ไม่มีจริง..จริ้ง
ไปทำงานเหมือนเดิม กลับบ้านเหมือนเดิม นั่งอ่านบันทึกเหมือนเดิม
ไม่มีเรื่องอะไรที่จะเขียนบันทึกจริง...จริ้ง ตอนนี้
ลืมบอกไปว่าไม่ต้องคลิ๊กเข้ามา
แต่ท่านที่เข้ามาอ่านก็ต้องขอโทษด้วย
และขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงที่อุตส่าห์เข้ามา...นะคร้าบบบบ
หมายเลขบันทึก: 94509เขียนเมื่อ 5 พฤษภาคม 2007 14:34 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 18:29 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (15)
สวัสดียามบ่ายครับท่าน สมนึก กำลัง ลปรร กับ นักศึกษา อบต ครับ
คุณนึก
เหงาละสิ หรือว่าดีใจแม่บ้านไม่อยู่
555555
สวัสดีครับอาจารย์หมอ 
JJ
- ตามไปอ่านบันทึกของท่านแล้ว อยากไปทำฟันที่นั่นจัง เอ!..แต่ว่าถ้าเป็นผู้ชาย คุณหมอท่านจะให้กอดเอวเหมือนในภาพหรือเปล่านะ ฮ่าๆๆๆ
เมื่อคืนได้เจอกันแล้วครับคุณอ๊อบ พึ่งส่งกลับไปเมื่อตอนตีสามครับ (กลับมาเอาเสื้อผ้า)
- ไม่มีอะไรเขียนก็จะเข้ามาครับพี่
- เห็นหน้าก็ยังดี
- ฮ่าๆๆๆ
- แม่บ้านม่อยู่ เหงาละซิ
- ฮิฮิฮิฮิ
พี่อึ่งฯ คุณครูขจิต
ไม่รู้อะไร อาการแบบนี้หนะ เขาเรียกอาการดีใจตะหาก
ก๊าก
ตอบถูกต้อง...เอาไปเลยสิบคะแนน ฮ่าๆๆ
เข้าใจเล่นมุขนะคะเนี่ย
- เกียร์ว่างของจริงน่ะนี้
ดูชื่อบันทึกแล้วสงสัย ว่าใครมาคาดคั้นอะไร คุณ สะมะนึกะ....อ่ะ...เข้ามาอ่าน...รู้ตัวเลยค่ะ ว่าหลงกลซะแล้ว...ไม่มีอะไรเขียน ... แนะนำว่าเขียนความรู้สึกตอนครูอ้อยไม่อยู่บ้านซิค่ะ ว่าบ้านเงียบเหงาขนาดไหน...อิอิอิ
อ.แป๋วคะ
คุณนึกน่าจะดีใจ
ก๊าก ๆ ๆ ๆ
แซว.....ด้วยความรักค่ะ
- ก็เพราะอารมณ์ดีปานนี้นะสิ...
- ครูอ้อยเลย "คิดถึงบ้าน"
- ..ยิ้ม ๆ
สวัสดีครับคุณแผ่นดิน
- หัวเราะวันละนิด...จิตแจ่มใส นะครับ เอ้าเลย! 1..2..3..ก๊าก ๆ ๆ ๆ อิ อิ อิ เอิ๊ก อุบ