ได้เวลากลับมาจรดอักษรแห่งความรู้สึกที่นี่อีกแล้วค่ะ เป็นวันที่ครูแป๋มโล่งอกนักเรียนโล่งใจ  กับการผ่านพ้นไปของการสอบกลางภาคนักเรียนม.ปลาย  ต่อไปก็เป็นมหกรรมตรวจและลงคะแนนที่แสนจะลำบากใจนิดนึง  ที่นี่เด็กทำข้อสอบเต็มเวลาค่ะ  โดยเฉพาะห้องที่ครูแป๋มคุมสอบ  เวลา 2 ชั่วโมงก็จะทำครบทั้ง 2 ชั่วโมงค่ะ  กว่าจะได้กลับบ้านก็เกือบห้าโมงเย็น  อ่วมทั้งครูทั้งนักเรียนนิ...ขอไปตรวจข้อสอบก่อนนะคะ  เดี๋ยวจะเล่าให้ฟังค่ะ.

สอนทั้ง 2/9 และ 2/10 เด็กๆโอเคขึ้นมากๆค่ะ  มากจนเห็นได้ชัด  เขารู้จักคุณค่าในตัวเอง  และยังเห็นคุณค่าในตัวผู้อื่นด้วย...รอยยิ้ม  เสียงหัวเราะ ช่างดูจับใจของแป๋มเหลือเกินค่ะ

ย่างเข้าวันใหม่  ฝนกำลังตกแรงมาก  หนาวค่ะ  พรุ่งนี้จะไปโรงเรียนไหวไหมต้องห่มผ้าให้อุ่นเข้าไว้  เดี๋ยวจะไม่สบาย  ตอนนี้ก็อ่านหนังสือไป  ทำงานไป  มองออกไปนอกหน้าต่าง  เม็ดฝนกระทบแสงไฟข้างทางสวยมากค่ะ

วันนี้เปิดเรียนหลังจากปิดตั้ง4วันแน่ะค่ะ..วันนี้สอน 3 ห้อง. บรรยากาศม.2/10สนุกสนานมากๆกิจกรรมเต็มไปด้วยความเซอร์ไพรส์ค่ะ..แน่นอนว่า ม.6/6 นุกนิกยังทำหน้าที่ได้ดีเช่นเดิม อึ้ง..ค่ะ..และห้องนี้...ม.6/5 ที่วันนี้ทุกคนดู solf ลงมากคาดว่าคงเข้าใจครูแป๋มกันบ้างแล้ว..โอเคนะกับการจัดการเรียนรู้แบบนี้....มีรอยยิ้ม..โค้กเอาบันทึกคะแนนมาให้  มานั่งหน้า  สาวๆพอพูดถึงความต้องการเพศของลูกหญิงชาย..ก็มีฮาค่ะ....วันนี้เรียนเรื่อง DNA กับ RNA ค่ะ.. 

ได้รับโทรศัพท์จากเพื่อนรุ่นพี่ที่เรียนด้วยกันป.เอกด้วยกัน  บอกว่าวันนี้มีพิธีไหว้ครูของมหาวิทยาลัยที่เรียนอยู่  หวนให้นึกถึงพิธีไหว้ครูของโรงเรียน  เป็นการมอบตัวเป็นศิษย์ที่เรียกว่า..ศิษย์มีครู... เป็นพีธีที่เรียกว่าศักดิ์สิทธิ์  การเป็นศิษย์ต้องไม่มีข้อแม้  ข้าพเจ้าถือยิ่งนักเรื่องนี้  ผู้ใดลบหลู่คุณครูบาอาจารย์  ผู้นั้นจะต้องพบกับความพินาศ  จะทำการสิ่งใดก็ไร้ผล  แว่ว..มาแล้ว...พระคุณที่ 3 บทเพลงที่ข้าพเจ้าสะเทือนใจเป็นที่สุด...ขอไปทำหน้าที่ศิษย์ที่ดีก่อนนะคะ.

เช้านี้ตื่นขึ้นมาด้วยความงัวเงีย  เพราะเหตุว่ามีเหตุให้หลับตานอนไม่ลง  กังวลเสียใจในเรื่องราวบางอย่าง  ดีที่มีกำลังใจชั้นยอดที่ต่างห่วงใยครูของเขา  เพื่อนร่วมงานที่ทราบถึงความทุกข์ใจของครูแป๋ม  โดยเฉพาะบูรพาจารย์ผู้ให้ชีวิตจิตวิญญานครูมอบสู่ใจครูแป๋มอย่างเต็มเปี่ยม  นั่นเอง ครูแป๋มจึงคิดได้ว่าการที่เราทุกข์  เราเครียด  เราเสียใจหาใช่เราทรยศต่อวิชาชีพไม่  ตรงข้ามเรากลับอุทิศใจกายโดยไม่เห็นแก่เหน็ดเหนื่อย  รักเมตตาศิษย์ทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน  มีความยุติธรรมเสมอมา  หากเขาคิดได้ก็คงกลับมาหาเรา  และแน่นอนครูแป๋มพร้อมเสมอที่จะให้อภัย  อ้าแขนรับกลับมาเป็นเช่นเดิม  เข้าใจกันและกันอีกครั้งค่ะ  (ปล.พ่นยาหอบหืดเป็นระยะๆเพื่อรักษาชีวิตให้อยู่ดูโลกให้นานๆ เพื่อจักอยู่ทำประโยชน์ที่ตั้งใจไว้ให้สำเร็จก่อน...ที่จะจากโลกนี้ไปค่ะ...)  ยังรอ..รอ..

ตื่นแต่เช้าเพราะนอนไม่ค่อยจะหลับ  ห่วงหน้าพะวงหลัง  งานเข้าค่ะ  เรียน  สอน  นักวิจัยร่วม เป็นหน้าที่หลักๆ  หน้าที่รองนอกจากนี้คือการดูแลคนป่วยโรคมะเร็ง  วิทยากรค่ายอาสาพัฒนาสิ่งแวดล้อม  เวลาทีเหลือเช็คพฤติกรรมและลงคะแนนนักเรียนให้เรียบร้อยอีกที  โรงเยนหยุด 2 วันติดต่อกัน  แถมด้วยเสาร์อาทิตย์ คิดถึงโรงเรียนค่ะ 

วันนี้ค่อนข้างจะเฉามือ  ด้วยมีเมลล์และบันทึกน้อยกว่าทุกวัน  ด้วยวันนี้เป็นวันสอบ gat pat วันแรกของพวกเขา  เด็กๆคงจะเหนื่อยและล้าจากการทำข้อสอบ  มีเพียงยายอ๊อฟและเพื่อนผู้ไม่ออกนามไม่กี่คนที่เข้ามาทักทาย  มาบ่น (นิดๆ)ให้ฟัง

อยากบอกให้นักเรียนทุกคนสู้ๆ นะคะ ครูแป๋มขอเอาใจช่วยค่ะ. 

ได้คุยกับนักเรียนม6/8คนหนึ่ง  สร้างแรงบันดาลใจให้กับพวกเขามากในการที่เห็นเพื่อน 6/7สำแดงเดชเมื่อวาน  แถมท้าย  พวกเขาจะมีอะไรมากกว่านี้  ถ้าเวลาพอ นะจะบอกให้  เล่นเอาผู้ฟังอึ้ง  เพราะเห็นหลักฐานจะจะ..อิอิ..จะได้ผลไหมหนอ...

วันนี้ในชั่วโมงที่ 8 รายวิชาชีววิทยา 4 ชั้นม.6/7 นักเรียนทั้งห้องได้คิดที่จะทำกิจกรรมที่แสดงถึงความสามัคคีของทุกคน โดยการนำของหัวหน้าห้อง นายแบล็ก : ศศิวงศ์ พรมจันทร์ ที่ห่วงใยเพื่อนๆที่ยังไม่ได้สอบ oral-test อันแสดงถึง ความล้มเหลวในกระบวนการparticipation ประมาณเที่ยงคืนครูแป๋มได้รับโทรศัพท์จากเขา มีการแนะนำเล็กน้อยค่ะ. น่าภูมิใจที่ทุกคนร่วมไม้ร่วมมือกัน ในการกู้เอกราช อุ๊ย! กู้ความเป็นตัวตนของพวกเขาออกมา..แล้วครูแป๋มจะนำภาพการทำกิจกรรม  รวมทั้งจะได้มาเล่าเรื่องให้ทุกท่านได้ฟังและชมในบันทึกหน้านะคะ...วันนี้ขออนุญาตไปแอบปลื้มก่อนดีกว่า..อิอิ..แล้วเจอกันค่ะ..  

เช้าวันที่ 5กค. เป็นวันคล้ายวันเกิด  แป๋มตื่นแต่เช้าไปวัดค่ะ ทำบุญวันเกิด ปล่อยนกปล่อยปลา แถมเต่าอีกต่างหาก นัยว่าจะได้อายุยืน อืม..ค่ะปล่อยก็ปล่อยพ่อจะได้สบายใจ  และหากพ่อสบายใจ  แป๋มก็มีความสุข  ไชโย..วันนี้ดีจัง  ปล.กว่าจะนึกได้ว่าจะบันทึกแต่วัน  นี่เขาวันใหม่แล้วค่ะ

วันนี้มีการทำบุญตักบาตร ข้าวสารอาหารแห้งของผู้บริหาร ครู นักเรียน มีการฟังพระธรรมเทศนาจากพระคุณเจ้า วัดโบสถ์ เด็กๆตั้งใจรับศีล  และเตรียมของใส่บาตรมาแต่เช้า สำหรับครูแป๋มแล้ว ถือว่าเป็นการทำบุญในวันคล้ายวันเกิดก็ว่าได้  เพราะว่าใกล้แล้วค่ะ วันเกิดจริงก็อีก 2 วัน อิ่มเอมใจ กับรอยยิ้มสดใสของชาวส.ธ.พ.ทุกคนค่ะ.

โค้กขออนุญาตจัดกิจกรรมที่เกิดจากความร่วมมือกันของห้องม.6/5  ทุกคนจะตั้งคำถามคนละ 1 คำถามมาให้โค้ก  โค้กจะเป็นพิธีกรคอยถามเพื่อนที่ยังไม่มีคะแนน  ประโยชน์ของคำถามจะมีมากมายหากทุกคนมีส่วนร่วมในการตอบ  แต่ทุกคนกลัวข้อสอบรั่ว  จึงถามเฉพาะผู้ที่ถูกเรียกค่อยๆเท่านั้น  แต่ขอชมเชยการแบ่งงานแบ่งหน้าที่กันดีค่ะ  แต่หากมีเวลานิด ครูว่าหากมีคนคอยจัดลำดับจะดีมากนะครูว่า  โค้กว่าไงล่ะจ๊ะ....สรุปโดยรวม จัดอยู่ในขั้นที่เรียกว่า ดีค่ะ

เช้านี้ครูที่ปรึกษานัดนักเรียนม.1 เวลา6.30น. ที่วัดโบสถ์ ในค่ายสุรธรรมพิทักษ์ วันนี้พ่อมีนัดตีกอล์ฟกับก๊วนกอล์ฟแต่เช้า ก็เลยให้พ่อมาส่งที่วัดก่อน กิจกรรมวันนี้เป็นการเข้าค่ายคุณธรรม  ซึ่งต่างจากเมื่อวานที่เป็นค่ายการฝึกวินัย ที่กองร้อยปฏิบัติการจิตวิทยา(ปจว.)ค่ายสุรธรรมพิทักษ์ เด็กๆต่างมาเล่าสู่ครูแป๋มฟังอย่างสนุกสนาน ปนการบ่นนิดๆว่าเมื่อย..แหม..ใช่สิจ๊ะ  ก็ฝึกให้มีวินัยนี่จ๊ะ.  วกมาวันนี้ค่ะกิจกรรมเด่นๆที่ครูแป๋มประทับใจนอกจากการเจริญภาวนาแล้ว เกมส์นับเลขเป็นอีกกิจกรรมที่น่าสนใจ  เด็กๆสนุกสนานแข่งกันเป็นโซนๆๆ  สร้างเสริมความสามัคคีดีค่ะ  กิจกรรมบำเพ็ญประโยชน์ก็ไม่ธรรมดา  เด็กๆก็ทำได้ดี  แม้บางคนอาจดูขัดเขินด้วยทางบ้านไม่เคยทำอะไร ก็ได้เรียนรู้ถึงความลำบากของพ่อแม่ในการทำงานบ้าน..ก่อนที่จะปิดค่ายแยกย้ายกันกลับบ้าน...จบลงแบบประทับใจจริงๆค่ะ. 

เป็นอีกวันที่เหนื่อยพอควร  งานเข้าสารพัด  แต่โชคดีที่นักเรียนรู้จักรับผิดชอบภาระงานของตน  ใครที่ยังไม่สอบจุดประสงค์ก็ตามสอบนอกเวลา  นี่เป็นเรื่องของม.6 ส่วนน้องม.2 นั้นเล่าหลังจากได้ชมวีซีดี  การทำความดีในรายวิชาชีววิทยาและวิทยาศาสตร์  ต่างเร่งอยากเสนอความคิดเห็นของตนเอง  ด้วยความมั่นใจในแนวคิดของตนเอง  ครูแป๋มไม่ว่าค่ะหากใครจะมีแนวคิดที่แปลกจากเพื่อนๆ  เพราะเป็นจุดเริ่มการคิดนอกกรอบ  ขอเพียงให้ใช้หลักของเหตุและผลถูกต้องทั้งนั้นแหละจ้า...

หนึ่งใน 3 ที่ครูแป๋มพูดถึงเมื่อกี้ ครูแป๋มมีความประทับใจเขาเป็นพิเศษอยู่เรื่องหนึ่ง คือ เป็น "ยอดนักอ่าน" หนังสือ (การ์ตูน) ค่ะ...แต่ช้าก่อนค่ะ การอ่านหลายคนเข้าใจว่าต้องเป็นหนังสือเรียนเท่านั้น หากในความจริงหนังสืออะไรก็ได้ที่ชอบ ขอให้อ่านจริงๆเถอะ...ที่เชียร์นี้..ก็เพราะว่า..เอ่อ..เขาอ่านการ์ตูนเรื่องเดียวกับที่ครูแป๋มชอบด้วยค่ะ ฮั่นแน่อยากรู้สิคะว่าเรื่องอะไร...บอกให้ก็ได้ว่า เรื่อง "คำสาปฟาโรห์" ยุคครูแป๋ม แต่ยุคนี้เปลี่ยนชื่อเป็น "สุสานฟาโรห์"ค่ะ อ๋อ..หลายคนสิคะ ใครที่ติดการ์ตูนเรื่องนี้  โดยเฉพาะสาวๆจะบอกว่า.."พระเอกล้อ..หล่อ.."ค่ะ แต่สำหรับเขา ดช.สิทธิพงษ์  สอนกล้า เหตุผลคืออะไรนั้น เขาเท่านั้นที่จะรู้ดี..ที่แน่ๆ..เราคอเดียวกัน...

วันนี้มีการถ่ายทำรายการโทรทัศน์คือ "รายการรถโรงเรียน" นักเรียนต่างเต้นที่จะได้พบกับดาราที่ชอบ โดยเฉพาะเด็กม.ต้น ห้องครูแป๋มที่มีสอนวันนี้ ชื่นชมก่อนนะคะ สำหรับ ม.2/9 ที่มาเรียนคาบ1-2 ครบทุกคน...แต่ภาคบ่ายสิคะ.มีการถ่ายทำบริเวณหน้าอาคาร 4 นักเรียนกรูไปรวมกันที่นั่นราวกับนัด...เว้นแต่..เขา 3 คน ใครเหรอคะ..บอกให้ก็ได้ว่าเขาคือ ดช.จิรพล สมิตานนท์, ดช.สิทธิพงษ์ สอนกล้า และหัวหน้า คือ ดช.เทพพทักษ์ เฮี้ยนชาศรี ม.2/10 ค่ะ. ที่มารอเรียนอย่างตั้งอกตั้งใจ ปลื้มค่ะ ปลื้ม...แฟ้มบุคคลขอปรบมือให้ค่ะ. ครูแป๋มเข้าใจดีว่า วัยรุ่นนั้นก็แน่นอนว่าชอบมากๆกับดาราในดวงใจ พวกเขาก็เช่นกันค่ะ. แต่ในเมื่อครูยังไม่อนุญาต (ถ้ามาขอครูแป๋มก็จะให้นะคะ เพราะชอบเหมือนกัน..แบบว่า..ยังวัยรุ่นอยู่เนอะ..อิอิ..)พวก กเขาก็มีความรับผิดชอบที่จะมาเรียนทั้งที่เพื่อนๆ ไปชื่นชมศิลปินหมดแล้ว...อืม..เด็กที่ดีแบบนี้ สมควรได้รับการส่งเสริมเขานะคะ ไม่ได้บังคับ แต่เด็กคิดเองค่ะ...ที่สำคัญ..พวกเขาเป็น "เด็กห้องท้าย" ค่ะ.

สอนระบบหมุนเวียนโลหิตและการทำงานของหัวใจ  ให้กับนักเรียนม2/10 ที่ได้ชื่อว่าเฮี้ยวสุดๆ..แป๋มกลับมองว่าภายใต้ความซนของเขา  แฝงความฉลาดภายในเอาไว้มากมายค่ะ 

เช้าวันนี้ ประมาณเก้าโมง  "หนูแดง" แม่แมวแสนรักถูกรถชนตาย  เศร้าค่ะ ร้องไห้ครึ่งวัน "ทองเทา" แมวเพศผู้เข้ามาปลอบใจและหลับไปทั้งคู่พร้อมคราบน้ำตา  แห่งความอาดูร  ไปเกิดใหม่บนสวรรค์นะ "หนูแดง" แม่รักหนู เห็นมาตั้งแต่เกิด หอบหิ้วกันมาโคราช จนหนูตั้งท้องออกลูก ยังเลี้ยงลูกไม่เป็น ลูกก็ตายกลับมาจากทำงานนั่นเศร้าครั้งแรก  วันนี้เจ้าได้ตายตามลูกๆของเจ้าไป  จงไปสู่สุคตินะ แม่สัญญาจะดูแล "ทองเทา" พี่ของเช้าให้ดีที่สุดจ๊ะ...แม่รักหนูนะ "หนูแดง"ของแม่.

คิดถึงท่านประธาน  ทั้งการขยันเรียนแม้อบรมอยู่  ภาพความตื่น(เต้น)ดีใจกับเขา5/7 ที่ทดสอบสิ่งประดิษฐ์  บวกรอยยิ้มทุกครั้งที่พบครู  ประทับใจสุดๆจ้า..

อาจารย์ครับ ผมได้ทราบข่าวว่าอาจารย์จะย้ายไปสอนที่โรงเรียนอื่นจริงหรือเปล่าครับ
(ถ้าจริงจะไปสอนที่ไหนครับ แล้วอาจารย์จะกลับมาที่นี่อีกหรือเปล่าครับ)
อาจารย์เป็นผู้ให้ที่ไม่หวังผลตอบแทนจริงๆ นิสัยร่าเริงน่ารัก และเป็นกันเองกับเด็กนักเรียน
ผมรู้สึกถูกชะตากับอาจารย์มากเลยครับ

                                                                                  จากเด็กห้องท้าย

ปีเก่ากำลังจะผ่านไป ปีใหม่ก็ใกล้เข้ามา เวลาที่เหลืออยู่ คุณทำความดีเพื่อพ่อหลวงของเรารึยัง?

แม้นักเรียนห้องแรกๆจะยอมรับความสามารถเด็กห้องท้าย  อนิจจา...สิ่งที่ยากที่สุด  คือ  "การได้รับการยอมรับจากผู้เป็นครู"  ที่นอกจากจะไม่ให้กำลังใจ  ยังสร้างความทุกข์(ใจ) ให้กับเด็กๆอีก  ผิดหรือที่เขาอยู่ห้องท้าย...สิ่งที่ข้าพเจ้าทำได้...."จงพิสูจน์ตัวเองให้ทุกคนเห็น"นะลูก  ระยะทางใช้พิสูจน์ม้า  แต่กาลเวลาจะพิสูจน์คนจ๊ะ....

สุขใจจังวันนี้ทำให้เด็กแผนวิทย์ยอมรับความสามารถเด็กห้องท้ายได้....ยิ้มค่ะยิ้ม

น่าสงสารเด็กเรียนดีหลายต่อหลายคน  ที่ทางบ้านกดดันให้แข่งขันกันเอง  ทั้งที่วัยรุ่นควรจะได้มีเวลาแห่งความสนุกส่วนตัวบ้าง  เฮ้อ!  เข้าใจทั้ง 2 ฝ่ายคือครอบครัวและเด็กนั่นแหละค่ะ  classroommeeting ครานี้เห็นทีต้องยกเป็นประเด็นแรกๆแล้วค่ะ