BAR กิจกรรมเชียร์และรับน้อง (2)
เมื่อคืนนี้ BAR รอบสองกันครับ หลังจากคุยเรื่อง concept ให้ตรงกันแล้ว ครั้งนี้ช่วยกันออกแบบกิจกรรมที่มุ่งเน้นเรื่องความรัก ความสามัคคี สร้างความสัมพันธ์ที่ดี รวมถึงช่วยกันดูในรายละเอียดด้วยว่ายังมีจุดใดที่อาจจะทำให้เกิดความเครียดได้บ้าง
พอจะสรุปได้ดังนี้ครับ
- กิจกรรมทำความรู้จักกัน
กิจกรรมนี้จะให้น้องปีหนึ่งจับคู่ ผลัดกันเล่าเรื่องราวชีวิตวัยเด็กของตัวเองตั้งแต่จำความได้จนมาเข้ามหาวิทยาลัย มีกติกาว่าในขณะที่อีกคนหนึ่งเล่า คนฟังจะต้องฟังอย่างตั้งใจ ห้ามพูดแทรก ห้ามถาม มองตาคนเล่าด้วย เมื่อคนเล่าเล่าจบ ให้คนฟังสะท้อนกลับสิ่งที่ได้ยินทั้งหมดให้คนเล่าฟัง หากมีตรงไหนไม่ถูกให้คนเล่าแก้ไขให้ถูกได้ จากนั้นสลับหน้าที่กัน เมื่อเสร็จทั้งสองคนแล้ว ก็ให้ไปจับคู่กับคนอื่นใหม่ คิดว่าจะทำสักสามรอบครับ
กิจกรรมทำความรู้จักกันนี้ นอกจากมีจุดประสงค์เพื่อให้นิสิตได้ทำความรู้จักถึงที่มาที่ไปของแต่ละคนแล้ว สิ่งที่ซ่อนอยู่คือ การฝึกฟังอย่างตั้งใจ ฟังอย่างไม่ตัดสินด้วย
- กิจกรรม 6 ปีต่อจากนี้จะทำอย่างไรให้พวกเราทุกคนเรียนไปด้วยกันอย่างมีความสุข
กิจกรรมนี้จะต่อเนื่องจากกิจกรรมทำความรู้จักกันครับ โดยจะรวมกันเป็นกลุ่มที่ใหญ่ขึ้น (4-6 คน) โจทย์ก็คือ ในชีวิตการเรียนทันตแพทย์ 6 ปีนั้น ย่อมมีอุปสรรค ความยากลำบาก ที่ต้องอาศัยการช่วยเหลือซึ่งกันและกันของนิสิตในชั้นปีเดียวกันอยู่เสมอๆ ในฐานะที่นิสิตอยู่รุ่นเดียวกัน ตัวนิสิตเองเคยมีประสบการณ์การเรียนชั้นมัธยม คงเคยมีประสบการณ์ที่ดีของการช่วยเหลือกันของเพื่อนฝูง อยากให้เล่าประสบการณ์นั้นให้เพื่อนในกลุ่มฟัง รวมทั้งช่วยกันสกัดออกมาว่า 6 ปีต่อจากนี้ ตัวเราเองจะทำอย่างไร ที่จะผ่านไปด้วยกันได้อย่างมีความสุข เดินไปพร้อมๆกัน ไม่ทิ้งใครไว้ข้างหลัง
เมื่อคุยกันจบแล้ว ให้ตัวแทนกลุ่มเล่าโดยสรุปถึงเรื่องราวที่คุยกันให้กลุ่มอื่นๆฟัง เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนกัน โดยจะมีรุ่นพี่เข้าไปอยู่ในทุกกลุ่มทำหน้าที่บันทึกเรื่องราว เพื่อรวบรวบพิมพ์เป็นเล่มให้นิสิตปีหนึ่งเก็บไว้
กติกาในช่วงนี้เหมือนเดิม คือ คนฟังให้ฟังอย่างตั้งใจ มองตาคนเล่า ห้ามพูดแทรกถ้าคนเล่ายังเล่าไม่จบ
กิจกรรมนี้คาดหวังให้นิสิตได้เรียนรู้ซึ่งกันและกันที่จะอยู่ร่วมกันในมหาวิทยาลัยอย่างมีความสุข เกิดองค์ความรู้จากนิสิตเอง และก่อให้เกิดจุดมุ่งหมายร่วมกันที่จะเรียนด้วยกัน จบด้วยกัน อย่างมีความสุข
บันทึกนึ้ชักจะยาวแล้ว ต่อบันทึกหน้านะครับ
ความเห็น (7)
- สวัสดีครับ
- การประชุมเชียร์ รับน้องใหม่ เป็นเสมือนปฐมบทของความเป็นหนึ่งเดียวของการหล่อหลอมให้ผู้มาใหม่กลายเป็นส่วนหนึ่งของสถาบัน..รู้ รัก สามัคคี และสามารถปรับตัวเข้ากับสิ่งแวดล้อมใหม่ ๆ ทั้งการเรียนและการดำเนินชีวิต
- แต่นั่นต้องหมายถึงว่า เป็นกิจกรรมที่สร้างสรรค์และไม่มีสิ่งใดแฝงเร้นไปในทางไม่ถูกไม่ควร
- ...
- ผมเป็นคนหนึ่งที่ยังเชื่อว่า โดยเนื้อแท้การประชุมเชียร์และรับน้องใหม่ เป็นกิจกรรมที่ดี และเป็นพิธีกรรมหนึ่งในความเป็นหนุ่มสาว - ชาวมหาวิทยาลัย
- อ่านบันทึกที่แล้วยังรู้สึกขัดๆ ไปบ้าง แต่พอได้อ่านบันทึกนี้แล้วรู้สึกดี ที่ออกแบบกิจกรรม รวมกับนำ KM มาร่วมด้วย งั้นขอเชียร์เต็มที่เลยนะค่ะ น้องใหม่จะได้เรียนรู้ KM ไปพร้อมๆกันเลย
- ในฐานะที่ผมเคยทำตรงนี้มาก่อนนะครับ
- ขอเสนอ (ไม่เชื่อก็ได้ อิอิ ) ว่าการสกัดแก่นตรงนี้ออกมานะง่ายมากครับ ทำมากันทั่วแล้วทั้งประเทศ
- แต่การนำไปใช้นั้นยากครับ กิจกรรมแต่ละคณะนั้นรุ่นพี่ส่วนมากจะยึดประเพณี หรือบางคนทำเพื่อเพียงผ่าน หรือคะนองไปตามกาล
- แนะนำให้ลองสกัดในส่วนที่ว่าจะนำองค์ความรู้ในส่วนนี้ไปใช้อย่างไรให้เห็นผล การจะประเมินมีดัชนีชี้วัดอะไร ว่านำไปใช้แล้วได้ผล มาตรการใดที่จะทำให้รุ่นพี่เห็นความสำคัญขององค์ความรู้นี้ จนนำไปใช้
- หากทำได้เป็นรูปธรรมน่าจะเป็นแห่งแรกของประเทศ น่าจะเป็นผลดีต่อทุกฝ่าย
- ขอเสนอนะครับ แต่การเริ่มต้นตรงนี้มานะดีมากครับ ขอชื่นชท ว่ารุดหน้าไปกว่าคณะอื่น แม้แต่กองกิจการนิสิตของมหาวิทยาลัยเอง
- ขอบคุณครับ
- ยินดีด้วยค่ะ ที่เห็นความก้าวหน้าของกิจกรรม
- แต่ อ.ค่ะ สามรอบเลยเหรอ เยอะไปเปล่า เล่าตั้งแต่เด็กด้วย เอาเทปมาอัดฟังได้ไหมค่ะ วันเดียวคงไม่พอแน่เลย อิอิ แซวเล่นค่ะ
ขอบพระคุณทุกท่านสำหรับความคิดเห็นครับ จะนำเอาไปคุยกับทีมงานต่อ
ขอแลกเปลี่ยนกับบีเวอร์นะครับ
- สิ่งที่ต้องการหลักจากกิจกรรมที่สอง คือ ความรู้สึกหรือความคิดว่า ต่อไปนี้เราเป็นหนึ่งเดียวกัน เป็นเพื่อนที่จะต้องช่วยเหลือซึ่งกันและกันไปตลอดเวลาที่เรียน นิสิตใหม่คงไม่สามารถสกัดความรู้ที่จะนำไปใช้ได้จริงได้ ณ ตอนนี้ เพราะบริบทการเรียนทันตแพทย์นั้น แตกต่างจากประสบการณ์ชีวิตที่ผ่านมา
- จริงอย่างที่บีเวอร์บอกครับว่า นำไปใช้อย่างไรให้เห็นผลนั้นยากมาก ในชีวิตการเรียนมีหลาย factor ที่มาเกี่ยวข้อง ในเรื่องนี้สโมฯวางแผนที่จะทำกิจกรรมในแต่ละช่วงชีวิตของการเรียน เพื่อที่จะเรียนรู้และสกัดความรู้ในแต่ละช่วงชีวิตการเรียนออกมา รวมทั้งได้ทบทวนตัวเองในรอบปีที่ผ่านมาด้วย แต่เรื่องนี้ยังไม่ได้คิดต่อว่าจะทำอย่างไรครับ
- ในส่วนที่บอกว่ารุ่นพี่นั้นมักทำกิจกรรมโดยยึดตามประเพณีหรือคะนองไปตามกาล ใช่เลยครับ ตอนที่ทีมงานเราคุยกันครั้งแรก นิสิตส่วนใหญ่ก็ยังติดกับรูปแบบเดิมๆ ไม่กล้าเปลี่ยน กลัวรุ่นพี่จะว่าเอา เมื่อถามถึงเหตุผลที่ทำกิจกรรมนั้นๆ ก็ไม่รู้ เพราะทำตามๆกันมา จนไล่ถามถึงปี 6 ก็ไม่รู้เหมือนกัน จึงได้ข้อสรุปว่า เพราะฉะนั้นเปลี่ยนได้ทุกอย่าง ถ้าคิดว่าทำแล้วจะดีกว่าแบบเดิมที่เคยผ่านมา
- เรื่องดัชนีชี้วัดนี่ยากสุดๆ คงต้องพยายามต่อไป
- ในตอนแรกทีมงานไม่รู้เหมือนกันว่า สิ่งที่กำลังจะทำนี้จะดีกว่าของเดิมมั้ย แต่เรารู้ว่าแค่เตรียมงาน พวกเราเองก็มีความสุขแล้วที่ได้ทำแบบนี้ ไม่ต้องว้าก ไม่ต้องมีวินัยที่เข้มงวด ไม่ต้องมาเก็กหน้าเหี้ยมใส่น้อง และเราก็มั่นใจกันมากขึ้นครับว่า หนทางนี้เป็นหนทางที่ดี
- ขอบคุณอาจารย์มากครับ ยินดีมากครับอาจารย์ที่เห้นความก้าวหน้าของกิจกรรมนิสิต
- ที่คณะผมยังมีระบบ sotus อยู่มีพี่วินัย และผมก็ยังสนับสนุนให้มีต่อไป ไม่ใช่ว่าผมบ้าพลังหรืออะไรนะครับ ส่วนตัวผมก็ไม่ใช่พี่วินัย
- แต่ด้วยความที่ผมเห้นว่าการกระทำนั้นมีประโยชน์มาก มีอะไรแฝงอยู่มากมาย
- ผมเคยผ่านมาและรับรู้ว่ามันดี ก็เลยอยากจะส่งต่อไปให้น้องๆ อาจดูป่าเถื่อนบ่างนะครับ แต่สิ่งเหล่านี้แหละครับ ที่ผมคิดว่าเป็นสิ่งที่สร้างสังคมของนิสิตศึกษาศาสตร์ที่มีความสามัคคีและสร้างสรรค์กิจกรรมต่างๆได้ โดยร่วมแรงกัน
- แต่ทั้งนี้ก็ควรปรับให้เหมาะสำหรับยุคและสมัย ซึ่งตรงนี้ก็เป็นโจทย์ที่ยากเช่นกัน สำหรับการรับน้องเพราะส่วนมากไม่กล้าเปลี่ยน
- ขอบคุณอาจารย์มากครับ ดีใจมากครับที่ได้เห็นอาจารย์ให้ความสำคัญเรื่องนี้ บางคณะอาจารย์ไปมอง ป.โท ป.เอก หมดแล้ว
