาจากปัญหาของอุปกรณ์ เครื่องมือที่ให้บริการ
การเฝ้าระวังภาวะแทรกซ้อนทางวิสัญญีในประเทศไทย และ การค้นหาปัจจัยเพื่อพัฒนาแนวทางป้องกันเชิงระบบ โดย... ราชวิทยาลัยวิสัญญีแพทย์แห่งประเทศไทย พบว่าAnesthesia related death from equipment problems
ปัญหาจากเครื่องมือ ได้แก่
(ขอขอบคุณ รศ.พญ.วรรณา ศรีโรจนกุล. ใน http://home.kku.ac.th/mdconf/km/anesth1.pdf. ค่ะ
หมายเลขบันทึก: 88392เขียนเมื่อ 3 เมษายน 2007 22:13 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:54 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (10)
สวัสดีครับ
- ไม่มีความรู้เรื่องเหล่านี้
- แค่แวะมาให้กำลังใจและแวะมาเก็บเกี่ยวความรู้ไว้เป็นประสบการณ์
- ชื่นชมความใส่ใจและความละเอียดอ่อน ของ อ.ติ๋วที่มีต่อเนื้องานและชื่นชมคนทำงานในระบบทีมเวิร์ค
- ประสบการณ์ตรงที่สังเกตจากปรากฏการณ์ใกล้ตัวในที่ทำงาน คือ
ไม่มีระบบควบคุมคุณภาพหลังบริการขาย(No quality control after services)
ขาดความรู้(Lack of knowledge)
(ขอบคุณครับ)
ขอบคุณพี่ติ๋วมากน่ะค่ะ
รู้สึกทึ้งกับงานที่พี่ทำมากเลย และรู้สึกดีที่พี่ได้เล่า เก็บภาพ วิเคราะห์ ระหว่างที่พี่ทำเรื่องเล่านี้เพื่อเล่าให้เราฟังกัน เชื่อแน่ว่าพี่เอง มีความสนุกและสุข กับเรื่องราวเหล่านี้น่าสนใจมากค่ะ
- ถ้าเป็นพยาบาลมือใหม่อาจจะไม่ทันได้สังเกตก็ได้ครับ
- เมื่อก่อนตอนเด็ก ๆ เวลาจะฉีดยาชาผมร้องขอยาสลบเป็นประจำเพราะรู้สึกว่าไม่เจ็บครับ พอโต ๆ ถึงรู้ว่ามันอันตรายเวลาต้องวางยาสลบ
สวัสดีค่ะ คุณแผ่นดิน
- ขอบคุณที่มาให้กำลังใจ.....ทำให้มีแฮงทำงานค่ะเพราะเหมือนกับไม่ได้นั่งทำงานคนเดียว....มีเพื่อน...คุยเป็นเพื่อน...แม้ไม่ใช่เพื่อนในวิชาชีพ...แต่ก็ดียิ่งค่ะเพราะเป็นเพื่อนที่มองต่างมุม...ขอบคุณค่ะ..
- ไปเยี่ยมเณรลูกชายบ้างหรือยังคะ
สวัสดีค่ะ คุณสุณี
- ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ...พยาบาลด้วยกัน....
- ดิฉันแอบไปอ่านประวัติของคุณแล้ว...ชาวสงขลาไฟแรงจริงๆค่ะ....
- เห็นว่าสนใจเรื่องของการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายแล้ว..เก่งจริงๆค่ะ..ดิฉันใจไม่เงพอที่จะเข้าไปให้กำลังใจเขาได้..ทึ่งคุณมากค่ะ....
- ที่ รพ.ศรีนครินทร์ มี ชุมชนของผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้ายค่ะ...ถ้าสนใจลองพูดคุยได้ค่ะกับ คุณอุบล จ๋วงพานิช ...พี่เขาก็เขียนblog ใน G2K ค่ะ...ลองคุยดูนะคะ....ที่นี่ และ ที่นี่ ค่ะ
- ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณ AjKae
- ไม่ได้คุยกันนาน หวังว่าคงสบายดีนะคะ
- เด็กๆมักจะฝังใจในเรื่องความเจ็บปวดโดยเฉพาะ..ด้านจิตใจค่ะ....ไม่อยากรับรู้อะไรทั้งนั้น....อยากหลับท่าเดียว......
- ..ก็เป็นข้อจำกัดและท้าทายความสามารถของเราในการเผชิญและแก้ไขปัญหาค่ะ...
- เดี๋ยวนี้มีเทคนิคใหม่ๆเข้ามามากค่ะ...สมัยก่อนเอะอะอะไรก็ดมยาสลบๆ...เดี๋ยวนี้เลือกได้.....คล้ายอาหารตามสั่งแล้วค่ะ...
- ...เส้นใหญ่....ไม่ปวด...ไม่ผ่า..(ถ้า)ไม่มีเตียง(พิเศษ)...อิ..อิ....
สวัสดีครับ...อ.ติ๋ว
ผมยังไม่ได้กลับไปเยี่ยมเณรลูกชายเลย ตอนนี้มีราชการลงพื้นที่ทุกวัน แต่โทรคุยกับท่านในช่วงเย็นของทุกวันเหมือนกัน
วันนี้ท่านคุยน้อยลง,,, บอกว่าไม่สบายกำลังกินยาแก้ไข้ ตั้งใจว่าพรุ่งนี้เย็นจะเดินทางกลับบ้าน และเช้ามาก็ไปทำบุญตักบาตร...
- ไม่มีความรู้เรื่องนี้เมือนกันค่ะ
- แต่ขอปรบมือดังๆให้กับพยาบาลผู้เชี่ยวชาญในการแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าค่ะ
- แถมกลับมา AAR ด้วย...เยี่ยมมากๆเลยค่ะ นับถือๆ
สวัสดีค่ะ คุณแผ่นดิน
- อาจจะด้วยความบังเอิญที่ตอนนี้อากาศเปลี่ยนแปลงพอดี....จากที่อากาศร้อนเป็นลมแรงและก็เย็น..เณรลูกยังเด็กค่ะ..เล็กมาก...ร่างกายอาจจะปรับตัวไม่ทันเพราะห่มแค่จีวร.....ถ้าโยมป้าติ๋วบอกว่าน่าเป็นห่วงสุขภาพท่าน...จะบาปไหมเนี่ย.....
- ถ้าเป็นการดูแลทางพยาบาลจะบอกว่าให้รักษาความอบอุ่นของร่างกายจะได้หายไวๆน่ะค่ะ..แล้วคุณแผ่นดินจะทำไงดี...
- ขอให้ท่านหายไข้ไวๆค่ะ(ระวังยาบางตัวที่อาจจะมีปัญหาหากทานตอนท้องว่างด้วยนะคะ)
สวัสดีค่ะ คุณน้อง
- การทำ AAR ตนเองก็เป็นผลพวงจากการที่ได้ร่วมกิจกรรมกับท่าน อ.JJ กับ อ.Paew และคุณน้องน่ะค่ะ...เลยเอามาใช้กับชีวิตจริงซะเลยค่ะ....
- ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มีมาให้อยู่เสมอค่ะ.....
- ส่งกำลังใจกลับไปให้คุณน้องเช่นกันคะ