มองธุรกิจให้ยั่งยืนอย่างไร
ท่ามกลางเศรษฐกิจของประเทศที่กำลังเติบโตอยู่นี้ มีผู้อยากประกอบการหลายท่านมาปรึกษาผมว่าพวกเขาต้องการที่เริ่มธุรกิจใหม่ เพราะตอนนี้พวกเขาเห็นว่าน่าจะเป็นช่วงเวลาที่เหมาะสมเพราะนอกจากจะสามารถกู้ยืมเงินมาลงทุนด้วยดอกเบี้ยค่อยข้าจะต่ำแล้ว บรรยากาศก็ยังเอื้ออำนวยเพราะรัฐบาลมีการส่งเสริมให้มีผู้ประกอบการรุ่นใหม่เกิดขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง แต่ผู้ที่มาขอคำปรึกษาจากผมกลุ่มนี้บอกว่าพวกเขาค่อนข้างที่ต้องการทำธุรกิจอย่างอนุรักษ์นิยม คือต้องการให้ธุรกิจอยู่ได้ยาวๆ สามารถเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ได้ยามเกษียณ ก็เลยอยากรู้ว่า เราจะมีวิธีมองธุรกิจที่ชนิดนี้อย่างไร และผมมีแนวคิดอย่างไรกับโจทย์ที่ได้รับมา ผมเห็นว่าประเด็นที่ผู้อยากประกอบการนำมาปรึกษานั้นเป็นเรื่องที่น่าสนใจครับเลยคิดว่าน่าจะเอามุมมองที่เกี่ยวกับการมองธุรกิจในระยะยาวสำหรับผู้ที่ต้องการความมั่นคงในชีวิตสูงๆ มาเล่าสู่กันฟัง
4 แนวคิดธุรกิจยั่งยืนที่ผมคิดว่าน่าสนใจสำหรับกลุ่มอนุรักษ์นิยม มีดังต่อไปนี้ครับ
1. สินค้านั้นมีจำกัด
สินค้าที่ว่ามีจำกัดนั้นหมายความว่าสินค้านั้นมีการผลิตเพิ่มไม่ได้เลยหรือได้น้อย สินค้าที่ว่านั้นเหล่านี้ได้แก่ อสังหาริมทรัพย์ น้ำมัน สินแร่ ต่างๆ ตัวอย่างของสินค้าที่มีจำกัดเช่นที่ดินนั้นเป็นธุรกิจระยะยาวที่น่าสนใจมากเพราะที่เป็นสินค้าที่เห็นชัดที่สุดว่ามีอยู่อย่างจำกัด แต่อย่างพึ่งคิดว่าสิ่งที่ผมพูดถึงที่ดินก็หมายถึง พื้นที่ดินและซื้อที่ไว้กักตุนแต่เพียงอย่างเดียวเท่านั้นนะครับ แต่ธุรกิจที่เกี่ยวข้องและต้องใช้ที่ดินนั้นก็น่าสนใจครับ ท่านผู้อ่านลองคิดตามผมดูซิครับ ประเทศไทยมีเนื้อที่แค่ 45 ล้านไร่และไม่สามารถหามาเพิ่มเติมได้ พื้นที่ทำกินก็จะมีปริมาณอยู่เท่านี้แหละครับ ดังนั้นใน 45 ล้านไร่หากใครมีไว้ โดยเฉพาะมีที่ดินอยู่ในตำแหน่งของที่ดีๆ บวกกับการใช้สมองก็จะสามารถที่จะสร้างหารายได้อย่างเป็นกอบเป็นกำคงอยู่ได้ในระยะเวลายาวๆ
อย่างคนที่เป็นเจ้าของธุรกิจแฟรนไชส์และลงทุนพัฒนาแฟรนไชส์ของเองท่านคิดว่าพวกเขาทำแค่ธุรกิจแฟรนไชศ์หรือครับ ที่จริงแล้วมูลค่าแฝงที่อยู่ในธุรกิจของเขาส่วนหนึ่งคือมูลค่าของผืนดินที่พวกเขาได้ซื้อหามาเพื่อนำมาขยายกิจการ ในกรณีที่ธุรกิจแฟรนไชส์ที่เขาทำอยู่เริ่มไม่ได้รับความนิยมแต่เจ้าของธุรกิจเหล่านี้ก็ยังอยู่ได้เพราะอย่างน้อยยังมีที่ดินไว้เป็นทุนใช้ยามขัดสน ยิ่งเฉพาะที่ชายทะเลนั้นยิ่งน่าสนใจ เพราะประเทศไทยมีชายฝั่งทะเลยาว 1,680 กิโลเมตรและก็มีอยู่แค่นั้นจริงๆ ครับ คิดดูอีกรอบที่ดินชายทะเลที่ว่ายาว 1,680 กิโลเมตรนั้นมีพื้นที่ทองคำหรือพื้นที่ใช้ทำธุรกิจได้จริงๆ คือมีชายหาดสวยงาม ก็ไม่กี่ร้อยกิโลเมตร ใครเป็นเจ้าของมีหัวการบริหารหน่อยก็สามารถอยู่ในระยะยาวได้สบายๆ
2. สินค้าที่ตนเองเป็นเจ้าของสิทธิ
สินค้าประเภทนี้คือสินค้าที่เมื่อผลิตขึ้นมาได้แล้ว ท่านเป็นผู้ถือครองสิทธินั้นเอง ซึ่งก็เป็นสินค้าอีกประเภทหนึ่งที่น่าจะมีอนาคตในระยะยาว สินค้าประเภทนี้เช่น สิทธิบัตร งานสร้างสรร หรืองานลิขสิทธิ์ต่างๆ ลองคิดดูนะครับ อย่างคุณฉัตรชัย วิเศษสุวรรณภูมิเจ้าของนามปากกาพนมเทียน ได้แต่งหนังสือแนวผจญภัยเรื่องเพชรพระอุมาขึ้นเมื่อปี 2507 ถึงตอนนี้ท่านก็ยังสามารถรับเงินค่าลิขสิทธิ์การเขียนของท่านอยู่จากหนังสือเรื่องดังกล่าว และคงอยู่ไปอีกนานกว่าสิทธิในลิขสิทธิ์ในงานวรรณกรรมนั้นจะหมดไป ดังนั้นหากพิจารณาดีๆ จะพบว่าหากท่านมีลิขสิทธิ์ในงานวรรณกรรมที่ได้รับความนิยมหลายๆ เล่มแล้ว ถึงเวลาบั้นปลายถึงแม้จะหยุดผลิตงานเขียนนั้นๆ แล้วก็ตาม ท่านก็ยังสามารถเก็บเกี่ยวดอกผลจากการลงทุนเหล่านั้นอย่างเป็นกอบเป็นกำ
3. สินค้ามีอายุยาว
ข้อนี้เป็นสิ่งที่ต้องพิจารณาให้มากครับ เพราะหากท่านทำธุรกิจกับสินค้าที่มีอายุสั้น ท่านก็ต้องพยายามเคลื่อนไหวหาสินค้าใหม่มาทดแทนให้ได้เร็วเท่าๆ กับสินค้าที่มีอยู่แล้วหมดอายุลง ตัวอย่างของสินค้าอายุสั้นเช่นหนังสือคอมพิวเตอร์ครับ หากผลิตออกมาแล้วขายไม่ได้ในเวลาปีหรือสองปี หนังสือเหล่านั้นก็จะล้าสมัยไปได้อย่างง่ายๆ คือมีโอกาสน้อยมากที่คนจะหยิบออกมาอ่านอีกสักครั้ง แต่เมื่อเปรียบเทียบกันกับหนังสือนวนิยายซึ่งเป็นสินค้าที่ขายได้เรื่อยๆ สินค้าชนิดเดียวกันครับแต่อายุนั้นช่างต่างกันมากเหลือเกิน
4. สินค้าติดอยู่กับตัว
ข้อนี้ฟังดูแปลกๆ นะครับทำอย่างไรที่จะทำให้สินค้านั้นอยู่ติดกับตัวเรา แต่เป็นไปได้ครับสินค้าที่เกิดจากวิชาชีพไงครับ สินค้าเกิดจากวิชาชีพนั้นติดอยู่กับตัวเจ้าของ ดึงแยกออกมาไม่ได้ ขโมยก็ลำบาก ถ้าท่านมองกันยาวแล้ว ท่านสามารถผลิตสินค้าจากวิชาชีพของท่านตราบใดที่ท่านยังมีแรงอยู่ แต่อย่างไรก็ตามควรเลือวิชาชีพที่อยู่ในความนิยมและสมัยนิยมด้วยนะครับ เพราะถึงแม้ท่านจะมีวิชาชีพก็จริง แต่วิชาชีพนั้นไม่อยู่ในความนิยมของตลาดสินค้าที่ท่านผลิตได้มีอยู่อาจขายได้ลำบากเหมือนกัน สำหรับวิชาชีพในบ้านเราที่ได้รับความนิยมในระดับต้นๆ เช่น วิชาชีพแพทย์ วิศวกรรม ทนายความ การบัญชี การเงิน ส่วนที่เริ่มฮิตติดและจะติดลมบนในไม่ช้าเช่น วิชาชีพด้านทนายความ ดีไซน์เนอร์ไม่ว่าจะเป็นด้านกราฟฟิค ผลิตภัณฑ์ หีบห่อ คอมพิวเตอร์เกมส์
คำถามที่เกิดขึ้นคือแล้วสินค้าอะไรที่ได้มาจากวิชาชีพล่ะ คำตอบก็คือการให้บริการจากวิชาชีพไงครับที่เห็นได้ชัดที่สุด เพราะวิชาชีพที่ท่านมีอยู่สามารถผลิตสินค้าบริการได้ตราบเท่าที่ท่านมีแรงและต้องการที่จะผลิตสินค้าเหล่านี้ขึ้นมา
ลองดูตัวอย่างนักบัญชีนะครับ ถ้าได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้ตรวจสอบบัญชีท่านก็สามารถให้บริการการตวจสอบได้นานเท่านที่ท่านจะมีกำลัง และรักษาจริยธรรมแห่งวิชาชีพของเอาท่านไว้ได้ ท่านไม่ต้องกลัวจะไม่มีลูกค้าหรอกครับตราบใดที่ท่านเลือกวิชาชีพที่ตลาดต้องการ
แนวคิดเรื่องทำธุรกิจอย่างยั่งยืนทั้สี่ข้อนี้เป็นพื้นฐานที่ท่านควรนำพิจราณาเพื่อประยุกต์ใช้กับธุรกิจที่ท่านกำลังเตรียมลงมือทำอยู่และหวังว่า ผู้ต้องการประกอบการที่ชอบความเสี่ยงต่ำๆ ต้องการยืนในธุรกิจในระยะยาวคงได้นำไปใช้ประโยชน์ได้ไม่มากก็น้อยนะครับ
บุริม โอทกานนท์
ความเห็น (1)
สวัสดีค่ะ
บันทึกนี้มีประโยชน์มากค่ะ
ตัวดิฉันเอง ตอนนี้ ทำเรื่องอสังหาเป็นหลักค่ะ เป็นเรื่องของอาคารสถานที่ ก็ไปเรื่อยๆ ถ้ามีจังหวะดี ก็อาจจะขายที่ๆมีอยู่ไปบ้าง แต่ไม่รีบร้อน แต่การลงทุนร่วมกับใคร คงไม่ทำแล้ว เพราะ จะเป็นอะไรที่ซับซ้อนขึ้น
เรื่องค่าลิขสิทธิ์ ก็จะทำรายได้ให้มหาศาล ให้กับเจ้าของสิทธิ์ ดิฉันเองเคยต้องจ่ายค่าสิทธิ์ให้กับผู้คิดค้นพันธ์พืชเช่นเดียวกัน และยังต้องแบ่งเปอร์เซ็นต์ให้ทุกกิโลที่ชั่งด้วย แต่ดิฉัน ก็คิดว่า ยุติธรรมสำหรับเจ้าของความคิดค่ะ แบ่งกัน
แต่คุณบุริม ไม่ได้พูดถึง การลงทุนที่สำคัญมากประเภทหนึ่งคือ การลงทุนในมนุษย์ หรือการศึกษา
เพราะทุนในมนุษย์ หรือ human capital มีบทบาทสำคัญต่อการพัฒนาทางเศรษฐกิจ และที่สำคัญคือเป็นปัจจัยที่จะลดช่องว่างระหว่างคนรวย และคนจนได้อย่างดีอีกด้วย ญาติสนิทของดิฉันทำโรงเรียน ไปได้เรื่อยๆ ไม่มีตก แต่ไม่หวือหวา คงอยู่นานเท่านาน ตราบใดที่ เด็กๆยังต้องเรียน คงอยู่ในข้อ...สินค้าอายุยาวนะคะ
ขอบคุณในข้อมูลค่ะ