จัดห้องพระใหม่ ...ในวันนี้

เจอสมุดบันทึกของใครคนหนึ่งที่คาดว่าน่าจะเป็นเพื่อนของพ่อที่เขียนสิ่งมีค่าไว้มากมาย

..

มีทั้งคำสอน

สุภาษิต..คำคม

และที่สำคัญ มีสมุนไพร ยาไทยที่หล่อนจดเก็บไว้ ...รักษาโรคมากมาย.. เช่น อหิวาห์ฯ เหน็บชา ริดสีดวง ฝีในท้อง บาดทะยัก ..

..

เออแหนะ!!..มีวิธีการทำสลัดน้ำผึ้งด้วย!! ...น่าสนใจทีเดียว

อาจารย์ธวัชชัย ครับ

ชอบภาพที่หัวบล๊อกมากนะครับ ทำให้อยากอ่านมากขึ้น

..

แต่หากว่า..เราไม่เอาบันทึกล่าสุดที่ post ไว้ มา

แต่screen จากทุกบันทึก ใน คาบเวลา ที่กำหนดไว้ แล้วเลือกบันทึกนั้นมาขึ้นหัวบล๊อก.. จะทำให้น่าสนใจมากขั้น

..

เป็นความคิดส่วนตัวนะครับ..

ที่สำคัญ คนเขียนบันทึกเหล่านั้น เค้าเกิดแรงกระตุ้น ...และภาคภูมิใจ.. อยากเขียนอีก ครับ

ผมลองคิดเล่น ๆ ...กันลืม

..

แต่อย่างไรก็ตาม ...นี่ก็น่าสนใจมาก ๆ แล้วครับ

ขอชื่นชม และเป็นกำลังใจให้กับอาจารย์นะครับ

หมายเหตุ ไว้ ว่า...วันนี้ 14 ธันวาคม 2558 เวลา ประมาณ 18.00 น ประธานชมรมจักรยานพร้อมคณะได้พาทีมปั่นจักรยาน ไม่ต่ำกว่า 10 ชีวิต เข้ามามอบของที่ระลึกเนื่องจากวันนั้น ....วันที่ครอบครัวของเราได้ตั้งโต๊ะ...แจกน้ำดื่มให้กับนักปั่น.. ปั่นเพื่อพ่อ..

เป็นอะไรที่ surprise มาก...เลยถือโอกาสกล่าวกับประธานชมรมนักปั่นว่า... ตัวเองเป็นนักเขียนของเว๊ปไซด์ด้านการศึกษา GoToknow หากมีสิ่งใดที่พอจะช่วยเหลือหรือประชาสัมพันธ์ให้ได้ก็รู้สึกยินดีและเป็นเกียรติ

ดวงใจบอกว่า..."หนูขอนะคะพ่อ"...

และนี่คือ...สินน้ำใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ได้รับกลับมาโดยไม่ได้คาดหวังแม้สักนิดเดียว

..

รู้สึกยินดี และเป็นเกียรติ ครับ

ขอบพระคุณ ชมรมจักรยานไบรค์เครซี่ คลับ มา ณ โอกาสนี้ ด้วยนะครับ

ภาพกิจกรรม วันที่หลานสาว...นารินทร์ แสงศรี.. นิสิตฯ อักษรศาสตร์ (เอกภาษาไทย) จุฬาฯ (ลูกสาวของพี่ชายที่อยู่ชุมพร ) ส่งรูปมาให้ดู(เสื้อสีชมพู)

ปิ่นบอกว่า..ปี 3 ปิ่นจะพยายามเรียนให้ดี.. เพิ่อจะได้รับทุนเรียนฟรีต่ออีกเป็นปีที่ 3

..

คิดเสมอว่า...ครอบครัวของพี่นั้นไม่ใช่คนรวยที่มีเงินมากมายอะไรนัก

ย่าเองก็เจียดเงินขายยางไปให้หลานทุกครั้งที่พี่ชายขอ

..

เห็นแล้ว ชื่นชมในกำลังใจของหลานมาก ๆ ...ครอบครัวของเรานั้นไม่รวย เงินมีบ้างไม่มีบ้าง แต่ด้วยความมุ่งมั่นที่หลานอยากเรียนให้จบ

อาขอเป็นกำลังใจให้นะ

บันทึกไว้... วันที่ บันทึกที่ได้เขียนไว้ มีคนสนใจอ่านวันเดียวเป็นพัน...
ภูมิใจนะ ที่บันทุึกของคนตัวเล็ก ๆ มีคนสนใจเปิดเข้ามาดู มาอ่านมากเพียงนี้..

แล้วจะเขียนอะไรดีละเนี่ย!!

..

เรามีภูมิเพียงเท่านี้...ก็คงเขียนแบบนี้ ...คงไม่หวังอะไรมากไปกว่านี้.. ขอเพียงถ้อยคำบางคำที่เขียนไว้ได้สร้างแรงบันดาลใจให้กับใครบางคน.....แค่นี้ก็ยิ้มอย่างมีความสุขแล้วละ... ในชีวิตของคนตัวเล็ก ๆ คนนี้

เห็นเพชร ชอบผมทรงนี้ วันที่ลูกฝึก รด. ปี 4

พ่อแอบเก็บเอาไว้...ตั้งใจอีกปีเดียว... เดี๋ยวก็จบแล้ว...

แม่อยากเห็นวันนั้น...วันที่ลูกห้อยกระบี่..

..

เป็นกำลังใจให้ลูกนะ

รักลูกของพ่อเสมอ

เข้ามาตอบแบบสอบถาม KM ในฐานะที่เคยทำงานในระบบราชการมา 27 ปี

(คงอยู่นอกกลุ่มเป้าหมาย) แต่อยากทิ้งร่องรอยของข้อมุล KM เอาไว้ เมื่อ ประมาณ 2-3 ปี ที่ผ่านมา

..

ดีใจที่ได้แสดงความคิดเห็น เล็ก ๆ ให้นะครับ

ภาพถ่าย: ภายในเรือนจำไชยา จังหวัดสุราษฎร์ธานี เป็นตัวแทนอาจาริยสาฯ มอบประกาศนียบัตรให้ผู้ต้องขังที่ผ่านการเรียนหลักสูตร "สัคคสาสมาธิ" โดยผู้ต้องขังทุกคนรับประกาศฯจากรูปพระอาจารย์หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินธฺโร

ผู้เขียน....เชื่ออยู่อย่างหนึ่งครับว่า..

ภายใต้สิ่งที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตของคนเรานั้น ....

สุดท้าย..

ภายใต้เงื่อนไขนี้..พวกเขาก็สามารถค้นพบสื่งมีค่าที่สุดในชีวิตของตัวเองจนเจอ

แม้นว่า...สิ่งมีค่านี้คือสิ่งที่พวกเขาไม่เคยคิดฝันมาก่อนในชีวิตก็ตาม

(หมายเหตุไว้...ตั้งใจที่จะเขียนบันทึกนี้อีกครั้งหนึ่ง)

คืนวาน...มีพายุถล่มระหว่างทางกลับบ้านสวน

ทั้งลมพายุ ทั้งฝน ทั้งฟ้า...ไม่อยากเชื่อก็ต้องเชื่อครับว่า...การขับรถกลับบ้านสวนคืนนั้น มีความรุู้สึกเหมือนว่า...ตัวเองกำลังอยู่ในหนังที่เกี่ยวกับพายุถล่มหมู่บ้านเล็ก ๆ ชานเมืองเรื่องหนึ่ง...ก็ไม่ปาน

..

ระหว่างขับรถไป ก็มีกิ่งไม้หักโค่น ต้นไม้ล้มขวางถนน ต้องหลบกันจ้าละหวั่น..

..

สุดท้ายก็ขับถึงบ้านอย่างปลอดภัย...คุณพระคุ้มครอง

ดวงใจนั่ง..ตัวงอ อ้าปากหวอ...เชียว

..

เราถึงบ้านแล้วลูก..

สุนทรียของอารมณ์ ความคิด...ความรู้สึกกับสิ่งดี ๆ บนสังคมประเทืองปัญญาแห่งนี้

two - way communication (บันทึกล่าสุด- บันทึกที่สะท้อนกลับ)

คือ...คำตอบที่น่าสนใจมากเลยนะครับ อาจารย์จัน อาจารย์ธวัชชัยครับ

เป็นกำลังใจให้อาจารย์ครับ

หนึ่งเหตุผลที่ทำให้ ..........บันทึกทุกบันทึกมีชีวิตชีวา มากขึ้นนะครับอาจารย์

อยากเห็น... อาจารย์หมอวิจารณ์ตอบ comment พวกเราจังเลยครับ

ชีวิตมีสมหวัง มีพลัดพราก มีสุข มีทุกข์

บางครั้งชีวิตไม่ต้องการหาคำตอบ...

แต่คำตอบ....จะคล้อยตามเราเสมอมา

...

เป็นกำลังใจให้คุณ... คนสู้ชีวิต...คนหนึ่ง

https://www.gotoknow.org/posts/589829

ยอดเพชร(ยอดฉัตร"มหาวิทยะเจดีย์ เจดีย์ไทย-พม่า)

อลังการ งานบุญที่ยิ่งใหญ่

ตอนนี้ .....เขียนค้างไว้นานมาก ๆ สุดท้าย.....ต้องสรุปแล้ว

คำคมคนGotoKnow

P. Rinchakorn

" เราเป็นอีกหนึ่งชีวิตที่สามารถช่วยรักษาเยียวยาธรรมชาติได้ โดยการเรียนรู้ให้เข้าถึงและเข้าใจในกฎธรรมชาติตามจริง หากเปรียบธรรมชาติเป็นผู้ป่วย เราทุกคนบนโลกนี้ก็คือหมอ เราจะยอมปล่อยให้คนป่วย (ธรรมชาติ) อาการทรุดหนักลงไปต่อหน้าต่อตาโดยที่ไม่ช่วยรักษาเยียวยาเลยอย่างนั้นหรือ?"

คำคมคนGotoKnow

ต้นกล้า

ชั่ว-ดี ผิด-ถูก ล้วนเกิดจากการปรุงแต่งของจิต หรือพูดว่าง่ายๆ ว่าเกิดจากความคิดปรุงแต่งนั่นเอง ... ต่างกรรม ต่างวาระ ผลของความคิดนั้นย่อมแตกต่างกัน

ดังนั้นหากใช้เหตุผลทางโลกมาตัดสิน ... คนดี ของแต่ละคนจึงแตกต่างกัน

คำคมคนGotoKnow

ต้นกล้า

เราต้องพึงระลึกเสมอว่า อย่าออกกฎหมายและมาตรฐานเพื่อกีดกันคนดี หรือทำให้คนดีไม่อยากทำงาน พึงระลึกไว้เสมอว่า คนไม่ดี มักไม่เคยทำผิดกฎหมาย (หาทางเลี่ยงได้เสมอ) อย่าสร้างความกลัวในการทำงาน เพราะมันจะไม่ได้อะไร เราต้องสร้าง/เขียนกฎหมาย กฎระเบียบ เพื่อเป็นโอกาสในการพัฒนา ให้คนดีได้มีโอกาสทบทวนว่าจะทำให้ได้มากกว่าที่เป็นอยู่อย่างไร

คำคมคนGotoKnow

นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี

เหตุผลหนึ่งซึ่งสำคัญมากที่ผมยังไม่ได้บอกฑูรย์ นั่นคือ ที่รอบๆ เตียงของพี่พรมีสิ่งดีๆ มีความรัก ความเสียสละ การให้อภัย อย่างไม่มีเงื่อนไขของสมาชิกในครอบครัวและเพื่อนสนิทของพี่ และสิ่งนี้เองที่สามารถดึงดูดตัวผมให้เข้าไปหาได้อย่างไม่รู้เหน็ดเหนื่อย ผมจะกลับจากการไปเยี่ยมพี่ทุกครั้งด้วยปิติสุขที่ได้สัมผัสพลังของสิ่งเหล่านั้น

จากบันทึก ความตายที่งดงาม ๒

คำคมคนGotoknow

นาย เอกภพ สิทธิวรรณธนะ

ปราการด่านแรกของการประเมินจิตวิญญาณคือ คือภววิทยาของจิตวิญญาณ ผมคิดว่าข้อนี้เป็นข้อที่ยากที่สุด เพราะเป็นสิ่งที่เป็นนามธรรม รับรู้ สัมผัสได้ยาก ลึกลงไป (หรือเหนือขึ้นมา?) จากความคิดหรือความรู้สึก แถมยังเป็นของลี้ลับ คือทุกคนมีอยู่ แต่รู้ไม่ค่อยรู้ว่ามันมีอยู่ มักไม่ผุดขึ้นมาให้เราได้สัมผัส มันจะผุดมาให้เราสัมผัสก็เฉพาะในกาลเทศะที่พิเศษ เช่น เดินทางไปในที่ที่ธรรมชาติยิ่งใหญ่อลังการน้อมนำให้อัตตาของเราหดเหลือนิดเดียว การได้เดินทางไปดวงจันทร์แล้วเหยียบลงที่พื้นแห่งนั้น ขณะที่คลอดลูกแล้วเกิดสายสัมพันธ์เชื่อมโยงอย่างลึกซึ้ง ฯลฯ

จากบันทึก ปัญหาเท่าที่นึกได้เกี่ยวกับการประเมินจิตวิญญาณในคนไข้

แต่สิ่งสำคัญที่สำคัญที่สุด...ของพระพุทธศาสนาหาใช่ตรงรายละเอียดปลีกย่อยในความเชื่อ ความศรัทธาของทั้งคนไทยและคนพม่าแต่อย่างใดไม่

..สิ่งสำคัญของพระพุทธศาสนาอยู่ตรงนี้ ต่างหากละ!!

ว่า...เราจะสืบทอดและดำรงไว้ซึ่งพุทธศาสนาของเรานั้น ให้ดำรงคงอยู่สืบต่อไปได้ตราบนานเท่านานนั้นได้อย่างไร? .... ซึ่งผู้เขียนรู้สึกเช่นนั้น

ความตอนหนึ่งจากบันทึก หาเงินสร้างเจดีย์ปรากฏการณ์อิ่มบุญทั้งผู้ให้และผู้รับ

ผู้เขียนเขียนเสร็จไปอีกตอน...หลังจากที่เขียนทิ้งค้างไว้เกือบเดือน

สิ่งมหัศจรรย์หลายอย่างที่เกิดขึ้นจนตัวเองรับรู้และรู้สึกได้

จากการสร้างบุญที่ยิ่งใหญ่ในชีวิต

มหาวิทยะเจดีย์ วัดโมกขธรรมาราม ต.ขุนทะเล อ.เมือง จ.สุราษฎร์ธานี

ที่..GotoKnow... ที่เดียว!!

ที่ข้าพเจ้าเขียนก่อนตีพิมพ์เผยแพร่

เขียนบันทึกแทนคำขอบคุณสังคมแห่งนี้ เพื่อส่งท้ายปีเก่าและต้อนรับปีใหม่ 2558 ไว้ ที่นี่

เพราะแอบสังเกตุว่า...หน้าpage ขาดบันทึกนี้ไป

ตามดูความสุขของเด็ก ๆ กับธรรมชาติที่ไม่มีตำหนิได้ที่นี่

ปีนี้ดวงใจ อายุ 8 ปี

ได้ทำบุญสร้างกุศลให้กับแม่ด้วยการเดินนำหน้าขบวนเรือชักพระ วัดโมกขธรรมาราม ร่วมกับตัวแทนลูกหลานคนในชุมชุมบ้านดอนเกลี้ยง

พ่อถือว่า...นี่คือบุญกุศลหนึ่งที่ช่วยส่งเสริมให้ครอบครัวของเราผ่านพ้นวิกฤติของชีวิตไปได้

..

สาธุในบุญกุศลที่ลูกทำให้แม่และครอบครัวนะลูกนะ

ภาพของครอบครัว....แม้ว่าจะเป็นเรื่องส่วนตัว

แต่ก็สามารถเจือจานและแบ่งปันความสุข.....ให้แก่ผู้คนรอบข้างได้

..

และนี่คือภาพความทรงจำเมื่อวันวานของครอบครัวเล็ก ๆ 

..

ที่หันย้อนกลับมาดู...อีกครั้ง

มันเหมือนมีพลังบางอย่างที่ทำให้หัวใจชุ่มชื้น...อย่างอัศจรรย์

หลังจากพูดคุยกับนายโทน โทน นาย ผู้นำกลุ่มคนพม่าที่สร้างมหาวิทยะเจดีย์ เจดีย์ไทย-พม่า  ที่วัดโมกขธรรมาราม เสร็จเมื่อสักครู่นี้เอง จึงได้ข้อมูลมากพอที่จะเขียนประวัติศาสตร์การสร้างเจดีย์แห่งนี้ต่อ

.................ฤกษ์งาม...วันเริ่มต้นก่อสร้าง"มหาวิทยะเจดีย์" ..................................

เขียนไปก็ชวนอยากรู้ไป

..