ประวัติย่อ

เป็นคนจังหวัดอุดรธานีตั้งแต่เกิด จบมัธยมปลายที่โรงเรียนอุดรพิทยานุกูล เมื่อเกือบ 30 ปีที่แล้ว ไม่ค่อยได้เดินทางไปไหน ก็เลยอยากจะไปอยู่ทางเหนือบ้าง โชคดีที่เอนสะท้านได้มาอยู่ ม.ช. แต่โชคไม่ดีก็ตรงที่เรียนที่ ม.ช. ได้เพียง 2 ปี พ่อขุนก็เรียกตัวให้ไปเรียนที่นั่นถึงจะจบ แล้วก็สอบเข้ารับราชการกรมสรรพากร(สมัยโน้นเค้าแยกสอบเป็นรายภาค ก็ดั้นด้นไปสอบกับเขาถึงภาคใต้จังหวัดสงขลา เพราะคุณพ่อกับคุณแม่บอกว่ารับราชการน่ะดีแล้วลูก เข้ารับราชเป็นคนเก็บภาษีที่จังหวัดสระบุรีเป็นจังหวัดแรกและด้วยความอยากอยู่ภาคเหนือก็เลยจีบสาวเหนือที่นั่งโต๊ะทำงานข้างๆ(ไม่ต้องเหนื่อยแรงไปหาไกล) จนปัจจุบันได้มาอยู่ภาคเหนือเป็นคนเหนือได้สิบกว่าปีแล้ว การเป็นคนเก็บภาษีนี่ค่อนข้างจะลำบาก คนภายนอกไม่ค่อยอยากจะคบเพราะเขากลัวจะไปเก็บภาษีเขา(อะไรกันเนี้ย) จึงไม่ค่อยอยากจะบอกใครว่าทำงานสรรพากร ได้แต่บอกว่าทำงานอยู่ศาลากลาง ครับผม. แต่ไม่ว่าจะยังไงเราก็เพียรบอกลูกเราซึ่งมีอยู่ตัวเดียว เอ้ย! คนเดียว ว่า คุณพ่อกับคุณแม่ภูมิใจนะที่ทำงานสรรพากรเพราะทำงานเกี่ยวกับภาษีอากรซึ่งเป็นอาชีพที่หารายได้เพื่อนำไปพัฒนาประเทศ ลูกดูถนนหนทางซิ ลูกดูโรงพยาบาลซิ ลูกดูโรงเรียนของลูกซิ อีกหน่อยลูกเข้ามหาวิทยาลัยลูกก็จะได้เห็น แล้วก็สอบชิงทุนหลวงไปศึกษาต่อเพื่อกลับมาพัฒนาประเทศของเรานะลูกนะ. จบประวัติย่อครับผม.