ร่วมงาน Shimano century ride V. 26 ที่หาดเจ้าหลาว จันทบุรี วันที่ 13-14 พ.ย. 53.....กลับมาถึงบ้าน 04.30 น. เฮ้อ! เหนื่อยมากๆเลย ปั่นจักรยานทริปนี้ (งาน probike) ไม่ค่อยได้นอนเลยหน่ะ วันศุกร์ที่ 13 พ.ย. 53 ก็ต้องเตรียมรถถึง 02.00 น. พอ 04.30 น. ก็ต้องตื่นไปซ้อมปั่นจักรยานจาก สารคาม - เชียงยืน โชคดียางรั่วหน้าบ้าน เลยไม่ไป 55+ วันเสาร์เดินทางไปจันทบุรี เวลาออกเดินทาง 13.30 น. กว่าจะถึงที่พักก็ 02.00 น. เพราะมัวแต่หลงทางอยู่อ่ะ วันอาทิตย์ตื่นแต่เช้า 05.00 น. เพื่อเตรียมตัวไปปั่นจักรยานระยะทางก็ 73 กม. แล้วเราก็ไปพักที่ระยองกันต่อ แต่วันนี้ได้นอนเร็วคะ 22.00 น. ตื่นเช้ามาวันจันทร์ที่ 15 พ.ย. 53 วันนี้เที่ยวทั้งวันเลยคะ ระยอง ชลบุรี ฉะเชิงเทรา แบบว่าแวะทุกที่เลย กว่าจะมาถึงบ้านเฮียน้อยที่โคราชก็ 20.00 น. ที่นี่มีเจ้าซูโม่น่ารักมากเลยหนะ เฮียเกียกก็ได้รถกลับบ้าน 3 คัน แต่เราอยู่บ้านเฮียน้อยนานไปหน่อย กว่าจะถึงสารคามก็ 04.30 น. คะ ทริปนี้เหนื่อยจริงๆ

สิ่งที่เราได้มายากๆ ทำไมเราต้องดิ้นรน ไขว่ขว้าให้ได้มันมาด้วยนะ แต่เมื่อไม่ได้...แล้วทำไมทุกข์ใจอย่างนี้ เฮ้อ!! ตัดใจดีกว่า

วันนี้มีคณะกรรมการมาตรวจ 5ส ด้วยหละ ครั้งนี้ศูนย์ฯ รับการประเมินครั้งแรก แต่สงสัยจะไม่ได้แฮะ เพราะเห็นพี่แอมเกริ่นๆ ถามกรรมการ เหมือนจะไม่ได้นะ 55 งั้นเราก็ค่อยเป็นค่อยไปหละกันนะ^^

ยังสงสัยว่าตัวเองทำบริษัททัวร์รึป่าว เพราะหนึ่งดูแลสิ่งของให้ใครได้ไม่ทั่วถึง สิ่งของที่ซื้อมาทุกๆคนต้องช่วยกันดูแลกันเอง และไปราชการก็ไม่มีเงินส่วนกลางที่จะคอยTake care ไม่ว่าจะเป็น พขร. หรือใครๆ เพราะถือว่าทุกคนได้เบี้ยเลี้ยงแล้ว สิ่งที่ช่วยนั่นคือน้ำใจที่อยากให้ ไม่ใช่ว่ามีความอยากได้ไม่สิ้นสุด......

วันนี้มีคนมาติดกล้องที่ศูนย์ฯ "ในห้องทำงานเลย" เขาบอกว่าเพื่อความปลอดภัย สงสัยกลัวท่านรองได้รับอันตรายมั้ง แต่ก็ยังสงสัยอีกว่าทำไมไม่ติดที่ทางเดิน หงัยมาติดในห้องทำงานซะงั้น หรือว่า...มาดูการทำงานของพวกเรา 555 ไม่กลัวหรอก

เฮ้อ! เหนื่อยจัง.... เหนื่อยกายยังดีกว่าเหนื่อยใจ

หรือว่าต้องเปลี่ยนงานใหม่ ในที่แห่งใหม่

หรือจะไปเรียนต่อ จะดีไหมหน้อ.....

แต่ก็ยังเป็นห่วง ห่วงงานเดิมอยู่... โอ๊ย! กลุ้มจัง

ห่างหายจากการใส่ Retainer ไม่กี่เดือน ไปหาหมออีกครั้ง ก็ต้องร้อง ฮือๆ... อีกแล้ว เพราะต้องทนปวดฟันมาตั้งสามวันแล้วยังไม่หายเลย เนื่องจากคุณหมอบังคับให้ใส่ Retainer ตั้ง 6 เดือนแนะ แถมยังขู่อีกว่า "ถ้าไม่อดทนใส่ Retainer ติดต่อกัน 6 เดือน ตลอดทั้งวัน   ก็ต้องมาจัดฟันใหม่" เฮ้อ!...แย่จัง ไม่อยากจัดฟันแล้ว เพราะเจ็บมากๆเลย  

....วันนี้เป็นวันแรกที่ได้คุยกับท่านรองปรีชาอย่างเป็นทางการ เรื่องการจัดการความรู้ ตอนแรกๆกลัวท่านเหมือนกันเพราะท่านเสียงดัง เสียงค่อนข้างดุ แต่ตัวจริงไม่ดุเลย แต่บุคลิกท่านเป็นอย่างนั้น... "การจัดการความรู้จะยังมีต่อไปรึป่าวคะ" ท่านตอบว่า "ก็ต้องมีต่อไปวิ ไม่ได้ยกเลิก แผนก็จะต้องทำ และมีการดำเนินการต่อไป" ...ฟังแล้วดีใจมากเลย ถึงหนึ่งจะได้ทำรึไม่ได้ทำต่อ แต่งานการจัดการความรู้ก็ยังมีในมหาวิทยาลัยมหาสารคามต่อไป...

ช่วงเช้าของวันนี้ พี่อิ๋วต้องมาทำงานที่ศูนย์เป็นครั้งสุดท้ายแล้ว เพราะตอนเช้าพี่อิ๋วต้องมาลาท่านรอง และเที่ยงก็ไปแล้ว ฮือฮือ...เศร้าจัง เหมือนเสาอีกต้นหนึ่งได้หายไปจากบ้าน แล้วบ้านจะเป็นบ้านได้อย่างไร ไม่รู้ว่าจะพยุงตัวได้รึป่าว....

เมื่อคืนนี้นอนไม่ค่อยหลับเลย...เนื่องจากมัวแต่กังวลว่าจะตื่นไม่ทัน บางครั้งนาฬิกาปลุกก็เอาไม่อยู่ เพราะจะต้องไปร่วมทำบุญกฐินที่วัดกู่แก้วตั้งแต่เช้า

เมื่อวานนี้ทำตัวไม่ดีเลย พูดไม่ดีกับผู้ใหญ่ที่เคารพ.... เพราะมันเหลืออดจริงๆ การทำงานผู้ใหญ่ก็ต้องให้กำลังใจ และพูดดีๆ กับน้องๆ แต่ทำไมพูดประชดประชัน.. ทำให้ต้องน้อยใจก็ไม่รู้ ก็เลยต้องตอบกลับไปตรงๆว่า "จะไปหรือป่าว ถ้าไม่ไปก็จะไม่ทำ ไม่ติดต่อแล้ว"

สัญญาว่าเมื่อลุงหายป่วยแล้วจะพาไปไหว้พระที่ดอยสุเทพ แต่วันนั้นคงไม่มีแล้ว...ในวันที่หลานคนนี้จะได้พาลุงสุเทพอันเป็นที่รักไปไหนมาไหนตลอดกาล...

นั่งทำใจอยู่นาน กว่าจะทำใจให้กล้าโทรศัพท์ และได้เบอร์เพื่อนที่จากกันมานานแสนนาน และต้องนั่งทำใจอีก....กว่าจะกล้าโทรไปหา เพราะไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นอย่างไรดี.... คิดถึงเสมอ