ผมว่า ผมเกิดมาโชคดีมากครับ...
ไปไหนมีคนช่วยเหลือตลอด...ช่วยค้นหนังสือให้
ช่วยให้แนวคิด...มีเพื่อนไม่โดดเดี่ยวเลย
ทั้งที่น่าโดดเดี่ยว
ไปไหนคนมาคอยยื่นมือช่วย...มีคนมาซื้อขนมให้...มีเพื่อนมาหา
มีเพื่อนโทรมาถามข่าวคราว
อะไรจะโชคดีปานนี้...
ทำให้ผมต้อง...
มีจิตใจ..รอยยิ้ม...ช่วยเหลือ...
คนอื่นๆ...ทั้งรู้จัก...และไม่รู้จักมากๆ...
ผลบุญจะได้กลับคืนบ้าง...
เพราะ "ตัวตน" ทำให้เกิดความแตกต่าง
เพราะ "อัตตา" ทำให้เรารู้สึกยิ่งใหญ่เหนือคนอื่น
แต่เมื่อลดตัวลงโอบกอดผืนดิน
เราจะสัมผัสถึงความอ่อนน้อมที่ซ่อนอยู่ในใจ
รู้สึกถึงความเป็นหนึ่งเดียวของเราและพื้นโลก
รู้ถึง "ตัวตน" ที่เล็กลง...
>>>>>>
มารับโทรศัพท์น้องสาวที่หน้าห้องทำงาน...เห็นโปสเตอร์...และถ้อยคำลึกซึ้งและเตือนตนข้างบน
แจ้งข่าวร้ายก่อน...ตรงเล็บนิ้วชี้ซ้ายของแม่เลือดไหลไม่หยุด
ชุ่มมากตอนกลางคืน...ผมบอกล้างแผล...ปิดก๊อชให้แน่น...สวมถุงเท้า...เพราะก๊อชชอบหลุดเวลานอน...ถ้าคืนนี้ไม่ดีขึ้น ต้องพาแม่ไปโรงพยาบาล
แจ้งข้าวดี...น้องสาวคนเล็ก...ไปตรวจปัสสาวะ...ตั้งครรภ์แล้ว...หลังจากแต่งงานมานาน
ข่าวดี คู่กับ ข่าวร้ายเสมอ...