งาน มหกรรม KM ภูมิภาคก็ปิดฉากลงอย่างงดงาม มหกรรมในครั้งนี้ คงจะทิ้งความประทับใจไว้ให้หลายๆ คน ดิฉันเป็นอีกหนึ่งคนที่ไม่รู้จะบอกอย่างไรถึงความประทับใจในงานครั้งนี้ เพราะมันมีมากมายเหลือเกิน
ความประทับใจแรก คือการได้พบบล็อกเกอร์ ชาว gotoknow ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่า ดิฉันเป็นมนุษย์พันธุ์ที่ขี้เกียจมากถึงมากที่สุดในการเขียนบันทึก แต่เป็นคนที่ชอบอ่านมากถึงมากที่สุดเช่นกัน ดิฉันติดตามบันทึกต่างๆ และมีหลายบล็อก ที่ดิฉันอ่านแทบจะทุกบันทึก พอในวันงานวันที่ 28 มันจึงเหมือนงาน Red carpet ที่ดาราเด่นประจำ gotoknow มาปรากฎตัวอย่างคับคั่ง โอ้... ...นั่น อ.JJ อ.Handy คุณหมอคนชอบวิ่ง อ.ขจิต อ.ลูกหว้า อ.แพนด้า คุณแผ่นดิน ครูหญ้าบัว ฯลฯ (อ.Beeman อ.หนึ่ง เจอบ่อยๆ ค่ะ) ดิฉันบรรยายไม่หมดค่ะ และบุคคลที่ดิฉันเห็นแล้วต้องแอบมองบ่อยๆ คือ พ่อครูบาสุทธินันท์ และบุคคลที่ดิฉันอยากพบมากๆ นั่งอยู่ตรงนั้นนั่นเอง คุณหมอวิจารณ์ ไม่รู้ว่าตัวเองเวอร์เกินไปรึเปล่า แต่มันตื่นเต้นจริงๆ ค่ะ และมีอีกเรื่องที่อยากสารภาพค่ะ คือว่าดิฉันชอบอ่านบันทึกของ คนไร้กรอบมากเพราะติดใจในลีลาการเขียนและความคิดที่ดูจะแปลกไปจากชาวบ้าน และดิฉัน ศึกษาตำราของ ดร.วรภัทร์ ภู่เจริญ มามากมาย แต่พึ่งรู้วันนี้นี่เองค่ะ ว่า ดร.วรภัทร์และคนไร้กรอบ เป็นคนๆ เดียวกัน เชยจริงๆ เล้ยยยยยยยยย (แต่จะว่าไป คนไร้กรอบ ดร.วรภัทร์ ในตำรา(และในมโนคติของดิฉัน) และ ดร.วรภัทร์ ที่ดิฉันพบวันนี้ ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นคนๆ เดียวกันจริงๆ นะคะ )
ความประทับใจต่อมา คือ ได้รู้จัก เพื่อนใหม่ ๆ อีกตั้งหลายคน และได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้กับคนอื่นๆ ที่ทำงานต่างสาขา และได้เห็นถึงน้ำใจที่ทุกคนมีให้แก่กัน
ความประทับใจที่จะเขียนเป็นลำดับสุดท้าย คือ ความประทับใจที่มีต่อ อาจารย์หมอวิจารณ์ ค่ะ สำหรับรายละเอียดดิฉันขอติดไว้ก่อนจะมาเล่าในบันทึกหน้าค่ะ เพราะรู้สึกว่าบันทึกนี้จะยาวเกินไปแล้ว
คืนนี้ดิฉันคงจะนอนหลับสนิท (คืนที่แล้วนอนไม่ค่อยหลับเพราะตื่นเต้นที่ตอนเช้าต้องเป็นพิธีกร) และคงจะฝันดีด้วยแน่ๆ เพราะวันนี้ดิฉันเจอแต่สิ่งดีๆ
พี่อัง คะ เหมี่ยวเองก็บรรยายความรู้สึกที่เหมือนพลังมันพลุ่งพล่านไปหมด พลังที่พร้อมจะกลับไปสร้างทุกสิ่งแก่สังคมดีๆ อย่างนี้และพลังที่จะกับไปสู่สังคมแห่งความสุข อย่างสังคม blogger ที่มาร่วมงานกัน 2 วันนี้ รู้สึกเหมือนได้พบญาติพี่น้อง พี่ป้าน้าอา อย่างไรก็บรรยายไม่ถูกเหมือนกัน อบอุ่นค่ะ อบอุ่นจริงๆๆๆ
ขอบคุณที่มาเล่าความมีชีวิตชีวาของงานนะจ้ะหนูอัง...พี่นกจะบอกว่าพี่นกก็พันธุ์เดียวกับหนูอังชอบอ่านมากกว่าเขียน
สวัสดีค่ะ คุณทะเลใจ
ก่อนอื่นต้องแนะนำตัว เป็นหนึ่งในกลุ่มเสื้อสีชมพู(pink lady group)ค่ะ
ขอชื่นชมในความสำเร็จของการเป็นพิธีกรในงานนี้
เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ ในงานไม่มีโอกาสได้ทักทายกัน แต่เห็นว่านั่งอยุ่ใกล้ๆน้องมะเหมี่ยว
แต่งblog สวยจังทำยังไงคะ แนะนำหน่อยค่ะ ตอนนี้ลองใส่รูปในหน้าประวัติส่วนตัว หัวเอียงซ้ายอยู่(ทั้งที่positive thinking ซะขนาดนี้ )
มาคราวนี้ได้อะไรมากกว่าที่คิด ประทับใจค่ะ
แวะมาอีกครั้ง ตอนนี้แก้ไขภาพได้แล้ว แต่ยังแต่งสวยๆแบบนี้ไม่ได้
ฝากส่งความคิดถึงน้องมะเหมี่ยว ด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะ
วันแรก......พบกันที่ห้องย่อยหลักสูตรท้องถิ่น จำไม่ได้ ต้องขอโทษด้วยนะค่ะ
วันที่สอง....ขึ้นเป็นพิธีกร..จำได้แล้ว.....อิอิ ( คนอาไรบุคลิกดีจังเลย.....พูดจาน้ำเสียงมีพลัง...)
แล้วมาคุยใหม่ค่ะ
แวะมาเยี่ยมค่ะ....เสียดายไม่ได้ไปร่วมงานติดอบรมอยู่ที่มน.(เรื่องการประกันคุณภาพภายในของสกอ.) เช3วันน่ะ มิฉะนั้นคงได้ไปเป็นกำลังใจคนเก่งด้วยอีกคน ที่เอ่ยนามมาน่ะ รู้จักทั้งน้าน....น่ารักทุกคน โดยเฉพาะ คุณหมอคนชอบวิ่ง น้องราณี และลูกหว้า เป็นต้น
แต่ไม่เป็นไรอ่านจากที่อังเขียนก็น่าจะ ได้มั้ง
สวัสดีอีกครั้งค่ะคุณทะเลใจ
เป็นอย่างไรบ้างค่ะ สบายดีไหมค่ะ ฝากถาม อ.หนิง ด้วยว่าเดี๋ยวนี้ไม่เขียนบ้างหรือค่ะ คิดถึงมากเลยค่ะ ตอนแรกนึกว่าจะเจออ.หนิงด้วยค่ะ แต่ก็รู้ว่าอ.หนิงงานเยอะค่ะ เสียดายมามน.แต่ไม่เจอกัน อิอิ คิดถึงนะค่ะ เขียนบ่อย ๆ จะตามอ่านของคุณทะเลใจเช่นกันค่ะ