ตามประวัติเดิมอำเภอระโนด มีฐานะเป็นกิ่งอำเภอ ขึ้นกับอำเภอสทิงพระ ได้ยกฐานะขึ้นเป็นอำเภอ เมื่อ ปี พ.ศ. 2467 ตามที่ผู้รู้ สันนิฐานว่า ชื่อของอำเภอระโนดน่าจะมาจากสมมุติฐาน 2 ทาง "ระโนด" ที่เพี้ยนมาจากคำว่า "โตนด" (ตะโหนด) ซึ่งเป็นต้นตาลโตนด ที่มีอยู่ในพื้นที่ตั้งแต่สมัยโบราณ และมีคำว่า " ร " อยู่หน้าพยางค์นั้น เนื่องจากต้นตาลที่ปลูกไว้หรือที่เห็นในครั้งก่อน ๆ งอกเป็นแถวและต้นชิดกัน เมื่อขึ้นไปยังต้นหนึ่งแล้วจะสามารถไต่ราวไปยัง ต้นอื่นได้สะดวกตลอดทั้งแถว การไต่ราวสะดวกนี้เอง จึงเรียนต้นโตนดที่ปลูกไว้นั้นว่า "โหนดราว" หรือ "ราวโหนด" ชาวบ้านเลยเอาชื่อนี้มาเรียกชื่อว่า "บ้านราวโหนด" ต่อมาเพี้ยนมาเป็น "บ้านระโนด " อีกสมมุติฐานประการที่สอง "ระโนด" ที่เพี้ยนมาจากคำว่า "ระน๊ด" เป็นสำเนียงภาษาขอม แปลว่า "คราด" ซึ่งเป็นเครื่องมือชนิดหนึ่งที่ใช้คราดพื้น พื้นที่นาสำหรับปลูกพืชหรือปักดำต้นข้าว เมื่อปี พ.ศ. 2505 ได้เปลี่ยนตัวสะกดมาจากคำว่า "ระโนต" อักษร "ต" สะกดเป็น "ระโนด" อักษร "ด" สะกด เมื่อปี พ.ศ. 2521 ได้ยกตำบลโรง ตำบลเกาะใหญ่ และตำบลเชิงแส ตั้งเป็นกิ่งอำเภอ คือกิ่งอำเภอกระแสสินธุ์ เมื่อปี พ.ศ. 2522 กระทรวงมหาดไทย ได้ประกาศเปิดเขตพัฒนาชุมชนคลุมทั้งอำเภอ มี จำนวน 10 ตำบล เมื่อปี พ.ศ. 2525 อำเภอได้ขอตั้งตำบลเพิ่มขึ้นอีก 1 ตำบล คือตำบลบ้านขาว ซึ่งแยกมาจากตำบลตะเครียะ ปี พ.ศ. 2532 ได้ตั้งตำบลแดนสงวน แยกมาจากตำบลคลองแดน ปัจจุบันอำเภอระโนด แบ่งเขตการปกครองเป็น 12 ตำบล 73 หมู่บ้าน Ø ที่ตั้งอาณาเขตและการปกครอง อำเภอระโนด เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดสงขลา ตั้งอยู่ทางชายฝั่งคาบสมุทรสทิงพระ ทะเลด้านตะวันออกภาคใต้ของประเทศไทย ประมาณเส้นรุ้ง 7.7 องศาเหนือ และเส้นแวงที่ 100.3 องศาตะวันออก มีเนื้อที่ประมาณ 490,083 ไร่ หรือ 784.13 ตารางกิโลกรัม อยู่ห่างจากจังหวัดสงขลา ระยะทางประมาณ 106 กิโลเมตรโดยทางหลวงแผ่นดิน หมายเลข 1884 มีอาณาเขต ดังนี้ ทิศเหนือ จดอำเภอชะอวด อำเภอหัวไทร จังหวัดนครศรีธรรมราช ทิศใต้ จดอำเภอสทิงพระ อำเภอกระแสสินธุ์ จังหวัดสงขลา ทิศตะวันออก จดอ่าวไทย ทิศตะวันตก จดทะเลสาบสงขลาอำเภอเมืองพัทลุง และอำเภอควนขนุนจังหวัดพัทลุง