หลายวันก่อน มีโอกาสได้ดูหนังฝรั่งเศส เป็นเรื่องราวของผู้หญิงคนหนึ่งที่มุ่งมั่นจะถ่ายทอดความรู้ให้แก่เด็กตัวน้อย ๆ ในสังคมกรรมาชีพของยุโรปในยุคปฏิวัติอุตสาหกรรม ที่ซึ่งผู้คนส่วนใหญ่ไม่มีโอกาสจะได้เรียนรู้หนังสือ... อนาคตของเด็กน้อยเหล่านั้นคือการเป็นลูกจ้างขายแรงงานในโรงงาน.... ไม่มีความหวัง ไม่มีความฝันใด ๆ ... หากด้วยจิตวิญญาณที่ยิ่งใหญ่ของความเป็นครู ท้ายที่สุดแห่งการต่อสู้อันยาวนาน... เธอสามารถสร้างการเปลี่ยนแปลง สร้างสังคมแห่งการเรียนรู้ใหม่ ตอนท้ายของหนังจบลงด้วยประโยคที่ว่า
...Ne soyez pas "educateur"
....Soyez "liberateur"....
หมายความว่า... อย่าเป็นเพียงผู้ให้การศึกษา
แต่จงเป็นผู้ปลดปล่อยพันธนาการ....
ซึ่งเป็นพื้นฐานของปรัชญาฝรั่งเศสที่มีนัยยะแห่งการศึกษาว่า "การศึกษาคือขบวนการปลดปล่อยมนุษย์สู่อิสรภาพและเสรีภาพ เป็นขบวนการเพื่อเปลี่ยนแปลงโครงสร้างของชนชั้นในสังคม" อันเป็นฐานคิดสำคัญของการก่อเกิดรูปแบบ กระบวนการ และระบบการศึกษาที่สร้างให้เกิดสังคมแห่งความรู้(Knowledge-based Society) และสังคมแห่งการเรียนรู้ (Inter-active learning Society)
"ความรู้" จึงเป็น "เครื่องมือ" แห่งการปลดเงื่อนพันธนาการแห่งชนชั้น
มาถึงวันนี้...โลกของเรามีเครื่องมือหลายรูปแบบที่ทรงพลังและมีประสิทธิภาพในการสร้างความรู้และการแลกเปลี่ยนเรียนรู้...แต่ทว่า...ในขณะที่มีการค้นพบความรู้มากมาย ผู้คนในสังคมได้รับการศึกษาเพิ่มขึ้นเพียงใด...สังคมกลับยิ่ง "กินตัวเอง" เข้าไปทุกขณะ ...
ยิ่งเรียนมาก....ยิ่งรู้มาก....มนุษย์กลับยิ่งเป็นทุกข์มาก
ความรู้ที่มีอยู่และการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่เกิดขึ้นในสังคม...ถูกนำมาใช้เป็น "เครื่องมือ" เพื่อปลดปล่อยพันธนาการแห่งชีวิตได้มากน้อยเพียงใด....
สวัสดียามค่ำค่ะ อ.ขจิต
ขอบคุณนะคะที่ตามอ่านบันทึก สารภาพตามตรงว่าใช้เวลามาก ๆ ในการพิมพ์ค่ะ...ก็แล้วในเมื่อเราอยู่ในรั้วกำแพงแสนด้วยกัน ...ก็ไว้ค่อยนัดเจอกัน ไปนั่งสบาย ๆ ที่ร้าน "โมโม่" กัน แล้วจะเล่าที่มา/ที่ไป/รายละเอียดให้ฟังนะคะว่ารู้จัก gotoknow ได้อย่างไรค่ะ
ที่สำคัญ คงต้องขอให้อ.ขจิตช่วยให้คำแนะนำเรื่องเทคนิคต่าง ๆ ในการทำblog ...life diagram จะได้มีสีสันมากขึ้นค่ะ...
สวัสดีค่ะอาจารย์ ดีใจมากๆที่พบอาจารย์ในบล็อก ตัวเองก็มือใหม่ พิมพ์ช้า แต่มันสนุกที่ได้พบเรื่องดีๆ กัลยาณมิตรมากมาย เลยเข้ามาใช้เป็นประจำ
ยิ่งดีใจที่อาจารย์ดูหนังเรื่องเดียวกัน (ตัวเองภาษาฝรั่งเศสใช้การไม่ได้หรอกค่ะเพราะเรียนแบบใช้ภาษาอังกฤษ) พอดูเรื่องนี้จบยังเคยคิดจะคุยกับอาจารย์ให้เล่าเรื่องนี้ในบล็อก และขอบอกว่าประทับใจในคำพูดที่เดียวกันอีก
ชอบดูหนังและสารคดี ช่องTV5 มันมีสาระ ปรัชญา (วิวก็สวย) และสะท้อนให้เห็นแง่มุมประวัติศาสตร์ของการเป็นชาติ เป็นคนฝรั่งเศสในปัจจุบัน
บางรายการมีsub-titleช่วยได้มาก ขนาดฟังไม่ค่อยรู้เรื่องยังชอบดู กำลังคิดว่าอยากเรียนให้ฟังได้ อ่านได้
จะติดตามบล็อกของอาจารย์ต่อไปค่ะ
สวัสดีค่ะ "ครูนง"
ใช่เลยค่ะ...พอสงกรานต์ปีหน้าจะได้ฉลองครบรอบปีของ life diagram...จำง่ายดีค่ะ
เป็นไปได้ว่าอาจารย์เข้ามาใน blog แล้วอาจไม่ได้อ่านเรื่องใหม่นะคะ....ชีวิตช่วงนี้ (จริง ๆ ก็คือทุกช่วง) ไม่ค่อยได้อยู่นิ่ง ๆ ค่ะ...สัญญาว่าจะพยายามแบ่งเวลามาเขียนให้ได้ต่อเนื่องค่ะ
ช่วงเดือนหน้าอาจจะจัดวงเรียนรู้ของเครือข่ายคุณธรรมสถานศึกษาที่ขอนหาดค่ะ ครั้งนี้ตั้งใจจะทำเป็นวงเรียนรู้ร่วมระหว่างสถานศึกษา อบต. วัดและประชาคมค่ะ ขอนหาดเป็นพื้นที่ที่น่าสนใจเรียนรู้เรื่องการขับเคลื่อนที่เป็นขบวนการโดยมีส่วนร่วมจากทุกภาคส่วนในพื้นที่ค่ะ หากอาจารย์สนใจและมีเวลา ขอเรียนเชิญแจมเวทีด้วยนะคะ
อ.ขจิตค่ะ
ยินดีค่ะที่จะได้พบอาจารย์ ถ้าเป็นไปได้อยากชวนลงไปเรียนรู้ในพื้นที่ภาคตะวันตกด้วยกันค่ะ วันที่ 24 ตอนบ่ายมีเวทีโรงเรียนชาวนาที่มูลนิธิข้าวขวัญ สุพรรณบุรีและวันที่ 3 พ.ค.มีเวทีเกษตรอินทรีย์ที่เมืองกาญจน์ค่ะ
ส่วนวันอื่น ๆ ก็มีประชุมบ้าง นัดนักศึกษาบ้าง บางวันก็เขียนงานและอ่านงาน...อาจารย์แจ้งวันที่สะดวกมานะคะ แล้วจะได้นัดหมายกันอีกทีค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์ "คุณนายดอกเตอร์"
ดีใจมาก ๆ เช่นกันค่ะที่อาจารย์แวะมาคุยด้วย วันนี้มีโอกาสพบท่านอาจารย์หมอวิจารณ์ในงาน "ตลาดนัดความรู้ชุมชนเป็นสุข" จัดที่อาคารศูนย์มหาวิทยาลัยกำแพงแสน ได้บอกท่านว่าอาจารย์คะ ..หนูเปิด blog แล้วนะคะ (ประมาณว่า ขอรายงานความก้าวหน้าจากวงประชุม KM research ) ท่านอาจารย์ถามว่าใช้ชื่อว่าอะไร ตอบท่านไปว่า Life Diagram ค่ะ ท่านเลยบอกว่า ลองเปิด River Life...อ.ดร.ยุวนุชเขียนเล่าเรื่องชีวิตริมน้ำที่งดงาม...
พอมีเวลาเลยขอแวะเข้าไปเยี่ยม River Life บ้าง (แต่ยังไม่ทันได้คุยค่ะ) เพียงอ่านได้ไม่กี่บทก็สัมผัสได้ถึงความผาสุกของวิถีชีวิตริมน้ำป่าสัก... ชอบชิวิตริมน้ำมากค่ะ ตอนเด็ก ๆ ตัวเองก็อยู่ริมน้ำแม่กลองค่ะ
TV 5 เป็นช่องฝรั่งเศสที่มีรายการและสารคดีที่น่าสนใจค่ะ ถ้าพอแบ่งเวลาจากภารกิจได้ ก็มักจะเปิดดูข่าวค่ะ เพราะเป็นการเสนอข่าวแบบมืออาชีพ คือ เป็น Investigative Journalist (ไม่ใช่มานั่งอ่านจากหนังสือพิมพ์แบบที่เห็น ๆ กันในทีวีบ้านเรา) ส่วนหนังฝรั่งเศสก็ชอบมาก เพราะมักแฝงด้วยปรัชญาชีวิต ให้เราเกิด Self Reflection ค่ะ อีกอย่างการผูกเรื่องราวและตอนจบของเรื่องที่มักไม่มีบทสรุป คือปล่อยให้ผู้ชมจินตนาการเองว่าสุดท้ายแล้ว เรื่องนี้จะดำเนินต่อไปอย่างไร...ประมาณว่า จะเลือกให้เรื่องจบลงอย่างไรก็ให้ลองไปคิดต่อเอง..
ภาพสวย ๆ ทิวทัศน์ต่าง ๆ จากรายการก็ทำให้จดจำรำลึกเรื่องราวแห่งการเรียนรู้และวันเวลาดี ๆ สมัยเรียนอยู่ที่นู่นได้บ้างค่ะ
อาจารย์ลองเรียนภาษาฝรั่งเศสดูซิคะ รับรองว่าไม่ยากเกินไปค่ะ (ภาษาบาลียากกว่ามากเลยค่ะ)
เป็น Fan Club อาจารย์เช่นกันค่ะ
อาจารย์พี่ตุ้ม
นำบล็อคของพี่ตุ้มเข้า planet แล้วนะคะ จะได้คุยกันสะดวก
เขียนบล็อกบ่อยๆก็จะพิมพ์ภาษาไทยคล่องขึ้นแน่ๆค่ะ .... จะรออ่านความคิดดีๆของพี่ตุ้มนะคะ
อาจารย์น้องปัท
ยังใช้ blog และ planet ไม่ค่อยเป็นเท่าไรเลยค่ะ
ใช่เลย...เขียนบ่อย ๆ คงพิมพ์คล่องขึ้น...ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ ...ปัญหาอยู่ที่ว่า พี่จะแบ่งเวลาตอนไหนเขียนน่ะซีน้อง...