ทำไมต้องเป็นแบบนี้


โรงเรียนถูกเผาพร้อมกัน 36 โรง
สวัสดีค่ะ ต้ารู้สึกว่า บล็อกของต้าไม่ค่อยผ่อนลายเลยนะ แต่เรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมดมันผ่านพ้นไปนานแล้วสำหรับความรู้สึกในขณะนั้น หลังจากที่สอนอยู่ที่นี่ได้ 5 - 6ปี ก็มีเหตุเผาเรื่อยๆ โดยไม่มีใครสามารถจับโจรได้แม้แต่คนเดียวจนบัดนี้ มันจึงกลายเป็นเรื่องเคยชินสำหรับชาวบ้าน เด็ก และครู ทุกคนก็ทำมาค้าขายกันตามปกติ อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด แต่ระยะหลังเมื่อมีเหตุการณ์ฆ่ากันในป่ายาง ชาวบ้านก็เริ่มทำมาหากินไม่ค่อยได้ มันเป็นชะตากรรมที่แย่มากๆ ช่วงตอนที่มีเหตุฆ่ารายวันนั้น ต้าได้ย้ายมาอยู่ในเมืองใกล้ๆบ้านแล้ว (5 กิโลเอง) แต่แล้วในเวลาไม่ถึงปีก็เกิดเหตุการณ์เผาโรงเรียนเมืองนราธิวาส ในตัวเมืองเห็นๆ แล้วทำไมต้องหนีอีก.....ต้าอยู่โรงเรียนใกล้บ้านได้ 2 ปี จึงขอย้ายสับเปลี่ยนกับเพื่อนรุ่นพี่จที่อยู่แถว บาเจาะ ซึ่ง ณ วันนี้ไม่มีใครเขาอยากไปยิ่งกว่าเจาะไอร้องเสียอีก โดยเฉพาะคุณแม่ของต้า ท่านเศร้ามากที่ต้าไม่ฟังคำคัดค้านของท่านเลย พรรคพวก เพื่อนฝูงต่างก็ต่อว่ากันทั้งจังหวัดแล้ว ว่า ต้าเป็นบ้าไปแล้ว อยู่ในเมืองดีๆดันไปอยู่บาเจาะซึ่งไกลจากบ้าน 40 นาทีทางไปปัตตานีซะด้วย สุดท้ายทุกคนก็เอือมระอาที่ห้ามต้าต่อไป ก็เราเลือกที่จะทำสิ่งที่พิเศษที่เปลี่ยนแปลงได้นี่นา.............เทอมหน้าต้าจะไปอยู่โรงเรียนใหม่แล้วค่ะ ขอกำลังใจจากทุกท่านด้วยนะคะ... 
หมายเลขบันทึก: 94045เขียนเมื่อ 3 พฤษภาคม 2007 12:00 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 18:27 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (23)

เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะครับ อะไรๆคงจะดีขึ้นตามลำดับ ทำเพื่อเด็กไทยต่อไปนะครับ คุณครูต้า

ถึงแม้ผมจะไม่รู้จักครูต้าก็ตาม เอาใจช่วยนะครับ

P
ขอให้กำลังใจค่ะ
สวัสดีค่ะ
P ขอบคุณสำหรับกำลังใจดีๆนะ ยังติดหนังเกาหลีอยู่อีกไหมคะ?
P ต้ารู้จักคุณมานานแล้วแต่ไม่เคยมีโอกาสทักทาย วันนี้ สว้สดีนะคะ
สวัสดีค่ะ  P
ต้ารู้สึกเป็นเกี่ยรติมากค่ะ สำหรับกำลังใจที่ดี

 

เห็นใจคนที่ทำงานอยู่ทางภาคใต้ค่ะ ต้องขวัญหนีดีฝ่อ  ขอเป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปนะคะ

ขอบคุณค่ะ
ไม่มีรูป
ต้ามีเพื่อนที่เป็นครูอยู่อุบลฯตั้ง 2 คนแหน่ะ สมัยเป็นนักศึกษาเคยไปเข้าค่าย สร้างอาคารอเนกประสงค็ให้ชาวบ้านอำเภอหนึ่ง(จำชื่ไม่ได้) อยู่ที่นั่นตั้ง 2 อาทิตย์ได้ทานเนื้อเม่นจากพ่อแม่บุญธรรมด้วยค่ะ
  • ขอเป็นกำลังใจครับ
  • ผมเคยเรียนอยู่ปัตตานีสี่ปี  ไม่เคยพบเคยเจออะไรอย่างนี้เลย ชาวบ้านน่ารักมาก
  • แม้จะเข้าไปในพื้นที่ห่างไกลแค่ไหนก็ไม่มีอันตรายอันใด
  • เรื่องมาเกิดตอนน้องสาวผมเรียนที่นั่นใกล้จบนี่แหละ ตอนนั้นก็อกสั่นขวัญแขวนเหมือนกัน
  • ดูแลตัวเองนะครับ  บางอย่างเชื่อผู้ใหญ่บ้างก็ดี  ท่านรู้อะไรมากกว่าแน่นอนครับ
เพื่อนที่เรียนป.โท มอ.ปัตตานี เขาก็เตือนเหมือนคุณ
P
เนี่ยละค่ะ จนแบบว่า เขาหมั่นไส้ แล้วบอกว่า แล้วจะรู้สึก ไม่เชื่อผู้ใหญ่ ต้าคิดว่า เหตุการณ์แบบนี้มันไม่สิ้นสุดง่ายแล้ว อะไรจะเกิดก็ตามแค่เราอยู่ด้วยความไม่ประมาท ก็น่าจะโอเค ขอบคุณในความหวังดีนะคะ
  • ผมเคยอยู่ที่ภาคใต้สี่ปีเหมือนกัน
  • แต่ก็สบายดี
  • ไปทั้งปัตตานีและนราธิวาส
  • อยากให้อาจารย์ระวังตัวเองบ้างก็ดีครับ
  • ขอเป็นกำลังใจให้ครับผม
  • 555  ที่บ้านก็ว่าพี่หนิงบ้า  ตอนที่พี่หนิงบอกว่า  อยากไปช่วยทางใต้   อื้มมม นั่นเมื่อ 2 ปีก่อนนะคะ 
  • แต่วันนี้-ตอนนี้พี่หนิงไม่ใช่ตัวคนเดียวแล้ว  มีลูกๆ( เด็กใน DSS ) ต้องดูแล 21+5 คนแล้วค่ะ  ถ้าไปก็คงคิดถึงเขามาก...
ใจบูญจังพี่เรา อ้ออย่าลืมไปดูเหมยซานที่ สอบถามanita นะ มีคนแฉพี่ ต้ายังขำสบักสะบอมมานี่เลย

เพื่อนข้าราชการที่ทำงานเพื่อประชาชน  อยู่ที่นั่นต้องมีจิตใจที่เข้มแข็งและเชื่อมั่นทั้งตัวเองและประชาชนที่นั่นด้วย  แม้ว่าในความจริง มันมีเหตุการณ์ร้าย ๆ เกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลา   

           เคารพและชื่นชมในความกล้าหาญและเชื่อมันของคุณครูจริง ๆ ครับ  และเชื่อว่าคุณครู คุณหมอ คุณตำรวจ คุณทหาร ข้าราชการ รวมถึงพี่น้องประชาชนทุกคนที่นั่นมีกำลังใจที่ดีเยี่ยม และขอให้สิ่งดีงามเสียสละของทุกคนที่นั่นส่งผลให้ความเกลียดชิงชังพ่ายแพ้ไปด้วยความรักและเสียสละครับ

            เป็นอีกกำลังใจหนึ่งที่เคียงข้างทุกคนครับ

  • มาแวะให้กำลังใจอีกครับ
  • ไว้วันหนึ่งหากจะยังสอนที่ ป.2,3 ที่ทำงานใหม่ ไว้ผมขอไปสอนเด็กๆ บ้างนะครับ หรือไว้ค่อยเชิญมาสอนเด็กปริญญาตรีบ้างนะครับ วิชาภาษาอังกฤษอะไรทำนองนี้ครับ
  • ทำดีอยู่ที่ไหนก็ได้ดีครับ
  • ขอบคุณมากๆ นะครับ

สวัสดีค่ะ

  • ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ

ขอเป็นกำลังใจให้ด้วยอีกคนครับ

  ขอให้เหตุการณ์ต่างๆสงบโดยเร็ว สงสารทั้งคนใต้ และคนไทยทั้งหมดครับ เพราะไม่มีใครมีความสุขได้บนแผ่นดินที่มีไฟลุกแม้เพียงหย่อมหญ้าเดียว

   ขอให้คุณครูปลอดภัย และมีความสุขครับ

สวัสดีค่ะ น่านฟ้าทะเลลม และ นักลงทุนเงินน้อย ขอบคุณมากมายสำหรับกำลังใจ ต้ามีความสุขทั้งกายใจ ณ เวลานี้ค่ะ อนาคตเป็นอีกเรื่องที่ทุกคนคาดไม่ถึง ต้าและครอบครัวก็พยายามดูแลตัวเองได้เรื่อยๆ ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ P
  •  ชื่นชมในความกล้าหาญมากๆค่ะ
  • ขอให้ความดีที่อาจารย์กระทำจงเป็นเกราะปกป้องคุ้มครองอาจารย์ตลอดไปค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ ajarncath phamui ต้าไม่ได้กล้าหาญอะไรมากมายนะ เพราะถ้าคุณอยู่ที่นี่ มันก็ปกติไปวันๆ เพียงแต่เหตุการณ์ จะเกิดขึ้นเมื่อไหร่ กับใคร เราไม่มีทางรู้เลย ต้องอยู่อย่างปกติแบบเนี่ยค่ะ

คุณต้า  เป็นผู้หญิง ที่แกร่งจริง ๆ นับถือ ๆ  อยากให้มีคนแบบนี้เยอะ ๆ ในประเทศ  

สวัสดีครับ คนดีอย่างคุณ เป็นที่ต้องการและสำคัญสำหรับประเทศไทยจริงๆ ขอให้กำลังใจครับ
สวัสดีคุณ Nongnew_Student Ph.D.(IT) และ นายนิรันดร์ ต้า ไม่ใช่นักสู้ขนาดนั้นนะ เพียงแต่มันต้องอยู่ให้ได้ ทำไงก็ได้ให้เกิดความสามัคคีเหมือนที่เคยเป็น ทุกศาสนา อยู่ด้วยกันได้ ไม่มีปัญหา เพราะพวกเรา ( เคย )เข้าใจซึ่งกันและกัน
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท