Towards Peace and Harmony


"สันติภาพและสมานฉันท์" คงเกิดขึ้นไม่ได้บนโลกใบนี้ หากเราไม่สามารถสร้าง "สันติสุข" ให้บังเกิดขึ้นได้ในใจเรา เช่นเดียวกัน...เราคงไม่อาจพูดถึงการรับใช้ "สังคม" รับใช้ "ประชาชน" หรือรับใช้ "มนุษยชาติ" ได้... หากคนที่อยู่ "ใกล้ตัว" เรา ยังไม่ได้รับการ "ดูแล"

ท่านติช นัท ฮันห์

และงานเขียนของท่าน

เป็นแรงบันดาลใจให้ผู้คนทั่วโลกที่มุ่งทำงานด้วยปรารถนาเห็นการขับเคลื่อนสังคมสู่ความจริง ความดี และความงาม เกิดการตื่นตัวที่จะแลกเปลี่ยนเรียนรู้ถึงเส้นทางแห่ง “การปฏิบัติธรรม” โดยใช้เครื่องมือคือ “การเจริญสติ” เพื่อให้ความรู้สึกแห่งความรัก ความเมตตา ความอดทนและความเข้มแข็ง ได้บังเกิดขึ้นในดวงใจ

ตัวเองได้มีโอกาสอ่านงานเขียนของท่านหลายเล่ม นับแต่ “ปาฏิหาริย์แห่งการตื่นอยู่เสมอ” ที่ได้อ่านตั้งแต่สมัยเรียนอยู่มหาวิทยาลัยปีที่หนึ่ง มาบัดนี้…ที่วันเวลาล่วงเลยยาวนานนับสามสิบปี งานเขียนชิ้นนี้ของท่านยังคงให้อรรถรสและความรู้สึกแห่ง “ปิติสุข” ทุกครั้งที่ได้สัมผัสถึงถ้อยคำและเนื้อหาที่งดงาม อีกทั้งทำให้เราได้ตระหนักถึงความสำคัญของ “พลังสมาธิ” ที่ได้จากการ “เจริญสติ” ในชีวิตทุกขณะ

งานเขียนของท่านเรื่อง “กุญแจเซน” ที่แปลโดยพจนา จันทรสันติ ที่ทำให้เราต้องไปหาหนังสือว่าด้วย “เซน” มานั่งอ่านนอนอ่านมิรู้เบื่อ และทำให้ตามอ่านผลงานของ “พจนา” จนกล่าวได้ว่า “พจนา” เป็นอีกคนหนึ่งของ “นักเขียนในดวงใจ” และถึงกับแอบแต่งบทกวี “ไฮกุ” เอาอย่างบ้างไว้หลายบท

“ปลูกรัก” งานเขียนที่ถ่ายทอด “ภาษาใจ” ด้วยตัวอักษรที่เรียบง่ายแต่ทรงพลัง ที่ทำให้เราได้เรียนรู้ถึงความหมายและนัยยะที่แท้จริงของสิ่งที่เรียกว่า “ความรัก” ความบริสุทธิ์และความลึกซึ้งของความรู้สึกแห่งรักนี้นับเป็น “คุณค่า” แห่งชีวิตที่ผู้คนล้วนแสวงหา ...แต่ทว่าสำหรับบางคน…แม้ชั่วชีวิต…กลับมิอาจพานพบ

ไม่ว่าจะเป็นงานเขียนและบทกวีของท่านติช นัท ฮันห์ เล่มใดคือเมฆสีขาว ทางก้าวเก่าแก่เดิน :วิถีแห่งสติด้วยปัญญาและความรัก…ทางกลับคือการเดินทางต่อเธอคือศานติ : ลำนำแห่งลมหายใจและรอยยิ้มเรียกฉันด้วยนามอันแท้จริง... ดวงตะวันดวงใจฉัน…ฯลฯ ...ล้วนแล้วแต่ถ่ายทอด "ความรู้" และ “ความรู้สึกนึกคิด” ที่เป็นทั้ง ความจริง ความดี และความงาม ...ให้เราได้ซึมซับถึงจิตวิญญาณที่ยิ่งใหญ่ด้วยความรักและความเมตตา บางถ้อยคำและหลายข้อความที่ “กระตุกใจ” ทำให้เราได้ทบทวนชีวิตและน้อมรับ “บทฝึก” ที่ว่าด้วย “วิถีทางแห่งสติ” ที่เป็นทั้ง “มรรค” และ “ผล” ในเวลาเดียวกัน

มีสติรู้เวทนาในเวทนา มีสติรู้จิตในจิต”

เมื่อใดก็ตามที่ได้ให้โอกาสและเวลาในการ “ฝึก” เราย่อมเกิดการเรียนรู้และได้รับ “ผล” ของการเรียนรู้นั้น เป็นสิ่งที่สัมผัสและรับรู้ได้ด้วยตนเองเป็นเรื่อง "เฉพาะตน" หรือ "ปัจจัตตัง"  ซึ่งความรู้และความเข้าใจจากบทฝึกนี้เอง...สำหรับเรา…เป็นเสมือน “เข็มทิศ” ที่จะนำพาชีวิตไปสู่ความสุขอัน "สงบเย็น" ที่เกิดจาก "สันติสุขภายใน"

ท่านติชได้กล่าวไว้ในปาฏิหาริย์แห่งการตื่นอยู่เสมอ (The Miracle of Being Awake)... บทที่ว่าด้วยรักษาจิตให้แจ่มใสด้วยการภาวนาว่า...“การภาวนาไม่ใช่การหนีโลก หากแต่เป็นการเผชิญกับความเป็นจริงของโลกด้วยจิตที่แจ่มใสและเยือกเย็นต่างหาก”

"สันติภาพและสมานฉันท์" คงเกิดขึ้นไม่ได้บนโลกใบนี้ หากเราไม่สามารถสร้าง “สันติสุข” ให้บังเกิดขึ้นได้ในใจเรา

เช่นเดียวกัน…เราคงไม่อาจพูดถึงการรับใช้"สังคม" รับใช้"ประชาชน" หรือรับใช้"มนุษยชาติ"ได้... หากคนที่อยู่"ใกล้ตัว" เรายังไม่ได้รับการ “ดูแล”

ตราบเท่าที่เรายังไม่สามารถทำให้คนใน “ครอบครัวของเรา” มีความสุขได้ ...

เราก็ไม่น่าจะหวังไปไกลว่าเราจะสามารถให้ความสุขแก่ "ผู้คนในสังคม"ได้...

ชีวิตเป็นของน้อย

ก่อนที่จะสายเกินไป…

ลองหันกลับมาให้ “เวลา” เพื่อตัวเองและคนใกล้ตัวกันบ้างไหม?

หมายเลขบันทึก: 99022เขียนเมื่อ 27 พฤษภาคม 2007 23:42 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 18:46 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (15)
สวัสดียามดึกค่ะอาจารย์ ไม่เห็นอาจารย์มาอัพบล็อกหลายวัน เห็นว่ามี link ด้านข้างที่เป็น cbox มัน crack  ตัว web นี้โดน ICT block ไปแล้ว โปรแกรมเลยโดนไปด้วย ถ้าอาจารย์ต้องการเอาออก แนะนำวิธีให้ค่ะ

ไปที่ แก้ไขบล็อก แล้วลบรายการตามนี้ออกก็หายเกลี้ยง


<!-- BEGIN CBOX - http://www.cbox.ws -->
<div align="center" id="cboxdiv">
<iframe frameborder="0" width="160" height="305" src="http://www4.cbox.ws/box/?boxid=3164729&amp;boxtag=8338&amp;sec=main" marginheight="2" marginwidth="2" scrolling="auto" allowtransparency="yes" name="cboxmain" style="border:#DBE2ED 1px solid;" id="cboxmain"></iframe><br/>
<iframe frameborder="0" width="160" height="75"

src="http://www4.cbox.ws/box/?boxid=3164729&amp;boxtag=8338&amp;sec=form" marginheight="2" marginwidth="2" scrolling="no" allowtransparency="yes" name="cboxform" style="border:#DBE2ED 1px solid;border-top:0px" id="cboxform"></iframe>
</div>
<!-- END CBOX -->


Bonne nuit : )
P สวัสดียามดึกเช่นกันค่ะคุณ Little Jazz
ขอบคุณมากนะคะสำหรับคำแนะนำ จัดการแก้ไขเรียบร้อยแล้วค่ะ ...merci bien 
ที่ไม่ได้เข้ามาอ่านหรืออัพ blog นั้นเป็นเพราะช่วงที่ผ่านมามีงานเยอะมาก ๆ ค่ะ
มีลงพื้นที่ต่างจังหวัด... สุพรรณบุรีและกาญจนบุรี เป็นวิทยากรให้ "ศูนย์เรียนรู้ปราชญ์ชาวบ้าน" ด้านเกษตรอินทรีย์ตามแนวทางปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงค่ะ
แล้วก็ไปช่วยเป็น "คุณอำนวย" ให้กับงาน "จัดการความรู้ด้านคุณธรรมสถานศึกษา" ค่ะ
แล้วก็มีเพื่อนชาวฝรั่งเศสที่เคยทำงานด้วยกันด้านการจัดการทรัพยากรน้ำ (เคยมาเป็นนักวิจัย/ผู้เชี่ยวชาญประจำที่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์) มาสัมมนาที่เมืองไทย เลยช่วยไปทำหน้าที่ "ล่าม" สัมภาษณ์ผู้เกี่ยวข้องเชิง "นโยบาย" เกี่ยวกับปัญหาด้านการบริหารจัดการทรัพยากรของประเทศไทยเราค่ะ ได้ข้อมูลที่น่าสนใจมากค่ะ คงได้มีโอกาสแลกเปลี่ยนในโอกาสที่เหมาะสมค่ะ
คุณ Little Jazz สบายดีนะคะ
อยากเชิญชวนค่ะ หากมีเวลาและโอกาส...ไปร่วมฟังธรรมและปฏิบัติธรรมในวาระที่ท่านติช นัท ฮันห์เดินทางมาเยี่ยมเยือนเมืองไทยนะคะ
Bonne Nuit ค่ะ
ขอบคุณมากค่ะสำหรับคำเชิญ แต่เอ่อ...หนูนับถือคริสต์อ่ะค่ะ กลัวไปงานแบบนี้แล้วคนอื่นเขาลำบากใจ เพราะปกติเวลาฟังเทศน์คนพุทธต้องพนมมือไหว้ แต่คนคริสต์เขาไม่ทำกัน แถมยังเก้ๆ กังๆ ทำอะไรไม่ค่อยถูก คือเคยมีประสบการณ์ไปงานแบบนี้แล้วตกเป็นเป้าสายตานับร้อย (ฮึ่มๆๆ...ทำไม่เด็กนี่ไม่พนมมือนะ เดี๋ยวเถอะ ไม่รู้จักกาละเทศะ)

โดยส่วนตัวไม่ค่อยซีเรียส ฟังเทศน์ได้ ชอบด้วย ถ้าเจอพระที่เทศน์ดี เช่น ท่าน ว. วชิระเมธี  เป็นต้น ถ้าเรื่องที่เทศนาเป็นเรื่องกลางๆ เช่น สันติสุข สันติภาพ ความสงบ ความสมานฉันท์ ความรัก การให้อภัย แบบนี้ก็พอเข้าใจง่าย แต่ถ้ามีหลักศาสนาลึกๆ อาจจะไม่ค่อยรู้เรื่อง และต้องใช้ความพยายามมากสักหน่อย

จริงๆ แล้ว ก็รู้เรื่องราวของ ท่านติช นัท ฮันห์ ไม่มาก เคยอ่านจาก Time Magazine เท่านั้นเอง ถ้างานนี้เขามีถ่ายทอดทางโทรทัศน์คงมีโอกาสได้ดูค่ะ ...Merci beaucoup
  • ตามมาอ่านอีกครับ
  • ขอบคุณสำหรับโทรศัพท์ครับผม
  • ชอบอันนี้ครับผม
  • ก่อนที่จะสายเกินไป…

    ลองหันกลับมาให้ “เวลา” เพื่อตัวเองและคนใกล้ตัวกันบ้างไหม?

สวัสดีค่ะ อาจารย์ ถึงนานๆเขียนที คุณภาพอย่างนี้ก็ต้องคอยตามอ่านกันค่ะ

การปฏิบัติธรรมทำให้มองเห็นความสำคัญของสิ่งที่อยู่ใกล้ที่สุดที่ต้องจัดการก่อน นั่นคือจิตตน แล้วจะเกิดเมตตาไปถึงคนรอบข้างได้

สัจจธรรมค่ะ หากเราไม่สามารถสร้างสุขในตน และในครอบครัวได้ สุขที่เราจะไปสร้างให้สังคมที่อยู่นอกออกไป ก็เป็นไปได้ยากและไม่ใช่ของจริง

ปัทมาวดี โพชนุกูล ซูซูกิ

สวัสดีค่ะอาจารย์ตุ้ม

เรื่องราวของอาจารย์หนักแน่นและคงเส้นคงวาในเนื้อหาสาระแห่งธรรมค่ะ

รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

สวัสดีคะอาจารย์

  • พี่ขจิตแนะนำมาคะ
  • อ่านแล้วได้แนวคิด จะลองหาหนังสือที่อาจารย์แนะนำคะ
  • น่าจะให้ความสงบ เยือกเย็นแก่จิตใจที่สับสนได้
  • ทุกอย่างอยู่ที่ใจจริงๆคะ จิตที่สงบ จะนำความสุขมาสู่ใจ
  • ขอบคุณคะ 

วันนี้เข้ามาติดตามอ่านเป็นครั้งแรกนะคะสำหรับบันทึกของอาจารย์...นู่แหม่มนี่ตกข่าวจังเลย

ให้แง่คิดทุกกระบวนความนะคะ

ขอบพระคุณมากคะ

P คุณ Little Jazz คะ ไม่ว่าจะเป็นพุทธ คริสต์ หรืออิสลาม สิ่งที่เรามีร่วมกันคือ "ความดี ความงาม และความจริง" ค่ะ ตอนเรียนอยู่ที่ฝรั่งเศส ก็ได้ไปโบสถ์กับเพื่อนค่ะ ช่วงที่เพื่อนสวดมนต์ เราก็นั่งหลับตาฟังด้วยอารมณ์สบาย ๆ ค่ะ  เป็นการเจริญสติจากการฟังเสียงสวดมนต์ค่ะ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ให้เราทำใจเราให้ "ใส ๆ " แล้วกันนะคะ เป็น "ความดีสากล" ที่ทุกคนทำได้ค่ะ
ท่านติช นัท ฮันห์ จะสอนธรรมที่เรียบง่ายแต่ "ทรงพลัง" ค่ะ เช่น การฝึก "รู้ทั่วตัวพร้อม" โดยการตามลมหายใจ ท่านให้เราฝึกสติในทุกอิริยาบถ เช่น การนั่ง การเดิน หรือแม้แต่การล้างชามก็เป็นการล้างอย่างมีสติค่ะ คือ ไม่เอา "ใจ" เราออกนอก "กาย" นั่นก็คือ อย่าคิด "ฟุ้งซ่าน" หรือ "ปรุงแต่ง" เรื่องราวต่าง ๆ ที่มักทำให้ใจและความคิดเราไปผูกพันกับ "อดีต" หรือ "อนาคต" แต่ขอให้เราอยู่กับ "ปัจจุบันขณะ" ค่ะ คิดว่าทุกคนสามารถนำมาใช้ฝึกปฏิบัติในชีวิตประจำวันได้ไม่ยากนักค่ะ
คุณLittle Jazz ลองอ่านงานของท่านเรื่อง "Old Path White Cloud " ดูไหมคะ ตัวเองมีเล่มที่เป็นภาษาอังกฤษด้วยค่ะ ค่อนข้างหนาหน่อยนะคะ หากสนใจจะให้ยืมอ่านด้วยความยินดียิ่งค่ะ 
P พอดีลงพื้นที่ที่กาญจนบุรีค่ะ เส้นทางจากเมืองกาญจน์กลับกำแพงแสนต้องผ่านบ้าน "หนองขาว" ก็เลยคิดถึงคนที่มีบ้านอยู่ที่นี่ คิดถึงพื้นที่นาข้าวที่เราน่าจะมาทำเวทีเรื่อง "นาอินทรีย์" (แสดงว่าจิตของเราทำงานมีประสิทธิภาพมากเลยนะนี่ สามารถคิดเชื่อมโยงไปได้ทุกเรื่อง) และก็อยากสอบถามข่าวคราวอาจารย์ด้วยค่ะ มีโอกาสจะโทรติดต่ออีกนะคะ
ตอนที่เขียนข้อความนี้ในบันทึก ก็ได้ "ทบทวน" ตัวเองไปด้วยค่ะ
  • ก่อนที่จะสายเกินไป…

    ลองหันกลับมาให้ “เวลา” เพื่อตัวเองและคนใกล้ตัวกันบ้างไหม?

  • เป็นเพราะช่วงหลายปีที่ผ่านมา พบว่าเวลาในชีวิตถูกใช้ไปกับหลายเรื่องมากค่ะ ซึ่งจะว่าไปแล้ว...ทุกเรื่องที่ทำก็เป็น "ความสุข" ในชีวิตนะคะ เพียงแต่ว่าช่วงหลัง ๆ นี้ สุขภาพตัวเองไม่ค่อยจะดีนักค่ะ ยังคงลงพื้นที่บ่อย ๆ เดินทางไกลบ่อย ๆ ทำงานดึกบ่อย ๆ ซึ่งแม้ใจจะสู้แต่ก็ไม่สมดุลย์กับอายุขัยและสังขารกายที่ร่วงโรยค่ะ คงต้องยอมรับกระมังว่าสังขารเราอยู่ในช่วง "ขาลง" เสียแล้ว และต้องให้เวลาในการดูแลสุขภาพตัวเองมากขึ้นเพราะยังไม่อยาก "ละสังขาร" ในเร็ววันนี้ค่ะ
     วันเวลาล่วงไป ๆ บัดเดี๋ยวนี้เราทำอะไรอยู่....
    P สวัสดีค่ะอาจารย์ดร.ยุวนุช
    จริง ๆ แล้วก็อยากเขียนบันทึกบ่อยกว่านี้นะคะ มีเรื่องราวมากมายที่อยากแบ่งปันและแลกเปลี่ยนค่ะ เพียงแต่ว่ามีข้อจำกัดเรื่องเวลาซึ่งคงต้อง "บริหาร" ให้มีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ค่ะ
    ขอบคุณสำหรับข้อคิดเห็นนะคะ รู้สึกว่าตัวเองได้รับ "พลัง" จากการอ่านแม้ข้อความสั้น ๆ ของอาจารย์ที่เขียนมาค่ะ
    ใช่แล้วค่ะ ...การปฏิบัติธรรมจะทำให้ใจเรามีความสุข เพราะเป็นการ "เติมเต็ม" สิ่งที่ขาดหายไปในชีวิต...เป็นสิ่งสำคัญที่ผู้คนบนโลกใบนี้กำลังแสวงหาค่ะ
    แล้วเมื่อเรามีความสุข...เราก็อยากให้คนอื่น ๆ มีความสุขไปด้วยค่ะ
    ...อยากให้ความรักแก่คนทั้งโลก
    ...อยากจะให้โชคแก่คนทั้งหล้า
    ...อยากให้รอยยิ้มลบคราบน้ำตา
    ...อยากให้ชีวาแก่คนทั้งปวง

    อาจารย์ปัทคะ

    ขอบคุณที่ตามอ่านนะคะ

    เรื่องทางวิชาการก็อยากแลกเปลี่ยนนะคะ เพียงแต่รู้สึกว่ามีผู้บันทึกกันพอควรแล้วน่ะค่ะ

    ดูแลสุขภาพเช่นกันค่ะ

     

    P สวัสดีค่ะคุณกมลนารี
    ดีใจที่ได้รู้จักแฟนคลับของอาจารย์ขจิตอีกท่านค่ะ
    คุณกมลนารีลองแบ่งเวลาในชีวิตเพื่อการ "ออกกำลังใจ" ดูบ้างนะคะ ทำได้หลายวิธีค่ะ การอ่านหนังสือดี ๆ ที่ทำให้จิตใจแจ่มใสเบิกบานก็เป็นวิธีหนึ่งค่ะ
    ร่างกายเราถ้าไม่ได้ "อาบน้ำ" หลาย ๆ วันก็คงจะไม่ไหว คงอยู่ไม่ได้นะคะ เพราะคงเหม็นน่าดู...
    ใจเราก็เช่นกันค่ะ เราคงต้อง "เจริญสมาธิ" เพื่อเป็นการชะล้างคราบสกปรกที่มาเกาะติดเนื้อใจเราค่ะ ถ้าเราไม่ทำบ่อย ๆ ใจเราก็ขาดพลัง หากเราสะสมความไม่สบายใจเรื่อยไป วันหนึ่งเราอาจมีอาการ "ป่วยใจ" โดยที่เราไม่ทันรู้ตัวค่ะ
    แบ่งเวลา "หยุดคิด" สักชั่วโมงละหนึ่งนาทีดูนะคะ
    P ดีใจจังที่หนูแหม่มแวะมาเยี่ยมค่ะ
    บันทึกของหนูแหม่มก็ดีมากค่ะ
    อ่านแล้วได้ประโยชน์ ได้ข้อคิดดีค่ะ
    ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ

    สวัสดีค่ะ อาจารย์

    อ้วนเพิ่งเข้ามารู้จักเพราะ search หาคำว่า peace and harmony ค่ะ

    อ่านที่อาจารย์เขียนแล้วก็อิ่มใจมาก หนังสือบางเล่มเคยอ่านแล้วแต่คงต้องกลับไปอ่านอีก

    บางเล่มยังไม่เคย ขอบคุณที่อาจารย์ช่วยแนะนำนะคะ แล้วจะแวะเข้ามาทักทายอีกค่ะ

    พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
    ClassStart
    ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
    ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
    ClassStart Books
    โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท