ขอบคุณคุณครูประถมศึกษา ขอบคุณแม่ ขอบคุณยาย ที่สอนวิธีการเย็บผ้า ทั้งด้นถอยหลัง ทั้งการเย็บซ่อนด้าย

ผมได้เอามาใช้ซ่อมเสื้อที่ขาด ซ่อมกระเป๋าใส่เอกสารโดยไม่ได้ไปให้ช่างซ่อมให้ ขอบคุณจริงๆ

ปล.ไม่รู้ปัจจุบันเด็กๆได้เรียนรู้เรื่องงานฝีมือแบบนี้ไหมนะ...

กายพาไป

ใจพาก้าว

สัมผัสเรื่องราว

ผ่านร้อนหนาว แต่ละปี

ฤาชีวิต...

ต้องการ เพียงแค่นี้

ความสงบ ที่พอมี

ความสุขที่พอเพียง

สายลมหนาวหยอกเย้า...ใบไม้แกว่งไกว
ผีเสื้อกระซิบดอกไม้ ...ปีกบางเบาจะทนหนาวสักกี่คราว....

สะท้อน

สะท้อนตะวันลา

สะท้อนวันเก่าสู่วันใหม่

ให้บทเรียนชีวิต

* วันนี้ได้ให้คำปรึกษาแก่เพื่อนรุ่นน้องที่เพิ่งเกษียณอายุราชการมาได้เพียงเดือนเดียว..เธอเริ่มรู้สึกซึมเศร้าว่า อยู่ไปวันๆไร้ประโยชน์..ลูกๆไม่ให้หยิบจับอะไรเลย..กลัวแม่เหนื่อย..จะออกไปเที่ยวก็เสียดายเงิน..รู้สึกว่าวันคืนผ่านไปช้ากว่าเดิม

* ถามเธอว่าอยากทำอะไรมากที่สุด..ได้คำตอบว่า อยากออกไปหารายได้แบบสบายๆไม่เป็นลูกจ้างใคร..และมีคนคุยด้วยสนุกๆ

*  ข้าพเจ้าได้แนะนำว่า แบบนี้ลองลงทุนทำอาหารอร่อยๆเป็นกล่องๆตามความถนัด ไปขายกลุ่มคนในที่ทำงานเดิมที่คุ้นเคยในช่วงเวลาเร่งด่วน โดยทดลองตลาดในปริมาณน้อยๆก่อน..

*  เธอยิ้มแย้มกลับไปคิดดู เพราะเข้าทางที่พอทำได้ไม่ยากนัก..