เหนื่อยจัง ท้อและแท้ แต่ไม่มีถอย
ช่วงอาทิตย์นี้รู้สึกเหนื่อยๆ เพราะงานที่ออฟฟิศก็เยอะ แล้วยังจะมีรายงานและโปรเจคเรื่องเรียน MBA อีก ทำงานไปเรียนไปนี่ก็เครียดเหมือนกันนะ คนโสดนี่ไม่เท่าไรเพราะจัดการและดูแลเฉพาะตัวเองเท่านั้น แต่คนมีครอบครัวนี่ซิ คิดแล้วเหนื่อยแทนเลย ไหนจะต้องดูแลครอบครัว สามี ภรรยา ลูก แล้วก็ต้องทำงานส่วนตัว แล้วก็เรียนไปด้วย ชีวิตคงยุ่งวุ่นวายน่าดูเลย ไม่รู้ว่าคนที่มีครอบครัวแล้วเรียนโทไปด้วย เค้ามีวิธีการบริหารจัดการเวลาอย่างไรเนอะ......
ตั้งแต่เรียน MBA มาได้ปีกว่าๆ ทำให้เราสะสมความเครียดขึ้นมาเป็นกองเลย พยายามจะไม่เครียด แต่บางเวลาก็ทำไม่ได้ ยิ่งตอนช่วงเสนอโครงร่างสารนิพนธ์ไม่ผ่านนะ โคตรเครียดเลย พอเครียดก็ไม่มีความสุข แล้วทุกอย่างก็ติดขัดไปหมด เพราะฉะนั้นเรามาหาวิธีกำจัดความเครียดกันดีกว่าเนอะ...ทำอย่างไรดีล่ะ.....
จริงหรือเปล่ากับคำกล่าวที่ว่า "งานหนักเพียงใด หากทำด้วยใจและความสุข เราจะไม่รู้สึกเหนื่อยเลย" เอ๊ะ แล้วงานที่เราทำเนี่ยบางทีก็เหนื่อยเหมือนกันนะ แสดงว่าเราไม่ได้ทำด้วยใจหรือว่าไม่มีความสุขหรือเปล่าเนี่ย..... เป็นคำถามที่ต้องกลับไปคิดแล้วซิเนี่ย........
ความเห็น (9)
บางทีการปล่อยวางกับปัญหาสิ่งที่อยู่เหนือการควบคุมของเรา ก็แบ่งเบาความเครียดที่กำลังถาโถมในใจเราได้น่ะจ้ะ ออร่า
หรือไม่ก็ ลองอ่าน A Tip. ใน Blog ของพี่ซิ อาจจะช่วยได้น่ะ (โปรโมทหน่อย อิอิอิอิ)
สวัสดีค่ะ
"งานหนักเพียงใด หากทำด้วยใจและความสุข เราจะไม่รู้สึกเหนื่อยเลย"
เห็นด้วยมากที่สุดค่ะ
เหนื่อยนัก พักสักหน่อย แล้วค่อยลุกขึ้นสู้ใหม่จ๊ะออ
ก่อนอื่นขอถามคุณ Chopper หน่อยว่า ยังอยากรู้อีกไหมว่า คนที่มีครอบครัวแล้วเรียนโทไปด้วย ชีวิตวุ่นวายรึเปล่า? มีวิธีการบริหารจัดการอย่างไร
เอ่อ...... ถ้าอยากรู้ผมพร้อมที่จะช่วย......ได้นะครับ .............
อ่ะอ่ะ ..........อย่าคิดมาก (แต่ผมคิดนะ) คืออยากจะบอกว่าผมมีเพื่อนอยู่คนหนึ่ง เรียน MBA แต่งงานแล้ว แต่ไม่เห็นเครียดอะไรกับเขาเลย ว่างๆ ผมจะไปถามเขาให้นะ ( คนๆนั้นคือ คุณชัยรัตน์ ไงครับพี่น้อง)
ปล. ทุกครั้งที่ท้อถอย ผมยังคอยอยู่ข้างเสมอนะ < รวมทั้งคณะชาว MBA ทุกคน
โกต้อยคับ หวานมากๆ อิอิ อิจฉา ผมคิดว่า ถ้าเวลาเราเหนื่อยมากๆ มีใครซักคนที่เราไว้ใจได้ คอยอยู่เคียงข้าง ให้คำปรึกษา คงสุขไม่น้อย ความเหนื่อยคงหายไปหมดอ่ะคับ
- พี่กุ๊ก : ขอบคุณค่ะสำหรับคำแนะนำดีๆ
- คุณ Sasinanda & คุณวีร์ : ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นค่ะ
- พี่แหม่ม : ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้า
- คุณโกต้อย : คุณรู้ได้อย่างไรว่าคุณชัยรัตน์เขาไม่เครียดเลย เทอมนี้ไม่ค่อยจะเห็นหน้าค่าตาเลย ไม่รู้เดินสายไปไหนเนี่ย บอกมาเรียนบ้างนะ และขอเปลี่ยนจากคอยอยู่ข้างๆ เป็นมาเลี้ยงข้าวสาวๆ กลุ่มเราแทนดีกว่าเน้อ......
- น้องเจ๋งจ๋า : แล้วเจ๋งมีคนที่คอยอยู่ข้างๆ เป็นกำลังใจให้หรือยัง แต่พี่ว่าเจ๋งมีอยู่แล้วนะ คนๆ นั้นก็คือ สองแสนไง อิๆ (ระวังสีตกใส่นะ)
จงสนุกกับงานครับ คาถาง่ายๆ แต่ได้ผล มองโลกในแง่ดีเข้าไว้ครับ
"แม้ทำงานเหนื่อยเหงื่อท่วมตัว แต่เหงื่อนั้นก็คือสัญลักษณ์ของคนที่ได้ทำงาน"