ชีวิตการเป็นครูในดินแดนที่เขาว่าน่ากลัว
สวัสดีทุกท่าน
ต้ามารายงานตัวแล้วนะ ดีใจมากๆๆๆที่มีบล็อกเป็นของตัวเองแล้ว ตื่นเต้นจนคิดไม่ออกแล้วว่าจะเริ่มยังไงต่อ (ยังไม่มี script) เลยค่ะ เอาเป็นว่า ต้าจะเกริ่นถึงเรื่องราวการเป็นครูที่ต้าประสบมา8-9ปีในดินแดนที่ใครๆก็บอกว่าน่ากลัวตรงนี้นะ ต้าบรรจุครั้งแรกที่เจาะไอร้องปี2541 ตอนนั้นไม่ได้รู้เรื่องเกี่ยวกับภูมิศาสตร์ ความมีชื่อเสียง ค่านิยม ของอำเภอเจาะไอร้องเลย เพราะอยู่ห่างจากตัวเมือง (บ้านต้า) 35 นาที แต่เนื่องจากว่าช่วงชีวิตของต้าไม่ค่อย อยู่นราธิวาสตลอดเวลา บางช่วงอยู่กรุงเทพฯบางช่างอยู่มาเลย์ กลายเป็นว่าไม่ค่อยรู้จักนราธิวาสอย่างทั่วถึงเท่าไหร่ จึงไม่รู้จริงๆว่าที่ๆเราบรรจุเนี่ยมันอันตราย มันเป็นเขตสีชมพูสีแดงทำนองนั้น ต้าไม่เข้าใจว่าทำไมพี่ชายของต้าต้องเที่ยวไปฝากฝังกับพรรคพวกแถวนั้นกันจัง อยู่มาสัก2ปีจึงรูว่า ธรรมชาติของเจาะไอร้องคืออะไร.....
ความเห็น (23)
- มาทักทาย
- ดีใจและยินดีต้อนรับ
- ความหวังของพี่โอ๋ พี่หนิง และน้องบ่าวเม้งเป็นจริงแล้วครับ
- เขียนมาบ่อยๆๆนะครับ
- ลองใช้ตัวอักษร Tahama 14 points
- ขอบคุณครับผม
- ดีใจด้วยนะคะน้องต้าanita มี blog ของตัวเองแล้ว
- ยินดีต้อนรับสู่เวทีเสมือนจริงG2Kค่ะ
พี่หนิงเคยไป นราธิวาส 2-3 ครั้งค่ะ ไปสุไหงโกลก สุดชายแดนเลยค่ะ ตอนเด็กๆพักอยู่เกือบเดือนจำได้ว่าดูทีวีไม่รู้เรื่องค่ะ เพราะเป็นของมาเลย์
ส่วนอีก 2 ครั้งไปในตัวจังหวัดค่ะ อดีตคนในใจเขาย้ายไปรับตำแหน่งของจังหวัด เลยไปส่ง แต่ไปตรวจราชการอีกหนึ่งครั้ง อิอิ มีความประทับใจกับสนามบินนราธิวาส และ ใบไม้สีทองค่ะ
 |
 |
แหมมาเร็วทันใจ สมแล้วที่เป็นแรงเชียร์ของต้าเนอะ! ขอบคุณคุณขจิตสำหรับคำแนะนำนะคะ ส่วนพีหนิงมีอะไรประทับใจที่นี่ นี่เอง ลองมาเที่ยวอีกสักครั้งนะค่ะ ต้าจะเป็นบอดี้การ์ดให้เอง....
สวัสดีค่ะคุณ anita
- แวะมาต้อนรับและดีใจจังที่เขียนบล็อกแล้ว จะรออ่านต่อไปนะคะ
- อ่านที่ต้าเล่าในบันทึกคุณเม้งแล้วนึกถึงสมัยโน้นอะค่ะ พี่เคยยืนงงอยู่หน้าชั้นเรียน ตอนจบโทเอกไทยแบบไม่เคยเรียนครู แต่ต้องเข้าไปสอนภาษาไทยเด็ก ม .1 โดยไม่มีการเทรนใดๆ พี่เอาใบปริญญาเก็บใส่ลิ้นชักเลย :) วันที่สอนคาบแรกเล่านิทาน คาบที่สองเล่าเรื่องผี เด็กฟังกันตาโต คาบที่สามหมดมุก เลยให้เด็กเล่าเรื่องตัวเอง รอดไปอีกคาบ อิอิ
- คุณครูที่โรงเรียนแนะนำว่าให้อ่านสมุดจดของเด็กๆ จะได้เห็นว่าครูเขาสอนอะไรไปบ้างและมีวิธีอธิบายอย่างไร แล้วก็อาศัยเข้าไปถามคุณครูที่สอนเก่งๆเลยว่าเรื่องนี้เรื่องนั้น ท่านอธิบายอย่างไรให้เด็กเล็กๆเข้าใจ กว่าจะรู้สึกมั่นใจสอนเด็กให้รู้เรื่องได้ก็เป็นปีเหมือนกัน อะค่ะ พอเด็กบอกว่ารู้เรื่องรู้สึกดีใจชะมัด
- ขอให้เขียนบล็อกอย่างมีความสุขนะคะ แล้วจะแวะมาเยี่ยมอีกค่ะ คือพี่จะพยายามไม่เขียนต่อยาวกว่าเจ้าของบันทึก วงเล็บ.... ถ้าเบรคมือทันนะคะ :) :- )
 |
ที่นั่นน่ากลัวสำหรับคนทั่วไปจริง ๆ ครับผมดูข่าวก็กลัวเหมือนกัน แต่ก็ส่งกำลังใจให้เพื่อน ๆ ที่นั่นครับ
ขอให้บ้านเราสงบสุขครับ
 |
ชอบมุขของพี่แอมป์ (ดอกไม้ทะเลค่ะ) และยินดีต้อนรับค่ะ เพราะครั้งแรกที่เขียนของราณียังไม่เป็นเรื่องเป็นราวขนาดนี้ ปรบมือให้ค่ะ
ส่งกำลังใจมาให้ค่ะรอรับนะ
- สวัสดีครับคุณต้า
- มาเยี่ยมแล้วนะครับ ด้วยความเห็นใจนะครับ ทุกอย่าง แต่ทำดีที่สุดนะครับผม เป็นกำลังใจให้เสมอ
- พี่เองก็คงไปอยู่ที่ปัตตานีอีกนานแสนนานครับ แม้ว่าไม่ใช่บ้านพี่ แต่พี่ก็อยากให้สิ่งดีๆ กับชุมชนที่นั่น และมีคนที่นั่นเยอะครับที่มาจากที่อื่น และทำประโยชน์ให้กับที่นั่น
- หากมีโอกาสดีผมจะไปเยี่ยมนะครับ ขอบคุณมากครับ
สวัสดีค่ะน้องต้า
ตามมาเยี่ยมและยินดีต้อนรับเข้าสู่โลกการเรียนรู้และมิตรภาพค่ะ..เป็นกำลังใจให้นะคะ อยู่ในพื้นที่ที่น่าเป็นห่วง เข้มแข็งนะคะ
เอาใจช่วยค่ะ
- สวัสดีครับ
- ยินดีด้วยนะครับที่มีบล็อกเป็นของตัวเอง..
- โลก G2K ไม่เงียบเหงา เพราะยังมีคนให้เราได้คิดถึง
มาส่งกำลังใจให้อีกคนค่ะ
ยินดีด้วยที่มี blog เป็นของตัวเองแล้วนะคะ
จะรออ่านเพิ่มเติมค่ะ ; )
ขอให้กำลังใจ คุณครูคนสวยค่ะ
mahamasore
ขอให้กำลังใจคุณครูที่เลือกอาชีพอันใหญ่หลวงและหนัก
จงคิดว่าเราเลือกที่จะทำดีแน่นอนไม่สิ่งเลวร้ายที่จะมาหาเราแน่
ผมก็ทำอาชีพนี้ผมรู้ดีโดยเฉพาะสามจังหวัดนี้แต่ผมมั่นใจว่าเมื่อเราทำดีไม่มีใครเกลียดเรา
ให้ยึดคติการทำงานในสามจังหวัดภาคใต้ว่า ทำดีเสมอ อย่าไปยุ่งเรื่องคนอื่น แค่นี้ก็ปลอดภัยแล้ว
 |
mahamasore |
สวัสดีจ๊ะ
อีกอย่าง ที่นี่เป็นบ้านเกิดของต้าเอง ไปทำงานที่อื่นๆ ก็คง ไม่มีความสุขเท่าอยู่บ้านเรา จริงๆ นะ...nice to meet you.